Posts by محمد حسینی باغسنگانی
محمدرضا شجریان؛ پژواک جهانی ما (۴)
Published on ۱۳ آبان ۱۴۰۴
در هند و پاکستان، جایی که سنت موسیقی ردیفی شباهت‌هایی با موسیقی ایرانی دارد، او به‌عنوان «برادر روحی» استادان قوالی و کلاسیک شناخته شد. در دهلی، روزنامه “Hindustan Times” نوشت: «شجریان همان کاری را برای ایران کرد که راوی شانکار برای هند: معرفی موسیقی ملی به جهان.» هر چند راوی شانکار خود از ارادتمندان شجریان بود.
حنانه جوینده آنات ایرانی شاعرانه… (۲)
Published on ۷ آبان ۱۴۰۴
در عمل، این رویکرد به معنای استفاده همزمان از چندین مد برای ایجاد بافت صوتی غنی است. به عنوان مثال، در قطعه «بزرگداشت فردوسی»، حنانه از هم‌زمانی «مد شور می» و دشتی متعلق به آن (دشتی سی) استفاده می‌کند. این هم‌زمانی مدها نوعی کنترپوآن (پلی‌فونی) ایجاد می‌کند. هارمونی‌های خلق‌شده غالباً غیرسه‌صدایی بوده و مبتنی بر مدها هستند.
محمدرضا شجریان؛ پژواک جهانی ما (۳)
Published on ۴ آبان ۱۴۰۴
شجریان تنها در ایران ستاره نبود؛ در جهان نیز به‌عنوان نمادی از موسیقی و فرهنگ ایرانی شناخته شد. پژوهشگران و منتقدان متعددی در اروپا، آمریکا و شرق آسیا دربارهٔ او نوشته‌اند.
حنانه جوینده آنات ایرانی شاعرانه… (۱)
Published on ۲۹ مهر ۱۴۰۴
مرتضی حنانه، موسیقیدان، آهنگساز برجسته ایرانی و یکی از رهبران ارکستر بود. او در ۱۱ اسفند ۱۳۰۱ در تهران دیده به جهان گشود. پدرش، محمد حنانه، که مؤسس مدرسه ثروت بود، با درک استعداد فرزندش، او را به هنرستان عالی موسیقی فرستاد. حنانه تحصیلات موسیقی خود را در هنرستان زیر نظر غلامحسین مین باشیان آغاز کرد. استادش، اوربانتس، که رهبر ارکستر سمفونیک هنرستان بود، آموزش ساز هورن و شیوه‌های نوشتن جملات موسیقیایی برای سازهای بادی را به او آموخت.
محمدرضا شجریان؛ پژواک جهانی ما (۲)
Published on ۲۳ مهر ۱۴۰۴
مقایسهٔ محمدرضا شجریان و غلامحسین بنان، در واقع مقایسهٔ دو قلهٔ آواز ایرانی در دو دورهٔ متفاوت است. هر دو «استاد صدا» بودند، اما ویژگی‌های آکوستیکی و هنری‌شان تفاوت‌های بنیادین داشت.
محمدرضا شجریان؛ پژواک جهانی ما (۱)
Published on ۱۷ مهر ۱۴۰۴
محمدرضا شجریان، برای من نه‌فقط یک نام بزرگ در موسیقی، که چهره‌ای زنده از وجه جهانی فرهنگ و هنر ایران بود. نگارنده، چند بار شانس دیدار با او را داشته‌ام: یک بار در مشهد و دوبار در تهران. این دیدارها، دریچه‌ای تازه به فهم من از شخصیت و منش او گشود؛ انسانی که فروتنی‌اش هم‌سنگِ عظمت هنرش بود.
مخالف خوانی (۲)
Published on ۱۴ اسفند ۱۳۹۴
تابستان سال ۱۳۸۶، با تلفن دکتر سیف الله وحیدنیا به دیداری فراخوانده شدم. برادر زاده وحید دستگردی، تنها یک نشانی داد و گفت شما را جای بدی نمی برم. حق با دکتر وحیدنیاست. بسیاری از شخصیت های بی مانند زمان حاضر را تا آنجا که فرصتمان اجازه می داده است با لطف او و با هم دیدار کرده ایم. ساعت ۵ عصر زنگ خانه بزرگی در زعفرانیه را به صدا در می آورم. خودم را معرفی می کنم و در باز می شود. دکتر سیف الله وحیدنیا بر پلکان آن سوی حیاط پر گل و پر درخت ایستاده است.
مخالف خوانی (۱)
Published on ۸ اسفند ۱۳۹۴
درست بعد از انتشار آگهی افتتاح “مدرسهٔ عالی موسیقی”، در سال ۱۳۰۲ دشمنان و مخالفان کلنل علینقی خان وزیری سر از تخم بیرون می آورند.
