در ادامه مطلب قبل راجع به همراهی جلوتر از هارمونی در این نوشته سعی می کنیم با ذکر یک مثال موضوع را بیشتر روشن کنیم. هر چند در آینده روشهای بهتر و حرفه ای تری را
برای همراهی و اجرای یک ملودی معرفی خواهیم کنیم.
برای نمونه ملودی زیبای Dark Eyes که بصورت ۴/۴ تنظیم شده است را در نظر می گیرم. چند میزان اول این ملودی برای یادآوری در اینجا نمایش داده شده است.
لازم است توجه داشته باشیم که یک نوازنده خوب باید با تمامی قسمتهای ملودی، فراز و نشیبها و … آن آشنا باشد و بتواند بدون فکر کردن از هر قسمت ملودی، شروع به نوازندگی کرده
و یا بتواند آنرا دستخوش تغییر و تحولات لازم از جمله اجرای Double یا Half Speed ، اجرا در کسر میزانهای دیگر و … نماید.
حال فرض کنید ملودی را در اختیار داریم و می خواهیم با ساده ترین حالت آنرا در مایه های Jazz اجرا کنیم. لذا ریتم Swing را انتخاب کرده برای سهولت از آکوردهای ساده مانند
Dm7 ، Gm7 و A7 استفاده می کنیم.
در اجرای بخش باس از الگوهای باس روان و حرکت کننده (Walking Bass) استفاده می کنیم. بعنوان مثال به شکل تهیه شده که الگوهایی را برای اجرای آکوردهای Dm7 یا A7
نمایش می دهد، دقت کنید. هرگز فراموش نکنید که زیبایی یک باس روان در آن است که حرکات کروماتیک در حوالی یکی از سه نت اصلی آکورد داشته باشد. شما می توانید همانند همین
الگوها برای آکورد Gm7 به سلیقه خود بخش باس را اجرا کنید.
در اولین مرحله برای ایجاد احساس Jazz و هماهنگی با یک ریتم Swing نیاز به آن است که آکوردها را به حالت ضد ضرب اجرا کنیم. بنابراین همانطور که در نوشته قبل توضیح
دادیم ساده ترین کار آن است که اجرای آکوردها را به پس از ضرب اول میزان موکول کنیم. به شکل نگاه کنید و به قطعه اجرا شده با این ویژگی گوش دهید.
همانطور که مشاهده می کنید در اینجا اجرای آکورد ها در ضرب دوم هر میزان صورت گرفته است. یعنی چناچه هر میزان را بصورت ۱, ۲, ۳, ۴, بشمارید؛ آکورد روی ضرب ۲
اجرا می شود. هیچ اشکال خاصی هم ندارد سعی کنید با حرکات پا، دست یا بدن ریتم را دنبال کنید و آنرا عمیقآ درک و حس کنید.
در نمونه دوم آکوردهای همراهی را بصورت پیشرو اجرا کرده ایم. یعنی بعنوان مثال اگر در حال حاضر در میزانی با هارمونی ر مینور هفت هستیم قبل از آنکه به میزان بعدی که آکورد
لا ماژور هفت دارد برسیم، آکورد لاماژور هفت را می گیریم. به شکل دقت کنید و به ملودی و همراه اجرا شده در زیر شکل گوش دهید. سعی کنید به تفاوت آن با نسخه بالایی پی ببرید.
در این حالت باز اگر هر میزان را بصورت ۱, ۲, ۳, ۴, بشمارید مشاهده خواهید کرد که آکورد در ضرب ۳ اجرا می شود و هارمونی ای را میگیرد که قرار است در میزان بعدی اجرا
شود.
اما تفاوت، رمز کار در این است که انسان بطور نا خودآگاه – چه شونده حرفه ای باشد و چه عام – بدون آنکه بخواهد توانایی تشخیص سر ضرب را دارد. اما تفاوت آشکاری که میان این
دو اجرا وجود دارد این است که در حالت اول هنگامی که آکورد در ضرب دوم اجرا می شود، سر ضرب قبلی شما را قبلآ تحریک کرده و ضربه ای از طریق گوش به بدن شما زده است
لذا اجرای آکورد در ضرب دوم تغییر کمتری در شما ایجاد می کند.
اما در حالت بعدی فاصله میان ضربه اول و اجرا آکورد بیشتر است و شما کمتر انتظار شنیدن یک ضربه، مثلآ از طریق اجرای آکورد را دارید، لذا این اجرا قاعدتآ باید شما را بیشتر
غالفگیر کند؛ بگونه ای که اگر دقت لازم را نداشته باشید حتی ممکن است سر ضرب را گم کنید. یکبار دیگر به اجرای دوم با دقت گوش کنید.
به این اجرا نیز گوش کنید که همانند حالت دوم است اما اجرای آکورد تنها در صورتی انجام می گیرد که هارمونی تغییر کند.
اجرای ملودی با همراهی جلوتر از هارمونی – نوع دیگر
بدون شک به این نتیجه رسیده اید که درک اجرای اول به مراتب ساده تر از اجرای دوم است و به همین دلیل است که اغلب در ابتدای کار این ایده همراهی به ذهن خطور میکند. سعی
خواهیم کرد در نوشته های بعدی روشهای زیباتری را برای تنظیم یا همراهی ملودی معرفی کنیم.
۱ نظر