سجاد پورقناد
چند سال هست که شروع به آهنگسازی کردید و چه ارکسترهایی تا کنون آثار شما را اجرا کرده اند؟
من از سال ۱۳۷۷ به طور مستمر و حرفه ای به امر نگارش موسیقی پرداختم و در ژانرهای مختلف کارهای زیادی نوشته ام که بخش عمده این کار ها سفارش سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران بود. غالب کارهای من ارکسترال بودند البته چند تجربه نیز در نوشتن کارهای پاپ نیز دارم که برخی از آن ها بارها از صدا و سیما پخش گردیده اند. در سال ۱۳۸۲ از ایران به اوکراین برای ادامه تحصیل مهاجرت کردم و با ارکستر های مختلفی قطعات خود را ضبط نمودم. از جمله ارکستر فیلارمونیک کیف، ارکستر رادیو کمپانی اوکراین و ارکستر ناسیونال اوکراین.
اجرای قطعات من در ایران دو بار توسط ارکستر سمفونیک تهران صورت گرفته است.
استادان شما در ایران چه کسانی بوده اند؟
من موسیقی خود را مدیون دوست عزیزم بهنام صبوحی هستم، هم او بود که من را به سمت موسیقی جدی رهنمون شد و کمک های فراوانی به کرد. استاد دیگر من فرهاد فخرالدینی بودند که مقدمات موسیقی اعم از هارمونی و پلی فونی را با او آموختم و در اوکراین نیز به صورتی بسیار جدی ادامه دادم.
آیا در ایران به تحصیل موسیقی پرداخته اید؟ چه رشته ای را تحصیل کرده اید؟
من در ایران تحصیل موسیقی نکرده ام و رشته من مهندسی متالورژی در دانشگاه صنعتی شریف بوده است.
اختلاف سطح تدریس موسیقی را در ایران و اکراین در چه حد میبینید؟
ببنید، مطالب موسیقی در تمام دنیا واحد هستند اما نگاه و مکتب موسیقی در اوکراین به مراتب جدی تر است. مکتب روس در آهنگسازی همواره مورد توجه همگان بوده است. در ایران آهنگسازان بسیار خوبی تربیت شده اند که قطعات قابل تاملی نوشته اند. اما نکته در این است که در ایران امر موسیقی جدی، خیلی با اقبال عموم مواجه نیست و همین باعث سر خوردگی و بعضا رها کردن نگارش موسیقی جدی در ایران شده است.
اختلاف سطح نوازندگان ارکستر سمفونیک تهران را با ارکستر ناسیونال اکراین که ضبط های قابل توجهی در کارنامه خود دارد را در چه حد میبینید؟
نوازندگان ایران نوازندگان قابل ستایشی هستند اما باید توجه داشت که نوازنده در ارکستر به تنهایی نمی تواند که کارگشا باشد. طبیعی است که همنوازی، همدلی و هدایت درست می تواند سطح ارکستر را بالا ببرد. تک تک نوازندگان ما زحمت می شکنند و کار می کنند اما بعضی تنش ها اعم از پرداخت نا منظم دستمزدها، تنشهای میان نوازندگان و رهبر و مسائلی از این دست باعث می شود که کمی انگیزه ها کم رنگ شوند و در نهایت آنچه از ارکستر توقع می رود شنیده نمی شود.
اما در آنجا نوازندگان تمرین روزی ۶ ساعتشان به هیچ وجه ترک نمی شود.من بارها سر تمرینات ارکستر بوده ام و خود دیده ام که نوازندگان همه نت های مربوط به کنسرت را با خود می برند و کار می کنند، مخصوصا سولیست های ارکستر. این ارکستر با کمپانی ناکسوس ضبط های قابل توجهی در بازار موسیقی دنیا دارد که سال گذشته نیز ضبط این ارکستر با یک کمپانی آمریکایی منتخب جایزه گرمی شد.
در مورد مایستر ارکستر سمفونیک تهران آقای ارسلان کامکار صحبت کنید، در این مدت همکاری توانایی های ایشان را چگونه دیدید؟
کنسرت مایستر ارکستر سمفونیک تهران جناب آقای ارسلان کامکار از نوازندگان درجه یک و ستودنی کشور هستند؛ ایشان نه تنها از تکنیک قابل توجه نوازندگی بر خوردارند بلکه به خوبی موسیقی ای که در دست دارند را احساس می کنند و این احساس به همه موزیسین های ارکستر منتقل می شود. حضور پر رنگ ایشان در ارکستر بسیار لازم است و همه می دانند که تمرینات آقای ارسلان کامکار هیچ گاه قطع نمی شود.
dar morede javabe soalat dar morede navazandegane keshvaremun lotfan tajdide nazar konid. hade navazandeganemun ro bikhod bala nabarid va vagheiat ro bepazirid.
بیچاره نوازنده ها و کسایی که کلا تو زمینه موسیقی فعالیت میکنن، با این تنشها و اوضاع مالی ای که دارن