روش سوزوکی (قسمت بیست و چهارم)

یکبار این پوزیسیون درست انجام شد اما در نوبت های بعدی درست انجام نشد و بالاخره هنگامی که آنرا درست انجام دادم، از صمیم قلب با کودک روشن دل احساس همدردی کردم. بعد از دو هفته تمرین چقدر باید این تمرین روزانه را تکرار می‌کرده است. اما تائیچی و مادر و پدرش با صبر و حوصله‌ی هر روزه و تکرارهایشان بالاخره به این شکوفایی زیبا و شامخ نائل آمدند. بعد از این تمرین‌های آرشه که در این هفته به ثمر نشسته بود، تمرین‌های اولیه ی، دست گرفتن که با این سختی توانسته بود آنها را انجام دهد. کار کم‌کم رو به سادگی می‌رفت. پس از آن می بایست تمرین ‌های اصلی بر روی ساز انجام بگیرد، تلاش‌های تائیچی در حال نتیجه دادن بود بطوریکه بعد از یکسال توانست در کنار کودکان دیگر قطعات را اجرا کند. وقتی که تمام شاگردان من یوکو آریماتسو (Yoko Arimatsu)، کوجی تویودا (Koji Toyada)، کنجی کوبایاشی (Kenji Kobayashi) و… در سالن “Hibiya” جمع بودند، تائیچی شش ساله آثاری از (Seitz) زیتس اجرا کرد.

این کودک نابینای ویلونیست بر روی صحنه همه تماشاچیان را به ابراز به احساسات عجیبی برانگیخته بود و جملگی اشک هایشان سرازیر شده بود.

دیدار و ملاقات سرنوشت سازی با شاهزاده یوشیچپکا نوکوگاوآ

درباره یک موضوع کوتاه و موقتی در دوره ای کوتاه و درباره تعریف از خود (خود ستایی) و…

(KAN) پدر من که صاحب شرکت ویولون سازی سوزوکی بود، مرا به مدرسه بازرگانی فرستاد، چون باید به میل پدرم بعدها در شرکتش کار می کردم. در فصل تعطیلات تابستانی به این مدرسه می‌رفتم و بسیار چیزها از ساخت ویولون را می‌آموختم. بعد از اتمام تحصیلات مدرسه‌ام به عنوان رئیس به استخدام رسمی ‌بخش اکسپُرت در آمدم. کار من بسیار زیاد بود البته در قسمت سفارشات و دسته ‌بندی، با این حال از کارم راضی و خوشحال بودم. اما بعد از دو سال کار به یکباره تب کردم و دکتر برایم استراحت نوشت.

در این مدت (سه ماه) من می بایست در یک مسافرخانه در اوکیتسو (Okitsu) در تختخواب استراحت می‌کردم. در آنجا با میهمان دیگری از این مسافرخانه آشنا شدم بنام آقای یاناگیداس (Yanagidas) از هوککیایدو (Hokkaideo). او با همسر و دو فرزند کوچکش در آنجا زندگی می‌کردند، ما که هر دو بچه‌ها را بسیار دوست می‌د اشتیم به زودی با یکدیگر دوست شدیم.

آقای یاناگیدا برای من تعریف می‌کرد که در زمان مدرسه با توکوگاواس (Tokugawas) در گاکوشوین (Gakushuin) در مدرسه مخصوص همکلاس بوده اند. بعد از برگشت از سفر ناگایا (Nagaya) در اوایل تابستان، نامه ای غیرمنتظره از آقای یاناگیدا دریافت کردم که در آن نامه از من سوال کرده بود که آیا مایل هستم به یک سفر یک ماهه تحقیقاتی زیست شناسی تحت سرپرستی شاهزادگان به کی شیما بروم؟ علاوه بر آن من می‌توانستم دیداری هم از جزایر داشته باشم و تاریخ حرکت کشتی هم در اول آوگوست بود.

بعد از کسب رضایت پدرم، دعوت را پذیرفتم و به توکیو رفتم که موافقت شاهزاده را بگیرم در آنجا من آقای توکوگاوا (Takugawa) را برای اولین بار ملاقات کردم و این دیدار به سرنوشت من جهت داد.

در آن زمانها من تحت تاثیر تولستوی بودم.