دربارۀ سونات‌های دومنیکو اسکارلاتی برای گیتار (۲)

در تمام قرن نوزدهم، سونات‌های اسکارلاتی توجه آهنگسازانی مانند: کارل چرنی، هانس‌فون، بولو، یوهانس برامس، تا گرانادوس، در آغاز قرن بعد را به خود جلب کرد. این وظیفه الساندرو لونگو در سال ۱۹۱۰ بود که برای تحقق اولین نسخه کامل تلاش کند. سگویا نیز در رونویسی خود به آن اشاره می‌کند، حتی اگر اشتباهات اجتناب ناپذیری داشته باشد.

اسکارلاتی عملاً هر یک از ساخته‌های هارپسیکورد خود را به عنوان سوناتا نامیده است. اطلاعات کمی از زندگی او وجود دارد و آن غبار رمز و راز بر روی بیشتر آثار او نیز وجود دارد. حتی یک نسخه خطی هولوگرافیک از سونات‌های او تا به امروز کشف نشده است و این کار تهیه فهرست زمانی از آثار او را تقریباً غیرممکن می‌کند. با این حال، دلایل محکمی وجود دارد که باور کنیم بیشتر سونات‌ها پس از سال ۱۷۲۰ نوشته شده‌اند.

خروجی پربار سونات‌ها به عنوان نتیجه یک رابطه معلم و شاگردی بوده است. به دلیل علاقه شاهزاده‌خانم به این تصنیف‌ها، مجموعه‌ای بی‌نظیر از سونات‌های اسکارلاتی در پانزده جلد مجلل صحافی‌شده که مخصوصاً برای او تهیه شده است. در آنها نسخه های خطی نزدیک به ۵۰۰ سونات را می‌یابیم.

الساندرو لونگو (۱۸۶۴-۱۹۴۵)، یک نوازنده پیانو و معلم مشهور از ناپل، اولین کسی بود که نسخه کاملی از سونات‌های اسکارلاتی را امتحان کرد. لونگو سونات‌ها را در سویت‌ها دسته‌بندی کرد، نت‌های اصلی اسکارلاتی را اصلاح کرد و تغییر داد و بخش‌هایی هم اضافه کرد، برخی از نشانه های سرعت را اصلاح و حذف کرد و بدتر از همه تلاش کرد هارمونی کامل اسکارلاتی را «بهتر» کند… کاملاً واضح است که نتوانسته آن را به درستی درک کند.

با وجود این، آثار لونگو به عنوان اولین رپرتوار نظام‌مند سونات‌های دومنیکو اسکارلاتی ثبت شده است. چند دهه بعد، رالف کرکپاتریک (1911_1984)، نوازنده هارپسیکورد و محقق آمریکایی، نور جدیدی بر موسیقی اسکارلاتی انداخت. او یافته‌های تحقیقات پر زحمت خود را در یک تک‌نگاری اساسی درباره این آهنگساز ایتالیایی گردآوری کرد. کرک پاتریک کاتالوگ جدیدی از سونات‌های اسکارلاتی تهیه کرد و آن را به عنوان ضمیمه کارش منتشر کرد. فهرست او از ترتیب زمانی پیروی می‌کند. تا به امروز به عنوان مرجع استاندارد باقی مانده است.

یک وجه مشترک سوناتا‌های اسکارلاتی این واقعیت است که آنها همیشه به دو قسمت تقسیم می‌شوند. بعید است که اسکارلاتی خودش گیتار زده باشد. با این حال، به نوعی، به نظر می‌رسد که موسیقی هیچ آهنگساز دیگری تا این حد تحت تاثیر این ساز قرار نگرفته باشد. اما این سونات‌ها می‌توانند به بهترین شکل با گیتار سازگار شوند.