محمدعلی پورخصالیان
علاقه به راک استدی و اسکا به حدی زیاد می شود که برخی از ویژگی های این دو موسیقی جوابگوی نیاز مشتاقان نیست. اسکا و راک استدی موسیقی ریتمیک و رنگی است. مشتاقان این دو موسیقی در کافه ها و کلوپ ها دوست دارند با این دو موسیقی برقصند اما سرعت زیاد این موسیقی رقصیدن با آن را مشکل می کند. از سوی دیگر هردوی این دو موسیقی بر بستر ریتمیک ساز گیتار باس و سازهای کوبه ای سوار هستند اما باز به دلیل سرعت بالای ریتم این دو موسیقی، این دو ساز نمی توانند مانور و بازی زیادی داشته باشند.
به بیان ساده رگه همان اسکا است اما با سرعت ریتمیک متفاوت و تاکید بیتر در برجسته سازی ریتمیک از طریق تنظیم و نوع نوازندگی سازهای کوبه ای و گیتار باس. با کند تر شدن سرعت ریتم، گیتار باس قدرت مانور بیشتری دارد و نت های جذاب تری را می تواند تولید کند. عین همین اتفاق برای ساز درامز هم می افتد. به این ترتیب اولین تک ترانه های سبک رگه در سال ۱۹۶۸ به بازار جامایکا معرفی می شود.
در موسیقی رگه مهم ترین بخش از بدنه موسیقی، درامز و گیتار باس است. رگه به عنوان سبکی جدید از جامایکا به بازار موسیقی بریتانیا معرفی می شود. بازاری که به دلیل آشنایی با راک استدی و اسکا آمادگی لازم را دارد، رگه را مشتاقانه می پذیرد. آمدن آرتیست ها و گروه های موسیقی چفت و بسیار خوش صدا به استقبال زیاد از رگه کمک می کند: باب مارلی و گروه وِیلرز، تاتس و گروه مایتاس، جیمی کلیف و بسیاری دیگر.
رگه باعث شده تا تقریبا تمام مردم جهان نام کشور جامایکار را شنیده اند و در کنار موسیقی محبوب این کشور سه رنگ سبزو زرد و قرمز و موهای بافته جامایکایی را به عنوان سمبل این کشور بدانند.
موسیقی رگه در سال های بعد از تولد به آنچنان محبوبیتی در میان مردم جهان می رسد که در دهه ۷۰ یکی از سبک های پرطرفدار موسیقی مردمی است. صادرات رگه به خارج از مرزهای جامایکا، در اواخر دهه ۷۰ و اوایل دهه ۸۰ با تحت تاثیر قراردادن هم زمان حرکت موج نوی پاپ و پانک راک در بریتانیا، سبک جدیدی را خلق می کند که تلفیقی از اسکا، رگه، پانک و سینت پاپ است. گروه هایی مثل گروه پلیس از شاخص ترین نمونه های این نوع موسیقی است.
در دهه ۹۰ و این بار در لوس آنجلس، تلفیق اسکا و آلترناتیو راک و پانک، سبک جدیدی را به بازار آمریکا معرفی می کند. سبکی که هم الماتن های راک و پانک را دارد و هم ریتم جذاب و باس و درام اسکا را. گروه هایی مثل سابلیم، اسمش ماوت و نو دابت از شاخص ترین گروه های این نوع موسیقی هستند.
از اواسط دهه ۸۰ و تا به امروز اختلاط رپ و هیپ هاپ با رگه، موسیقی ریتمیک و بسیار پرطرفداری را به بازار جهانی عرضه کرده است. امروز رگه در فرم های مختلف همچنان زنده و پر طرفدار است. از خالص ترین فرم های این موسیقی تا اختلاطی ترین آن، در زندگی میلیون ها نفر حضور دارد. سبک و سیاق لباس پوشیدن و آرایش موی رگه نیز از سبک هایی است که همچنان طرفدار دارد.
۱ نظر