صادق رنجکش
تفسیری مختصر
این سوئیت ارکستری چندان تصویر کننده سیارات به عنوان اجرام سماوی نیست بلکه بیشتر درباره صفاتی انسانی است که به آنها بر می گردد. این اثر هولست همیشه طرفداران بسیار داشته است.
مارس (مریخ)، آورنده جنگ
مارس با یک اوستیناتوی تهدید کننده پنج ضرب در یک میزان شروع می شود و روی آن موسیقی به صورت امواجی برمی خیزد که با شدتی بیش از پیش در ارکستر می توفند تا سرانجام همه چیز ناگهانی به پایان می رسد.
ونوس (زهره)، آورنده صلح
بر خلاف مارس حالت ونوس نوعی شوق هوسبازانه است. هارپ ها و سولوهای بادی چوبی بر لطافت این الهه تاکید می کنند.
مرکوری (عطارد)، پیام آور بالدار
واکنش های فرز و چابکی خیره کننده مشخصه مرکوری است. این موومان یک اسکرتسوی کوتاه و سبک است.
به بخشی از این اثر توجه کنید
ژوپیتر (مشتری)، آورنده شادی
ارکستر ضمن اینکه عظمت این غول آسمانی را نشان می دهد، بر روحیه شاد ژوپیتر نیز تاکید می کند.
قسمت مرکزی و گسترده ملودی، بعدها در سرود همه پسندی تحت عنوان “به تو سوگند می خورم، میهن من” به کار گرفته شد.
ساتورن (زحل)، آورنده کهولت
در کنار شادی ژوپیتر، کهولت ساتورن کاملا چشمگیر است.
الگوهای خسته و مکرر و آکوردهای سنگین به مرثیه سرایی موقر سازهای برنجی ثقل بیشتری می دهند.
اورانوس، ستاره جادوگران
این موومان با چهار نت محکم سازهای برنجی آغاز می گردد که در حکم شناسنامه هولست هستند.
ماهیت متغیر و دمدمی روح آدمی در این موومان القا می شود.
به بخشی از این اثر توجه کنید
نپتون، راز آمیز
هولست وقتی به انتهای منظومه شمسی و روح آدمی می رسد «پلوتو هنوز کشف نشده بود»، کاری می کند که هارمونی های اسرار آمیز و کر بی کلام و خارج از صحنه صداهای زنانه در نیستی محو شوند.
منابع
تاریخ جامع موسیقی، جلد چهارم، موسیقی مدرن
راهنمای جامع موسیقی کلاسیک
تاریخ موسیقی جهان
فرهنگ بزرگ موسیقی
۱ نظر