Posts by یاشار مهاجری
آموزش کشسان!
زبان کِنایی و دشواریابِ حافظِ شیراز، به کار امروز ما نمیآید و گویا از همزمانیِ با حافظ و نقدِ سنّتِ خود نیز به سر آمدهایم و بیش از همهٔ زبانها به زبانِ علمی و دقیق و مفهومی نیازمندیم. موسیقی از پنجرهٔ نگاهی، زبانی بسیار مبهم و پیچیده است که در گوش تابیده میشود همچون زبان که از گوش زاییده میشود و به زبانِ سر میرسد. امّا در موسیقی تنها زبانِ سر نیست که زبان دست و سرپنجه نیز در کار میافتد که شکوهی از پیامها را در زمانیِ فشرده فرم میبخشد و باز میگوید و ساز میسُراید و واگوید و واشنود.
سنّتگراییِ موسیقی ایرانی در سنجۀ اخلاق
سنّتگرایی در موسیقی ایرانی چنان که از تاربخ صد و اندی سال اخیر بر میآید، واکنشی بود در برابرِ کنشِ تحلیلی و علمی و هنری و ذوقی که البته از اروپای غربی آمده بود و آن هم از یونان قدیم آبشخور بود. سنتگرایان به صرافت افتاده بودند که نه تنها بر «حفظ» پا بفشرند بلکه اشارتی نیز به «اشاعه» موسیقی در جشن هنر و گروهنوازیِ «ردیف-مدار» داشته باشند تا بدان وقت رسیدیم که حاکمان فرهنگی، «اشاعه» را واژهی مجاز ندانستند و «واو» عطف را به «پژوهش» برگرداندند؛ نوعی کاویدن در گذشته و پافشاری و تأکید موأکّد و مجدد بر «حفظ» برای موزه تاریخ و پسینیان و فاتحه خواندن بر قبری که مردهای در او نیست.