۴-۱-۲- ویژگیها
۱- اولین کتابی است که با شیوۀ آموزش ریتم از (اَتانین و سپس تبدیل آن به خط موسیقی و امکان تمرین آن بدون ساز)
برای سهتار استفاده و تدوین شده همچنین مضرابها و انگشتگذاریها ویژهی سهتار میباشد.
۲- آشنایی با تمرینات پایه و بسیار اصولی، برای فراگیری دو عنصر مهم نوازندگی (ریتم و فواصل).
۳- آشنایی با انواع میزانهای ساده و ترکیبی با فیگورهای مختلف ریتمیک.
۳- استفاده از الگوهای دوتایی، سهتایی و چهارتایی و سپس ترکیب آن به صورت بسط و گسترش یافته و ارائه تمرینی شامل
همۀ آنها.
۴- آشنایی هنرجو با نحوهی انگشتگذاری و آموزش تدریجی استفاده از انگشتان اول، دوم و سوم در تمرینات اولیه بر روی سیمهای اول و دوم سهتار در دستانهای مختلف و سپس تمرینات ترکیبی تا هنرجو همهی موارد را در یک اتود تمرین کند.
۵- ساخت قطعاتی با تکنیکهای رایج در سهتار با تمرینات تفکیک شده در یک تنالیته و بدون استفاده از علائم عَرَضی.
۶- استفاده از سلولهای ریتمیک برای ساخت تکنیکهای مختلف.
۷- استفاده از ساختارهای موسیقی مردمی و فولکلوریک ایران برای تنوع بخشیدن به قطعات آموزشی.
۸- استفاده از قطعات چهارمضرابی در سرمشقهای مضرابی.
۹- توضیحات بسیار مفید و ضروری در هر قطعه به صورت پانویس در همان صفحه (مانند توضیح دستگاهها، آوازها، تکنیکهای لازم و…).
۱۰- استفاده از نتهای آزاد و درگیر نکردن هنرجو درخواندن نتها هنگام اجرای قطعات.
۱۱- سادهسازی و از بین بردن تراکم و چگالی نتها، استفاده از الگوهای لازم در پنجهکاری مثل اشاره به بالا و پایین و برعکس آن که در ردیف دستگاهی و بسیاری از قطعات برگرفته از آن دیده میشود.
۱۲-تمریناتی برای اجرای کَندن در پنجهکاری( ) و استفاده از شکلهای متفاوت در اجرای تکنیکهای متداول در موسیقی ایرانی.
۱۳- استفاده از تکنیکهای تبگیری (اجرای نغمۀ آزاد با مضراب بم)، پژواک (تریل بدون مضراب) و ارائۀ تکنیکی در تارنوازی علیاکبرخان شهنازی برای سهتار (دُراب روی نت سه لاچنگ ) که تاکنون در سهتار نوازی رایج نبوده است.
۱۴- آشنایی با اجرای تریل، ریز اشاره، تکیه و سنکپها، شلال و بیشتر مضرابهای رایج در سهتار.
۱۵- آشنایی با دستگاههای مختلف مانند ماهور، شور، نوا، راستپنجگاه، همایون، سهگاه و چهارگاه، همچنین، آواز بیات اصفهان و آوازهای دشتی، ابو عطا، بیات ترک، افشاری از ملحقات دستگاه شور (آشنایی با گوشههای مهمِ آنها) در قالب تمرینات متفاوت.
۱۶- مبحث تئوری موسیقی و ریتمخوانی با شیوهی اتانین همراه رسم شکل و انتخاب سلولهای مناسب برای درک بصری هنرجو از کششهای مختلف.
۱۷- نحوهی بدست گرفتن ساز و مضراب زدن که با عکس (طراحی شده) نشان داده شده است.
۱۸- تمرینات ریتمخوانی (سلفژ پارلاتی) درکتاب با توجه به پیشرفت هنرجو و با استفاده از شیوه اَتانین آمده است.
۱۹- آشنایی هنرجو با شکلهای مختلف قطعات ضربی در موسیقی ایرانی همانند (پیش درآمد، چهار مضراب و رنگ) که بیشتر این قطعات از ساختههای نامبرده میباشد.
۴-۱-۳- نقاط ضعف
به نظر نگارنده هیچ نقطه ضعفی در این کتاب دیده نمیشود و تنها در یک مورد عوض کردن نشانه تکیه از به O در کتاب بعدی (دوره متوسطه) میباشد که این تغییر جزء نقاط قوت کتاب دوره متوسطه نیز محسوب میشود.
۱ نظر