گفتگوی هارمونیک | Harmony Talk

مرگ زودرس برای اهالی موسیقی راک

ستاره های موسیقی راک- با شیوه زندگی ویرانگرانه خود- واقعا بیش از افراد عادی در معرض مرگ قبل از سنین کهنسالی قرار دارند. تحقیقی که بر روی بیش از ۱۰۰۰ هنرمند موسیقی راک بریتانیایی و آمریکای شمالی و در محدوده زمانی دوران الویس پریسلی Elvis Presley تا امینم Eminem خواننده رپ، انجام گرفته است، نشان میدهد که این افراد دو تا سه برابر بیش از جمعیت عادی در خطر مرگ زودرس قرار دارند.

بنا به گزارش محققان مرکز بهداشت و سلامت عمومی در دانشگاه لیورپول، در طی سالهای ۱۹۵۶ و ۲۰۰۵، در بین ۱۰۶۴ موسیقیدان مورد مطالعه، ۱۰۰ مورد مرگ وجود داشته است.

علاوه بر الویس پریسلی، از جمله افرادی که از دست دادنشان در موسیقی راک ضایعه جبران ناپذیری بود، میتوان به جیم موریسون Jim Morrison خواننده گروه Doors، جیمی هندریکس Jimi Hendrix اسطوره گیتار، ستاره گروه T Rex مارک بولان Marc Bolan و کورت کوبین Kurt Cobain گروه نیروانا اشاره کرد.

بیش از یک چهارم این موارد منجر به مرگ به دلیل مصرف بیش از اندازه مشروبات الکلی و مواد مخدر بوده است.

تحقیق مذکور به وضوح نشان میدهد که تعداد قابل توجهی از ستارگان موسیقی راک در خطر مرگ ناشی از شیوه خود ویرانگرانه زندگی خود هستند.

به گفته مارک بلیس Mark Bellis سرپرست این تحقیق، این پرسش پیش می آید که آیا این افراد-علی رغم استعداد فراوان موسیقی- شایسته قرار گرفتن در مقام الگو هستند و آیا شرکت کردن آنان در برنامه های وسیع تبلیغات ضد مواد مخدر، فایده ای دارد؟

در این گزارش آمده است:” در صنعت موسیقی، فاکتورهایی چون اضطراب، حرکت از محبوبیت به گمنامی و قرار گرفتن در محیطی که مواد مخدر و الکل به سادگی در دسترس هستند، همه میتوانند به اعتیاد و رفتارهای مرگ آور دیگر منجر شوند”.

بالاترین خطر
بنا به نتایج تحقیق، موسیقیدانان در پنج سال اول پس از کسب شهرت، بیش از همیشه در معرض خطر هستند و آمار مرگ و میر در این دوران سه برابر بیش از حد عادی است.

هندرکس، بون اسکات Bon Scott از گروه AC/DC و سید ویشز Sid Vicious نوازنده پانک/راک از جمله افرادی هستند که در طی ۵ سال اول شهرت خود درگذشته اند.

اما خطر شدید مرگ در میان هنرمندان بریتانیایی تا ۲۵ سال پس از اولین موفقیت بزرگشان، به همان قدرت اولیه باقیست و آنها پس از گذشت ربع قرن تازه وارد فضای عادی زندگی میشوند.

اینجاست که باید به کهنه کاران موسیقی راک مانند راجر دالتری Roger Daltrey 63 ساله از گروه The Who که ترانه های مشهور خود I hope I die before I get old و My Generation را در سال ۱۹۶۵ اجرا کرد، آفرین گفت و برایشان عمری طولانی آرزو کرد!

اما این حالت در آمریکای شمالی دیده نمیشود، زیرا اهالی سالخورده موسیقی راک تقریبا دوبرابر بیش از همسن و سالان خود در اثر ایست قلبی و سکته میمیرند.

جری گارسیا Jerry Garciaاز گروه the Grateful Dead کارل ویلسون از گروه Beach Boys و جانی رامون Johnny Ramone گروه Ramones ، ستارگان راک آمریکایی هستند که همه در دهه ۵۰ زندگی درگذشته اند.

