زوج هنری بارنبویم – دوپره : ژاکلین دوپره (۱)

در شش سالگی وارد مدرسه ویولن سل لندن شد و در سن دوازده سالگی در کنسرتی که در لندن برای شبکه بی بی سی برگزار شد، به نوازندگی پرداخت. ژاکلین سنین ۱۰ تا ۱۶ سالگی اش، طی سالهای ۱۹۵۵ تا ۱۹۶۱ را نزد William Pleeth به فراگیری ویولن سل ادامه داد. در سال ۱۹۶۰ در کلاس های استادی Pablo Casals در سوئیس شرکت جست، در سال ۱۹۶۲ به پاریس نزد Paul Tortelier و در پی آن در ۱۹۶۶ برای شرکت در کلاس های Rostropovich نوازنده و رهبر ارکستر برجسته، به روسیه رفت.

اولین اجرای رسمی دوپره در مارس ۱۹۶۱ در Wigmore Hall لندن بود، متعاقب آن در سال ۱۹۶۲ در Royal Festival Hall کنسرتوی ویولن سل “ادوارد الگار” را تحت رهبری Rudolf Schwarz با ارکستر سمفونی بی بی سی اجرا نمود. در ۱۹۶۳ اجرای دیگری از این کنسرتو به همراه Sir Malcolm Sargent برگزار کرد. اجرای کنسرتوی الگار به اندازه ای مورد توجه واقع شد که دوپره سه سال متوالی با موفقیت آن را اجرا نمود. از آن پس این نوازنده محبوب ، تا سال ۱۹۶۹ هر سال در British festival حضوری موفق داشت.

در ۱۹۶۵ زمانی که دوپره بیست سال بیشتر نداشت، کنسرتوی الگار را تحت رهبری John Barbirolli همراه با ارکستر سمفونی لندن برای کمپانی EMI ضبط نمود. انتشار این اجرا برای او شهرت بین المللی به ارمغان آورد و از آن زمان اجرای دوپره به عنوان محک و مرجع استانداردی برای اجرای این کنسرتو محسوب می شود.

قسمتی از کنسرتو ویلنسل الگار با ویولنسل دوپره و رهبری باربیرولی

هم اکنون نیز پس از گذشت بیش از چهل سال، آلبوم ضبط شده کماکان در سراسر جهان به فروش می رسد. در ماه مه سال ۱۹۶۵ نیز دوپره اولین حضورش در کشور آمریکا را با اجرای همین کنسرتو به همراه ارکستر سمفونی بی بی سی تحت رهبری Antal Dorati در Carnegie Hall اجرا نمود.

ژاکلین دوپره طی فعالیت های حرفه ای خود با بزرگترین رهبران و ارکسترها همکاری داشته که از آن میان می توان به ارکستر فیلارمونیک برلین، ارکستر سمفونی لندن، ارکستر فیلارمونیک لندن، ارکستر سمفونی بی بی سی، ارکستر فیلارمونیک نیویورک و ارکستر فیلارمونیک لس آنجلس و رهبران برجسته ای چون
John Barbirolli Sir ، Sir Adrian Boult، Malcolm Sargent Sir ، Daniel Barenboim، Zubin Mehta و Leonard Bernstein اشاره نمود.

ژاکلین دوپره با دو ویولن سل Stradivarius که مادربزرگش Ismena Holland به او هدیه کرده بود، کار نوازندگی را آغاز نمود. تا سال ۱۹۶۴ با ویولن سل Stradivarius متعلق به سال ۱۶۷۲ می نواخت و پس از آن با یک Davydov Stradivarius متعلق به سال ۱۷۱۲ کار خود را تا سال ۱۹۶۹ ادامه داد. بسیاری از اجراهای معروف دوپره از جمله کنسرتوی الگار با همین ساز انجام شده است. طی سالهای ۱۹۶۹ تا ۱۹۷۰ او با ویولن سل Francesco Goffriller به نوازندگی می پرداخت، در نوامبر ۱۹۷۰ او ساز جدیدی ساخته شده توسط Sergio Peresson اهل فیلادلفیا خریداری نمود و تا سال ۱۹۷۳ با آن نواخت.

نتیجه آشنایی او با نوازندگانی چون Yehudi Menuhin,Itzhak Perlman، Zubin Mehta و Pinchas Zukerman و ازدواجش با دانیل بارنبویم به اجرای آثار مجلسی بسیاری منجر شد، در سال ۱۹۶۹ نیز در Queen Elizabeth Hall لندن کوئینتت پیانوی شوبرت “Trout” را با همکاری یکدیگر اجرا نمودند که از این اجرا در فیلمی ساخته Christopher Nupen نیز استفاده شده است. Nupen فیلم مستند دیگری نیز در سال ۱۹۶۷ با عنوان ژاکلین ” Jacqueline ” با حضور دوپره از اجراهای زنده کنسرتوهای الگار و اجراهایش با همکاری بارنبویم و Pinchas Zukerman تهیه کرده است.

عضویت ژاکلین دوپره در آکادمی های متعدد موسیقی و جوایز افتخاری که از دانشگاهها دریافت نموده تاییدی است بر مهارت و استعداد این نوازنده. او اولین و جوانترین نوازنده ای بود که در سن ده سالگی توانست جایزه معتبر Guilhermina Suggia را به خود اختصاص دهد. در سال ۱۹۶۰ او مدال طلای مدرسه موسیقی Guildhall لندن و جایزه افتخاری ملکه انگلستان مختص موسیقی دانان را دریافت نمود.

ژاکلین در کریسمس سال ۱۹۶۶ با دانیل بارنبویم نوازنده و رهبر ارکستر صاحب نام آشنا شد، ازدواج این دو نوازنده در ماه ژوئن سال ۱۹۶۷ منجر به رابطه ای بسیار ثمربخش در دنیای موسیقی شد، به طوری که بعد ها بسیاری از مفسرین این زوج هنری را با کلارا و رابرت شومان قیاس نموده اند. بارنبویم در چه در مقام رهبر ارکستر و چه در مقام نوازنده پیانو اجراهای موفق و درخشانی را در کنار همسرش دوپره ارائه نموده است.