گفتگوی هارمونیک | Harmony Talk

گفت و شنودی درباره سازهای ابداعی (۱۱)


۱۴- آقای شجریان گفته اند: « …نوازندگان امریکایی بی نهایت از این ساز ها استقبال کرده اند، چند تن از برجسته ترین نوازندگان ویلن و چللو (ویلنسل) امریکایی سازهای مرا برده اند و با آنها قطعات مختلفی نواخته اند ولی نوازندگان ایرانی همیشه با دیده ی تردید به آنها می نگرند و بجای “انتقاد سازنده” (عین واژه ی استاد را به کار میبرم) آنانرا تحریم می کنند.» نوازندگان غربی از سازی استقبال بکنند یا نکنند ملاک کیفی خوبی نیست؛ آیا استقبال آنها به این معنی بوده که این ساز قابل قیاس با یک ساز استاندارد است؟ (البته این توانایی را ممکن است تنها یک سازنده ساز آشنا به آکوستیک داشته باشد ولی اجرایی که کردند با ارکستری از این سازها نشان میدهد چقدر این سازها توانایی دارند؛ Audio File به فیلم کنسرت ایشان با پورناظری ها توجه کنید! یک ارکستر زهی از خانواده ویولون حتی با سوردین اینقدر صدای ضعیفی ندارد)

ضمنا واقعا فکر می کنید استاد شجریان منتظر شنیدن نقد هستند؟ داستان دعوت به نقد کردن ایشان هم شبیه به دعوت به نقد آقای (…) است که یک روز پس از دعوت به نقد، اولین منتقدش را زندانی کرد! اگر روزی که جلسه نقد سازهای استاد در خانه هنرمندان برگزار شد شرکت داشتید، شاهد می بودید که چطور با منتقدان برخورد می کنند. اگر جریان آن جلسه را نشنیدید بفرمایید من و دوستان دیگری که حضور داشتیم برای شما بگوییم که چه ها که نکردند!

۱۴- شما از سویی می فرمایید که من یک نقاد هستم و ساز را نقد می کنم، بدون تعریف و تمجید و بدون آوردن نام استاد یا هنرمند فلان، اما از سوی دیگر انتقادات خود را وارد میدانید از چه رو؟ چون به گفته ی شما استاد شجریان سواد تئوریک کافی ندارد! آیا این خود خواهانه نیست؟ من که آن مصاحبه ای که فرمودید را به یاد نمی آورم، گیرم که درست می فرمایید، آیا بهتر نیست چنانچه خودتان فرمودید استاد و هنرمند را کنار بگذاریم و فقط در مورد ساز صحبت کنیم؟ تصور نکنید من انتقادی به این ساز ندارم…. خیلی انتقاد دارم و همه را با شکل روی کاغذ کشیده ام و قصد دارم به “سازنده” تقدیم کنم.

۱۴- شما فرمودید: «شما از سویی میفرمایید که من یک نقاد هستم و ساز را نقد می کنم بدون تعریف و تمجید و بدون آوردن نام استاد یا هنرمند فلان، اما از سوی دیگر انتقادات خود را وارد میدانید از چه رو؟ چون به گفته ی شما استاد شجریان سواد تئوریک کافی ندارد! آیا این خود خواهانه نیست؟» درست متوجه منظورتان نشدم. انتقادات بنده اشکالش کجا بوده؟ مگر از خود تعریف غیر منطقی کردم که می گویید خودخواهی کردم؟ نمونه ای که آوردم هم فقط به این دلیل بود که شما را با واقعیتی مواجه کنم که در پشت تعارفات است. مردم ما ظاهرا همه دوستدار علم هستند ولی سرانه مطالعه اینقدر پایین است. در مورد خیلی از استادان هم چنین است؛ ظاهرا دوست دار نقد علمی هستند ولی در جایی که می بینند منتقد کاربلد حضور دارد، متاسفانه تمام تلاششان را می کنند که او نتواند صحبت کند.

۱۴- حال ملاحظه بفرمایید آیا شما الان دارید ساز ایشان را نقد می کنید یا اینکه خود ایشان را فینگر پوینت (FINGER POINT) می کنید؟ من علاقه ای به دانستن ندارم ولی اگر شما مایلید بفرمایید تا همه بدانند که ایشان در آن جلسه چه ها که نکردند…

۱۴- اینجا اشاره بنده به نوشته شما بود که در آن به روحیه ایشان در علاقه به شنیدن نقدهای فنی اشاره شده بود و قصدی نداشتم به جز اینکه بگویم، این حرفهای زیبا در واقعیت (متاسفانه)‌ جایی ندارد.

سجاد پورقناد

سجاد پورقناد

سجاد پورقناد متولد ۱۳۶۰ تهران
نوازنده تار و سه تار، خواننده آواز اپراتیک و سردبیر مجله گفتگوی هارمونیک
لیسانس تار از کنسرواتوار تهران و فوق لیسانس اتنوموزیکولوژی از دانشکده فارابی دانشگاه هنر تهران

۱ نظر

بیشتر بحث شده است