گفتگوی هارمونیک | Harmony Talk

ادوارد الگار، آهنگساز انگلیسی (۲۰)

باخ در چهار کلید:


در سن هشت سالگی الگار چهار خط حامل نت را به شکل متقاطع کشید و در آخر هر کدام از این خطوط حامل، کلیدی متفاوت کشید که عبارت بودند از حروف B ,A , C , H که مخفف اسم باخ می باشند. مادرش تاریخ این نقاشی را ۲۴ مارس ۱۸۶۶ نگاشته و آن را داخل آلبومی کرده که اکنون در خانه ی زادگاه الگار که تبدیل به موزه شده است نگهداری می شود.

ادوارد الگار: من اولین ایده های موسیقایی خود را در کلیسای جامع، از کتاب هایی که از کتابخانه قرض می گرفتم، در سنین هفت یا هشت سالگی به دست آوردم. من تمام کلیدهای موسیقی را که به هشت عدد می رسیدند تا قبل از سن دوازده سالگی آموختم.

ولستن اتکینز: الگار همچنین به یاد می آورد که در سال ۱۸۶۶ برای اولین بار اجازه یافت تا در تمرینات فستیوال موسیقی وُرسِستر شرکت کند. وی از قبل می دانست که قرار است مِس بتهوون در دو ماژور را تمرین کنند. او همیشه مسیر مغازه تا محل تمرین را با دفترچه نت های بسیار بزرگ که به اندازه ی خودش بودند را، با دویدن به سرعت طی میکرد. او در آن زمان نه سال داشت.

قطعات موسیقی و تقدیم کردن آنها:

“تابلوئی از سنت جورج” به خاطر پیشنهاد و سفارش شرکتِ نوولو ساخته شد که می خواستند به خاطر جشن شصت سالگی سلطنت ملکه ویکتوریا آهنگی را تنظیم نمایند و از این بودجه ی اهدایی نهایت استفاده را بکنند.

نامه ای از الگار به نوولو در ۳۰ نوامبر ۱۸۹۶: با این نامه، من سه طرح اولیه از قطعه ای به نام تابلوئی از سنت جورج را برای شما می فرستم و خوشحال خواهم شد اگر که این موسیقی برای هدف شما مناسب باشد. من مقدمه ی کار را جداگانه و به سبک خودم تنظیم کرده ام. احتیاج به تنظیم بیشتر داشته اما به نظرم قطعه ی مقبولی است. خوشحال میشوم که نظرات شما را در اسرع وقت بشنوم.

در بیستم مارس ۱۸۹۷ و پس از پایان این اثر، الگار یک طراحی به نام “اژدها اکنون در حال استراحت است”می کشد.

ارنست نیومن: تابلوئی از سنت جورج کار ساده ای ست که در زمره ی شاهکارهای خالق آن قرار نمی گیرد. شروع اثر با صدای طبل ها و به صورتی ملی گرایانه آغاز می شود. فرم اثر به صورت کانتاتا می باشد. این اثر در پرده ای مبهم از عواطف، پیچیده شده است و گروه کر نیز نمیتواند احساس بیشتری از آنچه در اثر وجود دارد، به آن اضافه کند.

شهرت فزاینده ی الگار باعث دعوت شدن از او در فستیوال لیدز به سال ۱۸۹۸ می گردد. قطعه ی کاراکتاکوس او به ملکه ویکتوریا تقدیم شده است.

نامه ی والتر پرت به الگار در دوم آگوست ۱۸۹۸: من امروز صبح اجازه ی ملکه را برای این تقدیمی دریافت نمودم و سریع به نوولو نیز این خبر را رساندم. من نیز از آنچه به سرعت خواندم سرخوش و خوشحالم. ممکن است ناراحت شوی اما به نظرم بهتر است گاهی اوقات آنقدر تأکید بر روی بعضی از کلمات نگذاری. البته از همه ی این ها که بگذریم، اثر، اثر برجسته ای است.

خدمت بزرگوار ترین بزرگواران، ملکه ویکتوریا، این قطعه به نام کاراکتاکوس با اجازه ی خود شما از طرف یکی از خدمتگزارانتان به نام ادوارد الگار به شما تقدیم شده است.

ابراهیم قائدی

ابراهیم قائدی

۱ نظر

بیشتر بحث شده است