پناهجویان به سرزمین رویاهای کم دوام (۳)

گروه رسانه‌ای کادانس در ماه پایانی امسال قصد دارد تا یک ساله شدن خود را با برگزاری رویداد کوچکی جشن بگیرد. آنها برای این کار با یکی از سالن‌های شناخته شده در میان اهالی موسیقی مستقل صحبت می‌کنند و پس از این مذاکره، با تعدادی از گروه‌های مستقل مورد نظر خود برای شرکت در این رویداد وارد گفتگو می‌شوند و پس از اطمینان خاطر از جوانب مختلف دیگر، در مورد این رویداد اطلاع رسانی می‌کنند. بازخورد این رویداد از همان لحظات نخست اطلاع رسانی خوب است و بلیط‌ها به سرعت فروش می‌رود.

در این زمان مسئولان سالن محل برگزاری خبر از تغییرات جدیدی می‌دهد که خارج از کنترل آن‌ها ست. محل اجرا تنها یک هفته پیش از اجرای این مجموعه کنسرت‌ها از دست می‌رود. سالن‌های دیگر هم بنابر مقتضاتی از همکاری سر باز می‌زنند.

این مسئله باعث می‌شود تا گردانندگان کادانس که با شعار «صدای جریان‌فرعی موسیقی» فعالیت می‌کنند، به این فکر بیفتند که این کنسرت‌ها در یک استودیو اجرا شده و از طریق پخش زنده اینترنتی برای مخاطبان قابل دسترس باشد. این اجرا‌ها با تمام محدودیت‌ها بالاخره با این طریق انجام می‌شود. اما در عمل، تعدادی از گروه‌هایی که می‌توانند اجرای فیزیکی موفقی داشته باشند و کسب درآمد کنند نه تنها به درآمدی نمی‌رسند، بلکه اجرای اینترنتی آنان به جز خوشنامی برای پیگیری گردانندگان کادانس برای سرقول ماندن به مخاطبان، تنها هزینه‌ای چند میلیون تومانی را بر این گروه رسانه‌ای مستقل تحمیل می‌کند. هزینه‌ای که حاوی یک پیام مشخصص است. دیواری نامرئی وجود دارد که مانع رشد و شکوفایی مستقل‌هاست.   

چند حقیقت تلخ و حسابی سر انگشتی

شایان ذکر است که نقل داستان دوم از سوی نگارنده به هیچ عنوان معنی حمایت ناشی از احساس یا انتفاع از گروه رسانه‌ای مذکور و هیچ کدام از گروه‌های موسیقی شرکت کننده در این رویداد اینترنتی نیست. همچنین نگارنده نگاه مخاصمه آمیزی هم به موسیقی پاپ و فعالان آن ندارد. بیان این دو داستان درواقع بهانه‌ای است برای تحیلی برخی شرایط موجود که منجر به آسیب‌های جدی در بخش‌های مختلفی می‌شود.

چند حقیقت:

• متوسط قیمت بلیط گروه‌های موسیقی پاپ و گروه‌های سایر‌های جریان‌اصلی صنعت موسیقی ما عدد ۱۳۰هزار تومان است. حداقل قیمت بلیط برای تماشای این کنسرت‌ها از ۸۰هزار تومان و حداکثر آن نزدیک به ۲۰۰هزار تومان است و در مواردی این عدد از مبلغ یاد شده هم فراتر می‌رود.
• متوسط قیمت بلیط گروه‌های کوچک ۴۰ هزار تومان و کف و سقف قیمت بلیط‌ها به ترتیب ۳۰ و ۵۰ هزار تومان است.
• سالن‌های مورد استفاده برای کنسرت‌های موسیقی جریان اصلی، بین ۷۰۰ تا ۲۰۰۰ نفر است. قیمت این سالن‌ها با توجه به شرایط ویژه و شبه چارتری تعدادی از شرکت‌های موسیقی که این سالن‌ها را برای مدت طولانی کرایه کرده و با واسطه گری آنان با قیمت بالاتر از قیمت خود سالن دار اجراه داده می‌شود، ارقام متغیری است که در ساده‌ترین حالت می‌توان گفت عددی بالای ۲۰ میلیون تومان در ازای یک سانس کنسرت است.
• سالن‌های مورد استفاده گروه‌های مستقل بین ۷۰ تا ۳۰۰ نفر ظرفیت دارند. اجاره هاین سالن‌های ۷۰ تا ۳۰۰ نفره بسته به تعداد صندلی و شرایط سالن، از ۱میلیون و ۴۰۰ هزار تومان تا ۷ میلیون تومان است.
• شرایط تبلیغ گسترده فیزیکی و رسانه‌ای به جز برای گروه‌های موسیقی جریان‌اصلی بر سایر گروه‌های موسیقی وجود ندارد.
• گروه‌های موسیقی و خوانندگان موسیقی جریان‌اصلی علاوه بر درآمد حاصل از فروش بلیط کنسرت، از محل جذب اسپانر هم درآمد دارند و چه بسا درآمد آنان از اسپانسر بر درآمد آنان از برگزاری کنسرت بیشتر هم باشد.