پس غیر از گوش دادن به طور علوانی و مقایسه کردن فواصل این آواز در مباحث تئوری هم به این نتیجه می رسیم که فواصل اجرای این طور شباهت زیادی با فواصل و ذائقه موسیقایی جنوب کشور دارد. همین نکته باعث وجود یک طور خاص در کل مکاتب عرب شده است.
حال اگر بخواهیم طور علوانی را بصورت تئوری نگاه کنیم باید بگوییم که طور علوانی از درجه دوم مقامحجاز آغاز می شود با یک تحریر سریع به درجه چهارم و به اصطلاح اوج و شاهد طور می رسد و بعد درجه اول مقام فرود می نمایدو پس از یکنواخت شدن مقام و تکرار شدن جملات موسیقی نوازنده با کاهش نیم پرده درجه سوم مقام و با تغییر شاهد مقام از درجه چهارم به پنجم مقام بیات مدلاسیون می نماید.
در نهایت فرود به درجه اول مقام طور را به پایان می برد.
همانطور که می دانید که در تمامی موسیقایی محلی برای همنوایی با صدای خواننده و همراه آواز ها یک ساز که در آن هم می توان برگرفته از موقعیت جغرافیایی و به نوعی تقلید آواز خواننده را بتواند ایجاد کند را می تواتن مشاهده کرد.
که این ساز در طور علوانی به نام” ربابه” یا در گویش محلی “گالُن” معروف است. که از یک حلب خالی روغن و یک چوب (غالبا از چوب انار استفاده می گردد) برای دسته ساز و چند موی دم اسب برای سیم های این ساز استفاده می شود.
که فرم و نواختن آن شباهت زیادی به ساز کمانچه در موسیقی ایران دارد. در مورد کوک این ساز باید گفت: استاد علوان اغلب از نتهای: F# – G برای کوک ساز خود استفاده می کرد. (۲۷)
گسترش طور علوانی در دیگر فرهنگها
در ابتدا باید به این جمله دقت کرد که “هنر را نمی توان در یک جا محصور کرد”. هنر متعلق به یک مرز و یک مکان نیست بلکه زیبایی و هنر متعلق به همه زیباخواهان می باشد.
استاد “حسان الگزار” (۲۸) یکی از شاگردان علوان می گوید: “زمانی که شهر بصره واقع در کشور عراق یک مسابقه موسیقی محلی برگزار کرد. از استاد علوان نیز دعوت به عمل آورد.
۲۷- اندازه گیری فواصل به کار برده در نونه های صوتی مختلف به وسیله دیاپازون.
۲۸- حسان اگزار چنانیزاده نوازنده ربابه و آوازخوان سبک علوانیه مشهور به حسان اگزار، نوازنده موسیقی محلی نواحی از جنوب غرب ایران است. اگزار ساکن روستای خویس (میثم تمار) از توابع بخش شاوور (بیترشگ) و شهرستان شوش دانیال بود. (ویکی پدیا/حسان اگزار چنانی زاده)
۱ نظر