بلیس میگوید که یکی از دلایل بالا بودن تعداد درگذشتگان در میان موسیقیدانان آمریکایی میتواند تقاضای زیاد افراد این قاره برای تشکیل مجدد گروههای قدیمی، تورهای متعدد و برنامه هایی باشد که این افراد را به مدت بسیار بیشتری در محیط زندگی پر خطر “راک اند رول” نگه میدارد.


msnbc.msn.com

گفتگوی هارمونیک

گفتگوی هارمونیک

مجله آنلاین «گفتگوی هارمونیک» در سال ۱۳۸۲، به عنوان اولین وبلاگ تخصصی و مستقل موسیقی آغاز به کار کرد. وب سایت «گفتگوی هارمونیک»، امروز قدیمی ترین مجله آنلاین موسیقی فارسی محسوب می شود که به صورت روزانه به روزرسانی می شود.

دیدگاه ها ۵۰

  • چند مدت قبل در یکی از کامنتهام نوشته بودم به نظر میرسه سبک موسیقی روی خلق و خوی موسیقیدان (حالا یا خواننده) اثر بذاره و شخصیت اونو تحت شعاع قرار بده و برعکس . . . .ولی این مطلب به شدت از طرف مخاطبین سایت و حتی یکی از نویسنده های سایت رد شد. . . ولی حلا میبنم که . . .

  • به نام خدا
    ————————————————–
    محیط کار خیلی مهمه.
    به نظر بنده این اتفاقات بیشتر به علت مصرف مواد مخدر،مشروب،LSDو… است. البته سبک hard rockوبعضی موسیقی های خشن این سبک را هم نباید نادیده گرفت به هر حال تاًثیر شدیدی در روحییه افراد مخصوصاٌ نوازنده های Guitar Electric داره.
    اما گمان میکنم مرگ زود رس فقط مربوط به اهالی موسیقی راک نباشه در سبک های دیگر هم سراغ دارم.
    ————————————————–

  • به نظر من که هر کسی از زنده بودنش به غلط استفاده کنه مثل اعتیاد به مواد و الکل عمرش کوتاه میشه و ربطی هم به سبک راک یا چیز دیگه ای نداره و هر کسی هم آدم سالمی باشه و از عمرش به درستی استفاده کنه می تونه بیشتر عمر کنه حتی اگه نوازنده هوی متال باشه!!!

  • شاید دلیل اینکه در انگلیس،ستارگان پس از حدود بیست وپنج سال از اولین موفقیت ،دوباره وارد زندگی عادی می‌شوند شکست و تسلیم آنان در برابر زندگی منظم و یکنواخت انگلیسی باشد. اما در آمریکا زور ستاره‌ها به زندگی که به آن اعتراض داشته‌اند می‌چربد و در همان زندگی آنارشیستی می‌میرند.شاید برای گروهی زود مردن مهم نباشدو لذت بردن جالب تر باشد.
    به هر حال و به نظر بنده بد و مضر دانستن سبکهایی از موسیقی کاملا سلیقه ای است. بنابراین از دوستان خواهشمندم دست کم به موسیقی‌هایی که از آن خوششان نمی‌آید برچسب مضر بودن نزنند.
    از بحث جالبی که مطرح کرده‌اید بسیار سپاسگزارم.

  • hasan rast mige. hich rabti be rock nadare, kolli az mardom haminjoori mimirand va rocker ham nistand. hala chon ina maroof hastand, margeshoon mesle toop seda mikone. dalile digash ham, dashtane zendegie rahat va bi daghdaghe va bi masooliat va poole faravoon va khiale rahate ke baes mishe ziad az mashroob va mavadde mokhadder estefade konan. na khode ROCK’N ROLL. NAAA GHOLAAAAM?

