صنعت موسیقی در دستان چهار شرکت بزرگ (۲)

در سال ۲۰۰۷ هم که گروه دیگری این قطعه را با چند تغییر جزئی در شعر، بازخوانی کرد و داستانی روایت شد از خواننده معروفی که اینترنت و نرم‌افزارهای دانلود رایگان، کار و بارش را کساد کرده است.

در کشور ما به دلایل گوناگونی همواره اکثر مردم از موسیقی، نه به عنوان یک حرفه، بلکه به عنوان نوعی تفریح و تفنن یا سرگرمی و اتلاف وقت، یاد می‌کنند. پدر و مادرهای زیادی با یادگیری موسیقی فرزندانشان مخالفت می‌کنند. اما در حقیقت موسیقی، جدا از جنبه هنری آن، یکی از پول‌سازترین صنعت‌های جهان امروز است. به گونه‌ای که جنبه هنری آن همچون نیمه تاریک «ماه شب سیزدهم» در جدال با صنعت موسیقی است. رسانه‌های بین‌المللی همچون کانال‌های متعدد پخش ویدئو کلیپ‌های موسیقی که خود زیرمجموعه‌ای از بدنه «صنعت» موسیقی هستند، آنقدر بر سلیقه عمومی مردم جهان تاثیر گذارند که حتی قادرند ژانرهای خاصی را پروبال دهند و ژانرهای دیگری را به کلی از جایگاه رسانه‌ای بر حق‌شان، حذف و به زیرزمین‌ها و بایگانی‌های در حال خاک خوردن آرشیوداران و کلکسیونرهای علاقه‌مند به آثار قدیمی بفرستند.

“Tough”، در زبان انگلیسی، به معنای زمخت و خشن، صفتی است که مکررا آن را در توصیف موسیقی، از زبان منتقدان، هنرمندان و علاقه‌مندان ورود به این رشته می‌بینیم و می‌خوانیم!

در ایران تقریبا اکثر کسانی که موسیقی را به عنوان رشته تحصیلی خود انتخاب می‌کنند، تصورشان این است که پس از فارغ‌التحصیل شدن، یا آهنگ‌ساز شوند، یا نوازنده‌ای در ارکستر یا گروه همنوازان، یا رهبر ارکستر یا هر سه! اما پس از اتمام دوره تحصیلی‌شان با ناامیدی بسیار مواجه می‌شوند، زیرا تصورشان از موسیقی به عنوان منبع درآمد و شغلی برای امرار معاش، رسیدن به شهرت، محبوبیت و بالندگی و ادامه دادن و ترقی در راه هنر، تصوری نادرست از آب در می‌آید.
البته این مساله در مورد بسیاری از رشته‌های دیگر دانشگاهی نیز وجود دارد؛ چرا که آگاه‌سازی در مورد صنایع، مشاغل و اصناف مختلف از طرف نهادهای مسوول آن، یعنی وزارتخانه‌های آموزش و پرورش و آموزش عالی، تحقیقات و فناوری، کار و امور اجتماعی و صنایع، صورت نمی‌گیرد و جوانان طالب ادامه تحصیل یا از طریق مشورت با نزدیکان، یا بر حسب احساس، یا به زور پدر و مادر، رشته تحصیلی خود را انتخاب، «اصلاح» یا عوض می‌کنند.

در سطور قبلی این مطلب به آهنگ «ویدئو هنرمند رادیو را کشت» اشاره شد. این آهنگ در دوره گذر آنالوگ به دیجیتال و مهم‌تر از آن در دوره پخش سراسری موسیقی از طریق کانال سراسری موسیقی در ایالات متحده ساخته شد. نیم نگاهی بر مجلات تخصصی صنعت موسیقی نشان می‌دهد این دو اتفاق تا چه حد بر صنعت موسیقی، اقتصاد موسیقی و ساختار صنعت و اقتصاد موسیقی موثر بوده است. از سال ۸۰ میلادی که فن‌آوری دیجیتال از لابراتورها به کارخانه‌ها و صنایع مختلف پای نهاد، جدال آنالوگ/ دیجیتال در محافل موسیقی، همچون سایر حوزه‌ها در گرفت. این جدال تا به امروز ادامه داشته و هم اکنون مطالب زیادی را در توجیه یا رد هر کدام از فن‌آوری‌های آنالوگ و دیجیتال در صنعت موسیقی، می‌توان یافت.