گفتگوی هارمونیک | Harmony Talk

موسیقى رنگ ها (۳)

حال با یک پرومناد دیگر به قصه قدیمى هدایت مى شویم – قصرى قدیمى در ایتالیا – این قسمت احساس قرون وسطایى دارد و با نت هاى باس اجرا مى شود و این نت ها کم کم بالا مى روند. به نظر مى رسد موسورگسکى هنگام دیدن این تابلو بیشترین درنگ را کرده است و آن را در تمپوى آندانته (کند معتدل، با ضرباهنگ گام زدن) نوشته.

یک پرومناد دیگر شنونده را به باغ هاى تویلرى در پاریس مى برد. تصویر اصلى این اثر هم گم شده، ولى ما مى دانیم بازى بچه ها را توصیف مى کرده است. این تابلو به نام «شکایت کودکان از بازى» نام گذارى شده بود و موسورگسکى در آن از فواصل سوم پائین رونده، بسیار زیاد استفاده کرده است و در آن به خوبى صداى خنده کودکان به گوش مى رسد و آهنگساز از تمپوى آلگرو نن تروپو (تند ولى نه خیلى زیاد) استفاده کرده است.

بدون پرومناد دیگرى به موومان بعدى یعنى بیدلو مى رسیم. هارتمن در این تابلو یک کالسکه لهستانى با دو قاطر را کشیده بود که در گل گیر کرده اند. موسورگسکى با مهارت خاصى به کمیک کرشندو و وى کرشند گیر کردن آنها و بیرون آمدنشان را توصیف کرده است. این موومان با تمپوى سمپر مودراتو (میانه و معتدل بدون تغییر در تمپو) نوشته شده.

مجدداً پرومناد دیگرى شنونده را براى شنیدن موومان بعدى که (باله جوجوى از تخم سر در نیاورده) نام دارد، آماده مى کند. این اثر براساس ۱۷ طراحى هارتمن براى لباس باله تریبلى، ساخته شده است. متاسفانه از بین این تعداد طرح فقط ۴ عدد از آنها باقى مانده اند. هارتمن این لباس ها را براى کودکان و به شکل قنارى طراحى کرده بود.

موسیقى این موومان بسیار سرزنده و چالاک است. این در حقیقت یک اسکرتزوى* کوتاه است و آن در تمپوى ویوو دجرو (سبک و سرزنده) است. موومان بعدى ساموئل گلدنبرگ و شموئیل نام گرفته است.

این در واقع دو طرحى از هارتمن بوده که در یکى از آنها ساموئل گلدنبرگ، یک یهودى خوش لباس و ثروتمند و در دیگرى شموئیل یهودى فقیر و لاغر را کشیده است. موسورگسکى احساس این دو نقاشى را با هم آمیخته شاید این کار او براى تاکید تضاد بین این دو یهودى باشد.

او ساموئل را در این موومان با تن غالب و اول معرفى مى کند و شموئیل برخلاف آن با ملودى هاى مشکل دار شناسانده مى شود.

موسورگسکى به صورتى این قطعه را ساخته است که ما این دو یهودى را کاملاً جلوى چشم هاى خود مى بینیم. حتى صداى حرکت پالتوى پوست ساموئل در باد و قباى شموئیل کاملاً واضح شنیده مى شود. این موومان تنها قسمتى از این سوئیت است که خود موسورگسکى نامى براى آن انتخاب نکرده است و این اسم را هم استاسف منتقد، نویسنده و دوست موسورگسکى انتخاب کرده.

موسورگسکى این موومان در تمپوى آندانته و کند معتدل، با ضرباهنگ گام زدن نوشته است. موومان بعدى به توصیف بازار لیموژ مى پردازد. هارتمن آن را با تنوع رنگى بسیار کشیده است و موسورگسکى هم منظره بازار را پرشور و رنگارنگ نوشته است. در نسخه اصلى موسورگسکى حتى گفت وگوى فرضى بین فروشندگان و مردم هم کاملاً به گوش مى رسد. این موومان در تمپوى آلگرو ویوو (تند سرزنده) نوشته شده است.

* اسکرتزو: به معناى بذله گویى و ریشخند. قطعه اى سارى است که در پایان قرن هجدهم ظهور کرد. در سونات و سمفونى جاى منوئه را گرفت چراکه مستقیماً فرم و میزان هاى سه ضربى سه چهارم را از منوئه به عاریت گرفته بود و در عین حال از جهت آکسان گذارى و تمپو از منوئه جدا شده بود. اسکرتزو مانند منوئه داراى فرم A-B-A است و در سمفونى هاى بتهوون زیاد وجود دارد.

هستی نقره چی

هستی نقره چی

۱ نظر

بیشتر بحث شده است