گروه مولانا رومی به تازگی در یک تور اروپایی هشت کنسرت را در کشورهای سوئد، نروژ، سوییس و اسپانیا اجرا کرد که خوانندگی برعهده علیرضا قربانی بود. این گروه در تور اروپایی خود آثار جاوید افسری راد آهنگساز ارزنده و نوازنده سنتور را اجرا کرد. علیرضا قربانی خواننده برجسته موسیقی سنتی، همکاری تازه خود با گروه بین المللی مولانا “رومی” را تجربه ای ارزنده توصیف می کند و می گوید این گروه زمینه آن را دارد تا منشا کارهای متفاوت باشد.
بهنام و رضا سازمانی (سازهای کوبه ای)، شهرام غلامی (عود)، داوود ورزیده (نی) و دیگر هنرمندان ایرانی این گروه هستند و نوازندگانی از نروژ، آمریکا، ایرلند و سوئد آنها را با سازهای ویولن، ویولا، ویولنسل و کنترباس همراهی می کردند.
علیرضا قربانی می گوید: مهمترین عامل در گروه رومی همدلی حاکم بین هنرمندان ایرانی و خارجی بود و همین امر این تور فشرده اروپا را جذاب می ساخت.
قربانی تصریح می کند که خوشبختانه همگی اعضای رپرتوار تنظیم شده را دوست می داشتیم و این عامل در اجرای موسیقی شرقی که حس نقش اساسی را بازی می کند، اهمیت زیادی دارد.
وی در این باره توضیح می دهد: کارهای عرضه شده توسط گروه رومی سراسر رنگ و بوی ایرانی داشت و این امر مهمی است، چون گاهی در اینگونه آهنگسازیها تعادل لازم حفظ نمی شود.
آقای قربانی کار گروه رومی را موسیقی تلفیقی نمی داند و چنین می گوید: به نظر من موسیقی تلفیقی اثری است که یک آهنگساز خلق می کند و در آن از ویژگیها و فواصل موسیقی دو فرهنگ بهره می گیرد مثلا از موسیقی غربی و ایرانی. اما اثر تازه، الزاما غربی یا ایرانی نیست بلکه مختصات این دو نوع موسیقی در آن دیده می شود. در کارهای گروه رومی، آهنگساز با در نظر گرفتن عوامل ارکسترهای سمفونیک آثاری را ساخته که رنگ و بوی ایرانی خویش را کاملا حفظ کرده و از ایرانی بودن خارج نشده است.
وی ادامه می دهد: از ویژگی های گروه رومی حضور نوازندگان خارجی است که به موسیقی کلاسیک کاملا مسلط و آگاه هستند و در اجرا آنها به موسیقی ایرانی نزدیک می شدند.
قربانی درباره اینکه تا چه میزان این نوازندگان در اجرا و عرضه ویژگیهای موسیقی ایران موفق بودند، چنین می گوید: باید توجه داشت که فرصت تمرین این نوازندگان بسیار اندک بود، حتی بیشتر آنها همدیگر را نیز نمی شناختند با این وجود، به خوبی از عهده مسوولیت خود برآمدند و به مرور، هر روز موقق تر بودند. البته نمی خواهم بگویم که به طور صددرصد بدون نقض کار کردند، چون اجرای فواصلی موسیقی ایرانی که ویژگیهای منحصر به فردی دارد به سادگی میسر نیست.
کنسرت گروه رومی در “ژنو” با نمایش همزمان عکسهای “رضا دقتی” عکاس مشهور ایرانی همراه بود که به عقیده ناظران هنری، ابتکار و تجربه ای نو به حساب می آمد.
علیرضا قربانی در این باره می گوید: دنیای امروز چنین ابتکاراتی را طالب است به ویژه آنکه عکس و موسیقی فضایی بسیار نزدیک به هم دارند. عکس فضایی انتزاعی دارد و موسیقی هم مادر هنرهای انتزاعی است. حتی بسیار از نقاشان می گویند که هنگام خلق آثار خود، موسیقی گوش می کنند. بنابراین وقتی در تولید آثار هنری چنین ارتباط نزدیکی وجود دارد، بدیهی است که در عرصه هم می تواند این نزدیکی و همزمانی وجود داشته باشد.
علیرضا قربانی اعتقاد دارد که گروه بین المللی رومی به دلیل ویژگیهایش می تواند افقی گسترده و آینده ای خوب داشته باشد اما تحقق چنین نظری را وابسته به شرایطی می داند.
قربانی در این باره چنین می گوید: نکته مهم برای پویایی یک گروه موسیقی، برخورداری از نوازندگان توانمند است که خوشبختانه از این لحاظ گروه رومی شرایط بسیار خوبی دارد. شرط دوم پویایی یک گروه پویایی آثار و آهنگها است که از این نظر نیز توانایی و خلاقیت آقای افسری راد پشتوانه محکمی است. البته این {توانایی} نباید مانع این باشد که روزی از آثار آهنگسازان دیگر استفاده شود. حتی ممکن است روزی بزرگان این عرضه علاقمند به همکاری با گروه رومی باشند که در نظر گرفتن همه این عوامل راههای موفقیت و پویایی را هموار می سازد.
این هنرمند کشورمان پشتوانه اقتصادی را شرط بسیار مهمی برای پیشرفت گروه رومی می داند و اضافه می کند: گروه رومی، مجموعه بزرگی است، تدارک و برنامه ریزی برای این گروه پرهزینه است و امیدواریم که حامیان مالی همیشگی در پی پشتیبانی از آن برآیند.
۱ نظر