رضا سامانی: از نوجوانی در کنار این هنرمندان بزرگ بودم

رضا سامانی از نوازندگان سازهای کوبه ای است که با وجود جوانی توانسته در نقاط مختلف اروپا به ویژه همراه گروه ضربانگ در کنسرت های گوناگون شرکت کند. وی علاقه بسیاری به تدریس و آموزش دارد و در پرتو فعالیتهای او شمار قابل توجهی از نوجوانان ایرانی در اروپا و حتی نوازندگان خارجی سازهای کوبه یی با سازها و ریتمهای ایرانی آشنا شده اند.

برخی از این نوازندگان از موسیقی و ساز ایرانی در کنسرتهای خویش بهره می گیرند.

تازه ترین ابتکار رضا سامانی برپایی یک کارگاه آموزشی در محل زیبایی در کوههای آلپ است که با استقبال روبه رو شده است در این زمینه با وی به گفت وگو نشسته ایم:

هدف اصلی از برپایی این کارگاه چیست؟

گردهم آوردن نوجوانان و جوانان دوستار نوازندگی دف و تنبک در محیطی آرام و به دور از همهمه زندگی روزمره همواره در فکر من بوده است. در این کارگاه با تمرکز بیشتری بر جنبه های عملی و اجرایی تلاش داریم تا شرکت کنندگان چند روزی فقط به تمرین بپردازند و اشکالات آنها برطرف شود. علاوه بر آن زمینه همنوازی هنرآموزان با یکدیگر تقویت خواهد شد.

چه ریتمهایی آموزش داده می شود؟

ریتمهای ایرانی شامل موسیقی سنتی، محلی و خانقاهی. در آموزش از شیوه های سنتی و نوین هر دو استفاده می شود تا امکان فراگیری بیشتری باشد.

مهمترین برنامه های آینده شما چیست؟

به زودی تور ضربانگ در آمریکا و کانادا آغاز می شود. این تور را موسسه معتبر World Music برنامه ریزی کرده و اجرای ۱۱ کنسرت در ایالات مختلف آمریکا و کانادا را در برمی گیرد. تصور می کنم که ضربانگ به عنوان یک گروه مهم سازهای کوبه ای، بتواند شخصیت این سازها را در این کنسرت ها به نمایش گذارد و مثل همیشه کنسرت های آن با استقبال همراه باشد.

در آگوست کنسرت مهمی در «فستیوال تابستانی» مادرید، پایتخت اسپانیا داریم و در پاییز آینده نیز تور گروه ضربانگ و استاد حسین علیزاده را خواهیم داشت که شامل کنسرتهایی در کشورهای مختلف اروپاست.

در زمینه آموزشی چه فعالیتهایی را در سال جاری دنبال می کنید؟

علاوه بر دوره های کوتاه مدت و کلاسهای دایمی، کارگاههایی را ویژه دف و رقص به همراه هنرمند ارزشمند خانم بنفشه صیاد خواهیم داشت که رقص و ریتمهای عرفانی جنبه اصلی آنهاست.

در سالهای اخیر اجراهای زیادی داشته اید، جالب ترین تجربه شما چیست؟

به واقع شرکت در برنامه ارکستر سمفونیک رادیو و تلویزیون نروژ تجربه ی بسیار مهمی بود. این برنامه شامل اجرای ساخته های آهنگساز برجسته آقای جاوید افسری راد بود که بسیار مورد توجه اهل هنر و مطبوعات نروژ قرار گرفت. در این کنسرت من مجبور بودم تا دف، تنبک، سرنا، کوزه و دایره بنوازم و نحوه کار متفاوت از شیوه های جاری ما بود. علاوه بر آن به تازگی به همراه شماری از هنرمندان ارزنده ایرانی و اروپایی «کنسرت رومی» را در مادرید اجرا کردیم که این برنامه ها تاثیر بسیار مثبت بر دیدگاههای هنری من داشته است.

نظر شما در همراهی سازها و نوازندگان ایرانی و خارجی چیست؟

این مهم از چند زاویه قابل بررسی است. یکی آنکه توانایی موسیقی و سازهای سنتی و محلی ما را آشکار می سازد. دیگر آنکه امکان عرضه کارهای جدید و در عین حال اصیل را فراهم می کند. از لحاظ حرفه نوازندگی نیز این برنامه ها همانند کلاسهای آموزشی برای فراگیری از دیگران و انتقال آموخته ها به هنرمندان دیگر کشورهاست.

در نوازندگی الگوی شما چه کسانی بوده اند؟

مهمترین سرمشق ها برای من آقایان پژمان حدادی و استاد و برادرم بهنام و همچنین حکیم لودین نوازنده بزرگ افغان است. خوشبختانه این فرصت را داشته ام تا از نوجوانی در کنار این هنرمندان بزرگ باشم و از آنها بیاموزم. البته تلاش بر این است تا شخصیت و صدای ویژه سازهای خود را پیدا و عرضه کنم.

از وقتی که در اختیار سایت گفتگوی هارمونیک گذاشتید متشکرم