گفتگوی هارمونیک | Harmony Talk

درباره‌ی پتریس وسکس (۴)

اگر توجه کنید هر کدام از این قطعات اسامی منحصر به فرد و خاص خود را دارند. این امر برای من بسیار مهم و قابل توجه است. اول این که بسیار معقول است که اسم یک کار از اسامی دیگر کارها متفاوت و مجزا باشد، دوم اینکه یک توضیح است زیرا برای شنونده بسیار پیچیده و غیرقابل هضم است که ناگهان با یک موسیقی سازی مواجه شود. یک عنوان خوب و موفق به شنونده کمک می‌کند تا قبل از شنیدن قطعه از مضمون آن، ایده‌هایی دریافت کند. برای نمونه عنوانی مانند موسیقی در خاطره‌ی یک دوست یا موسیقی تابستانی کوچک نکاتی را به شنونده ارائه می‌دهند تا در هنگام اجرای کار تنها نماند و متوجه ‌شود که باید در چه سمت و سویی بنگرد.»

نام‌های ایتالیایی نیز در ترکیب با واژه‌ی موسیقی در فهرست عناوین قطعات او یافت می‌شوند. او تأیید کرده که بین این دو اسم و این دو قطعه که یکی از آن ها موسیقی دولورسا و دیگری موسیقی آپاسیاناتا (Musica Appassionata 2002) است ارتباطی وجود دارد.

به گفته‌ی او این را می‌توان مانند یک نقاشی دانست. آن‌ها هم دو عنوان ایتالیایی هستند و هم چندین مفهوم را با یکدیگر به اشتراک می‌‌گذارند و مرتبط می‌سازند. ما در موسیقی دولورسا به صورت جدی و قابل توجهی با حس عمیق و غم‌انگیز مرگ مواجه هستیم در حالی که در موسیقی آپاسیوناتا با حسی کاملاً برعکس، متفاوت و در تضاد با آن رو به رو می‌شویم.

موسیقی در ستایش زندگی است و شور و شوقی واضح در آن وجود دارد. به غیر از این نه تنها عنوان و محتویات آن‌ها یکی است بلکه سازبندی استفاده شده در آن‌ها نیز یکی است و هر دوی آن‌ها برای ارکستر زهی نوشته شده‌اند.

عنوان دیگری که توجه شنوندگان را به خود جلب می‌کند: آهنگ‌های کوچک شبانه (Little Night Music) است. این عنوان موجب می‌شود که شنوندگان ارتباطی با آهنگساز بزرگ و شناخته شده موتزارت احساس کنند. وسکس می‌گوید «این قطعه با موسیقی کوچک شبانه‌‌ی موتزارت ارتباط بسیار جدی و عمدی دارد. اثر موتزارت موسیقی برای یک جشن شبانه در منزل و یا یک باغ است.

قطعه‌ی من نیز همان عنوان را در بر می‌گیرد و در مورد اتفاقاتی است که برای نوع بشر افتاده اما انعکاس از شبی است در نیمه‌ی دوم قرن بیستم در مورد دنیایی که در یک لحظه می‌تواند بسیار زیبا و در عین حال بسیار خصومت‌آمیز باشد. تفاوت وحشتناکی بین زیبایی بی‌انتهای موسیقی موتزارت و مضمون قطعه‌ی من وجود دارد. قطعه‌ی من عمیق، جدی، سخت و بدون هیچ سازش و مصلحتی است. برای ما چه اتفاقی افتاده؟ چه اتفاقی برای انسان‌ها و نوع بشر افتاده؟ به کجا کشیده می‌شویم و به کجا می‌رویم؟»

پرنیا علی نژاد

پرنیا علی نژاد

۱ نظر

بیشتر بحث شده است