گفتگوی هارمونیک | Harmony Talk

ادوارد الگار، آهنگساز انگلیسی (۱۲)

رویای جرونتیوس (The Dream of Gerontius op. 38)

یک اوراتوریو برای متزوسوپرانو، تنور، باس، گروه کر و ارکستر بر پایه ی شعری از کاردینال نیومن. اوراتوریو از دو قسمت تشکیل شده اما غالباً بدون وقفه در وسط دو بخش نواخته می شود.


زمان تقریبی قسمت اول: ۳۵ دقیقه / قسمت دوم:۶۰ دقیقه

اولین اجرا:

تاریخ: ۳ اکتبر ۱۹۰۰

مکان: فستیوال سه سالانه ی بیرمنگام

رهبر ارکستر: دکتر هانس ریشتر

شعر کاردینال نیومن از سفر روح انسان پس از مرگ سخن می گوید. جرونتیوس را می توانیم به “پیرمرد” ترجمه نماییم. در سال ۱۸۸۹ یک کپی از این شعر به عنوان کادوی نامزدی به الگار رسید. با اینکه در ابتدا او با ایده ی به موسیقی در آوردن این شعر با کنایه برخورد می کرد، در آخرین دقایق شروع فستیوال، به دلیل آماده نشدن “حواریون” مجبور به آماده سازی این قطعه شد.

اولین اجرا با موفقیت رو به رو نشد. نه “استاکلی” به عنوان رهبر گروه کر و نه “ریشتر” به عنوان رهبر ارکستر. هیچکدام به اثر مسلط نبودند و زمان اندکی نیز صرف تمرین کرده بودند. البته، اغلب شنوندگان حرفه ای موسیقی، به ارزش اصلی اثر پی بردند. از میان این شنوندگان می توان به “جولیوس بوتس” اشاره کرد که گرداننده ی فستیوال راین جنوبی بود که این اثر را به سال ۱۹۰۱ در دوسلدورف به روی صحنه برد. این اجرا، در برابر جمعیتی بالغ بر ۲۵۰۰ نفر با موفقیت چشمگیری روبرو شد و در مارس ۱۹۰۳ چندین شب به طور پیاپی به اجرا در آمد که از آنها می توان به اجرای منچستر به رهبری ریشتر و به اجرای تالار هنلی به رهبری الگار اشاره کرد.

audio file
بشنوید بخشی از «رویای جرونتیوس» را ساخته الگار

امروزه این اثر، بی شک معروف ترین اثر آوازی (گروه کر) الگار به حساب می آید و قطعا یکی از پر اجرا ترین آثار وی است. تقریبا فردی نیست که در لحظه ی نیایش کشیش در حضور جرونتیوس در انتهای قسمت اول، از فرط لذت به رعشه در نیاید.

البته، این قطعات معروف، نباید مجموع اثر را به سایه افکند. همچنین، اگرچه که منتقدان زمان الگار با محتوای تمام کاتولیک اثر کمی به ستیزه برخاستند، اکثر منتقدان نواندیش امروزی، با وجه دراماتیک این اثر ارتباط برقرار می کنند. این اثر همچنان در سراسر انگلستان به اجرا در می آید. ۳ اکتبر سال ۲۰۰۰ صدمین سالروز نخستین اجرای این قطعه بود که باعث افزایش توجهات به این اثر هنری گردید.


یک آنالیز موسیقایی از اثر “رویای جرونتیوس”:

“این شعر دست کم به مدت هشت سال در ذهن من غوطه می خورد”. این جمله ایست که الگار به خبرنگاری از یک روزنامه در سال ۱۹۰۰ می گوید. سالی که در آن قطعه ی “رویای جرونتیوس” متولد می گردد.

آن هشت سال برای بسط و گسترش قطعه ی الگار بسیار ضروری بود. از سال ۱۸۹۲ تا ۱۹۰۰ او شش قطعه ی بسیار طولانی نوشت که عبارتند از : “جنگجوی سیاه” در سال ۱۸۹۲، “پادشات اولاف” در سال ۱۸۹۶، “کاراکتاکوس” در سال ۱۸۹۸ و “تصاویر دریا” در سال ۱۸۹۹. او همچنین اولین اجرای هرکدام از این قطعات را شخصاً رهبری نمود و تجربه ی چشمگیری در زمینه ی موسیقی ووکال به دست آورد. علاوه بر این، با نگارش چنین قطعاتی، خصوصاً پس از موفقیت واریاسیون های انیگما در سال ۱۸۹۹، او به عنوان یک چهره ی ملی، به اعتماد به نفس بالایی رسید.

در چهل و دو سالگی، پس از صبر و استقامت زیاد برای کسب شهرت، الگار زمینه را برای ساختن قطعه ای سرشار از خلاقیت مناسب می دید: ساختن قطعه ای بر روی شعر کاردینال نیومن! الگار به آرامی شعر را به دو نیم دسته بندی کرد و قسمت های مهم آن را با سلیقه خود برگزید: داستان مرگ انسان و سفر روح وی به جهان دیگر.

ابراهیم قائدی

ابراهیم قائدی

۱ نظر

بیشتر بحث شده است