گفتگوی هارمونیک | Harmony Talk

واکاوی نظری موسیقی امبینت (۵)

سینتی سایزر و آرت راک

گروه آلمانی کرافت ورک (۳۲) یکی از تاثیرگذارترین نام هایی است که می توان از آن در زمینه پیشرفت سینتی سایزرها و تاثیرگذاری بر هنرمندان نسل بعد، یاد کرد. این گروه «پد درام» را توسعه داد و از سینتی سایزر ها در حوزه سازهای ریتمیک استفاده کرد. با همین عملکردها بود که از اواسط دهه ۷۰ در دنیای راک تغییرات اساسی بوجود آوردند و موسیقی راک را با روش‌های مختص به خود و غیر متعارفی تنظیم و اجرا کردند. یکی از افراد این گروه در مصابه ای در سال ۱۹۷۷ گفت: «موسیقی الکترونیک فراتر از رنگ ها و کشورهاست؛ با ابزار موسیقی الکترونیک همه چیز ممکن است تنها محدودیت می تواند در خود آهنگساز باشد.»

امروزه همه ما سینتی سایزر را به عنوان یک ساز به رسمیت می شناسیم اما ایده برتری این ساز (برتری در کمیت استفاده و تنوع رنگ های صوتی) بر گیتار در فرهنگ حاکم در آن زمان، یک انقلاب به حساب می آمد. ترکیب این ایده های پیشرو با خلق صداهایی که به همان اندازه جدید بودند تاثیر وسیعی بر موسیقی جهان داشت. این تاثیر به ویژه در گروه انگلیسی یوکی سینت پاپ (۳۳) و موزیسین های سیاهپوست دیترویت آمریکا – که در دهه ۸۰ مدرن تکنو را پدید آوردند – و می راثی که در نسل های بعدی به موسیقی های داونتمپو (۳۴) و الکترودنس (۳۵) رسید، قابل مشاهده است.

شاید بتوان گفت مهمترین چهره موسیقی امبینت «برایان انو» است. او در اشاعه فرهنگ استفاده از سینتی سایزر تلاش می کرد و با کاربرد فراگیر این ساز در آثار خود، در تبدیل این ساز به سازی کاربردی که در استودیوها و اجراهای زنده مورد استفاده قرار بگیرد، نقشی اساسی داشت. در دهه ۷۰ مردم موسیقی او را راک هنری می خواندند و برخی از آلبوم های او واقعا همان راک هنری هم بودند اما موفقیت او مربوط به آلبوم هایی همچون «موسیقی خردمندانه» (۳۶) و «موسیقی برای هواپیما» (۳۷) هیچ شباهتی به موسیقی راک نداشتند و بیشتر شبیه آهنگسازان می نیمالیست آمریکایی بودند. آنچه در پی می آید متن پشت جلد آلبوم «موسیقی برای هواپیما» به قلم برایان انو است که باید آن را مانیفست موسیقی امبینت دانست.

مفهوم موسیقی پس زمینه که صرفن برای پر کردن فضای صوتی در اماکن عمومی زندگی روزمره شهری طراحی شده است، در دهه ۵۰ توسط شرکت موزاک (۳۸) صورت گرفت. اصواتی که به شیوه ای سهل الفهم تنظیم و ارکستره شده اند. بدیهی است که این طرز تلقی باعث شد که شنوندگان فهیم و بیشتر آهنگسازان این موسیقی را به عنوان یک موسیقی قابل اعتنا در نظر نگیرند. در طول سه سال گذشته من به استفاده از موسیقی به عنوان آمبیانس ( صدای محیط نه صدایی برای محیط) علاقمند شدم و به این باور رسیدم که این امکان وجود دارد تا محصولاتی صوتی را تولید کنم که بدون هیچ مصالحه ای بتوانند به عنوان یک ابزار هنری مورد استفاده موسیقایی قرار بگیرند.


پی نوشت

۳۳- این گروه که آثارشان زیر مجموعه ای از ژانر “Newwave” محسوب می شود در دهه ۷۰ به شهرت رسیدند و در سال ۸۱ با اجرایی به همراهی گروهی شبیه ارکستر بزرگ در «پارک تجارت» در انگلستان به شهرت رسیدند.

۳۴- داونتمپو (Down Tempo) یکی از ژانرهای موسیقی الکترونیکی و تاحدی شبیه موسیقی امبینت، اما با تأکید بیشتر بر ضرباهنگ ها است.

۳۵- Electro Dance

۳۶- Discreet Music

۳۷- Music For Airports

۳۸- موزاک (Muzak) یک برند تولید موسیقی پس زمینه است این موسیقی در فروشگاه ها و اماکن عمومی کاربرد دارد. گاهی از این نام (موزاک) به جای نام این سبک (بکگراند) استفاده می شود.

ضیاالدین ناظم پور

ضیاالدین ناظم پور

ضیاالدین ناظم پور
متولد ۱۳۴۵ تهران
آهنگساز، نوازنده رباب، نویسنده

۱ نظر

بیشتر بحث شده است