ترکیب ذوق و خلاقیت انسان و امکانات تکنولوژی باعث به وجود آمدن موسیقی الکترونیک می گردد. این تلفیق اجازه تولید صداهایی را به ما خواهد داد که در موسیقی غیر الکترونیک
یعنی اکوستیک نمی توان به آنها دست پیدا کرد.
در واقع در موسیقی الکترونیک واقعی (original) هرگز از صداهای اکوستیک واقعی استفاده نمی شود. صدا یا از پایه توسط مدارهای الکترونیکی تولید می شود، (مثل انواع Digital
Synthesizer یا Analoge Synthesizer) و یا صدای ساز طبیعی ضبط شده، بنا به علاقه آهنگساز تغییر و تحول در آن بوجود می آید.
در روشی دیگر با برداشتن صدا از روی یک ساز آکوستیک و سپس به صدا در آوردن آن توسط یک ساز الکترونیک در محدوده ای خارج از محدوده طبیعی آن ساز یا صدای انسان، به
نمونه ای از صدا می رسند که هرگز در حالت آکوستیک نمی توان به آن دست یافت.
مثلا” Klaus Schulz آهنگساز آلمانی که در کارهایش از صداهایی خارج از وسعت صدای خواننده و گیتار الکتریک برای قطعاتش استفاده می کند. یا در یکی از قطعات آهنگساز
آمریکایی، خانم Wendy Carlos ملودی توسط یک صدای طراحی شده اجرا می شود که در ابتدا به صدای ابوا و بعد به صدای ویلنسل تبدیل می گردد.
کاملا” مشخص است که انجام چنین کاری با استفاده از سازهای اکوستیک امکان پذیر نیست و به عبارتی می توان گفت موسیقی الکترونیک ادامه جنبش آوانگارد در موسیقی می باشد. به
همین دلیل آهنگسازان در قید و بند شناخته شده و ثابتی از نظر سبک و فرم و اکوستیک بودن موسیقی نیستند.
در موسیقی الکترونیک بیشتر از آنکه به معیارهای رایج موسیقی توجه شود، در حول محور هنر صدا و به خصوص صدای غیر موسیقایی توجه می شده که به آن the art of noise
گویند. می توان در این دسته از کارها art of noise به آثار پیر شافر (Piere Schaffer) و کارل اشتوکهازن (Charle Stockhausen) اشاره کرد. یکی از ایده های آنها این
بود که صدای ضبط شده روی نوار (Reel) را که صدای پیانو یا صدای طبیعت بود، به صورت برعکس پخش می کردند …
منابع صوتی در موسیقی الکترونیک بسیار زیاد و متنوع هستند و همچنین محتوای هارمونیک صداها قابل تنظیم و برنامه ریزی هستند از یک موج سینوسی یا فرکانسی ساده که
خصوصیات هارمونیک ندارد تا بهترین و عالی ترین صدای ممکنه را می توان به وسیله سازهای الکترونیک تولید کرد.
ساخت و طراحی صدا (صداسازی) بخشی مهمی از تولید موسیقی الکترونیک را شامل می شود و آهنگساز صدای مورد دلخواه خود را علاوه بر آهنگسازی باید تولید کند. مطلب دیگر
آنکه در اکثر موارد، موسیقی الکترونیک را نمی توان کاملا” بصورت نت نویسی شده به روی کاغذ منتقل کرد، آن هم به این دلیل می باشد که برای اصوات تولید شده مانند صدای باد،
برگ درخت و … نمی توان نت یا علامتی در نظر گرفت که همین نشان می دهد که موسیقی الکترونیک بیشتر موسیقی اجرائی یا به عبارتی بداهه است تا نوشتنی!
و در آخر اینکه موسیقی الکترونیک محدودیتها و سختیهای اجرا به وسیله انسان را ندارد، چرا که سازهای الکتریک مانند انسان نه خسته می شوند و نه نفس می کشند و … تنها محدودیت
آنها، فضای تخیلات و تصورات آهنگساز می باشد.
از جمله آهنگسازان موسیقی الکترونیک می توان به افرادی چون Thaddeus Cahill ، Ferruccio Busoni ، Wendy Carlos ، Klaus Schulze اشاره کرد.
۱ نظر