اثر دیگری به نام «چند بهاریه» ضبط کردیم ادامه کارهای فولکلور استاد مثل «هفت سین»، «چهارشنبه سوری»، «گردوفروش« و «یکی یه پول خروس» است. اسپانسر این آثار، موسسه فرهنگی-هنری باربد آقای اسفندیاری است که بسته بندی آثار را به صورت بسیار شیک عرضه می کنند و کار ردیف ها را شرکت ماهور انجام داده است. قرار است با توجه به گفتگویی که با آقای موسوی انجام شده، ۴۰-۵۰ تصنیف استاد مهرتاش که تا به حال خوانده نشده – چند آهنگ جدی که بر روی اشعار مولانا و سعدی و حافظ و فروغیبسطامی و عراقی ساخته شده است – به صورت سیدی وارد بازار شود.
دغدغه دیگر من، ضبط ردیف ها با توجه به جدا بودن مقوله آن با آواز خوانی و طلبیدن توانایی خاص برای آن بود و در حد بضاعت خود آن را انجام داده ام. بعضی از دوستان، ایرادهایی را بر این کار وارد کرده اند درحالیکه بنده ادعایی مبنی بر کامل بودن نداشتهام. در ثانی در زمان فراگیری این مسائل، گوشی بوده است در حالیکه این کار، تراوشات ذهنی بنده است. ممکن است قسمت هایی نیز دارای ایراد باشد. بنده نامه ای نوشته و درون ردیف قرار دادم مبنی بر اینکه ممکن است در ردیف ها دخل و تصرفی شده باشد و اگر فکر می کنید که بهتر از این می توانید کار کنید، پس این کار را انجام دهید.
آیا غیر از شما متخصص آثار استاد مهرتاش وجود دارد؟
خیر، یکسال پیش من یک نسخه از ردیف های ضبط شده را به آقای شجریان دادم و گفتم آن را گوش کنید و نظرتان را بگویید زیرا نظرتان برایم مهم است که پاسخ این بود که شما قبل از ما و در سال ۳۹ مشغول به کار بوده اید در حالیکه من از سال ۴۶ وارد شدهام و اگر شما این ردیف ها را ضبط نکرده بودید، تمام اینها از بین رفته بود چون من هم به یاد نداشتم.
چند نکته میان فرمایشات شما بود؛ یکی مساله لاله زار که فرمودید که یک مرکز فرهنگی بود و همینطور تئاتر نصر که مجموعهای از هنرهای دراماتیک توسط استاد مهرتاش در آنجا سامان داده شد. من به استاد مهرتاش علاقه شخصی دارم اما می خواهم از زبان شما بشنوم که چرا لاله زار در ایران بدنام شده است و «لاله زاری» یک انگ بد محسوب می شود.
نکته خوبی را اشاره کردید، چون من از سنین کودکی به مدت چندین سال در آنجا حضور داشتم.
چه اتفاقی افتاد که لاله زار با وجود آرشیو و تشکیلات فراوان سوزانده شد؟
لاله زار در آن زمان مرکز هنر ایران بود به این معنی که تمام شهرستانی ها، تهران را با نام لاله زار می شناختند و برای تفریح خود انتخاب می کردند. بهترین تئاترها در لاله زار قرار داشت؛ مثل تئاتر جامع باربد که در ابتدای لاله زار واقع و در اختیار استاد مهرتاش بود، تئاتر تهران که ۱۰۰ متر بالاتر از تئاتر باربد قرار داشت. بالاتر از آن تئاتر دهقان و تئاتر پارس واقع بود. سینمای تابان که هنوز هم وجود دارد. سینما ونوس فعلی به نام تئاتر صادق پور روبروی تئاتر باربد قرار داشت.
بالاتر از آنها، سینما مشعل مختص فیلم های عربی و هندی بود. تئاتر تهران (گراند هتل سابق)، سینما رکس، سینما ایران و سینما البرز در لاله زار قرار داشت. در تقاطع لالهزار با خیابان استانبول، سینما مایاک، سینما سانترال واقع بودند و در ابتدای خیابان فردوسی سینما هما قرار داشت. غیر از این ها، رستورانهای بزرگی با بهترین کیفیت غذا مثل رستوران سهیلا وجود داشت.
۱ نظر