  • به اعتقاد من مرگ زود رس مبتلابه هنرمندان و اندیش مندان در دورانهای مختلف تاریخ بوده و هست . و باز به گمان من این قضیه حتی خیلی مشکوکه ، هیچ فکر کردین اگر موجودی مثل موتزارت در سیو چند سالگی نمیمرد ؟!!!! چه اتفاقاتی میافتاد ؟ آیا موسیقی دوران ما اینچنین بود ؟ یا اگر البرت کامو ، و یا بسیارانی در وادی هنر دچار مرگ زود رس نمیشدند به راستی جایگاه انسان مدرن کجا بود ؟ پاسخ من برای این سئوال اینست که شاید در جایی دیگر به وجود چنین موجوداتی بیشتر از زمین نیاز باشد .

  • مطلبی که آقای بابک میگه هم درسته، ما همیشه اتفاقاتی رو به خاطر میسپاریم که به دلیلی، خاص و ویژه شده اند. اما نکته ای که هست اینه که چرا این ستاره های موسیقی همیشه به مرگهای غیر طبیعی از بین رفته اند؟ حتی اگر در اثر الکل و مواد مخدر هم نبوده، مثل آب خوردن تصادف کرده یا هواپیماشون سقوط میکرده..شاید به قول خانم یا آقای gorkh در جای دیگری کارهای مهمتری داشته اند.
    اینها کسانی هستند که “عرض” ندگیشون بسیار بیشتر و پربارتر از “طول” اون بوده. و مهم همینه.
    به هر حال، من که شخصا از همه اونها و آثار زیبایی که در هر زمینه خلق کرده اند ممنونم…ایکاش مدت بیشتری زندگی میکردند.

  • سلام
    اینو باید بگم که نوع موسیقی که افراد انتخاب می کنن به نوع شخصیتشون مربوطه و موسیقی راک نوعی از موسیقیه که خیلی احساساتش شدید و خشنه.برای همین افرادی که به موسیقی راک روی میارن اکثرا از زندگی توو این دنیای الکی و طرف شدن با افراد الکی بیزارن.دلیل ایست قلبی این افراد هم احساساته قوی شونه.برای همه افراد طایفه ی راک درود میفرستم و آرزوی موفقیت دارم.

  • Agha mohsen, khedmatetun arz konam ke jeff buckley bar asare ye hadese dargozasht na mavado alkolo in chiza.
    Sale 1995 ke tarafaye shab dar rahe khoone bud, az baghale roodkhuneye mississippi rad mishod ke havase abtani mikone, vali mota’sefaneh ghargh mishe unam dar 28 salegi

  • salam., faghat moteasefam ke tu ye site takhasosie music eminem ke ye khannadeye rap va hip hope rock talaghi mishe…. vay be hale ma
    agar mikhayd barrasi konid ye masaleyio dorost barrasi konid

  • in ye moghayese amarie faghat hamin!!va ma’ani khasi ham nadare einahoo ini ke begin kasi az 7 rooz hafte biroon khoonast bishtar emkan dare tasadof kone ta ye piremardi ke hamash too khoonast!!!
    khob musician haye rock ya inghadr too tour o ina hastan ke havapeimashoon soghoot mikone ya mashineshoon tasadof mikone(buddy holly, jim croce)va ya etefaghaye dige barashoon miofte bazziashoon ham ke mavad mokhader o alkol o side effect haye mashhoor shodane ke kareshoono misaze!!!be har hall az adamaye adddi bishtar dar ma’araze khatar hastan!!
    khielia ham hastan ke allan taraf 70 hastan halleshoon ham az ma kheili behtare!!!che rabti dare

    be comment ballaii begam shoma be kalame “Mahdoode Zamani” ghabl oon tavajoh kon!!!

  • چرت و پرت و تعصب بی جا کافیه لطفا ، مگر چارلی پارکر با آن موسیقی پاپش در بیمارستان روانی بستری نبود ( و به دلیل اعتیاد و مصرف مشروبات الکلی خیلی زود مرد ) ؟ مگه فرانک زاپا ، نابغه ی موسیقی کلاسیک مدرن ، تجربی ریال راک و جاز ئ حتی آوانگارد جوانمرگ نشد ؟ گاهی وقتها ، همونطور که افرادی که زیاد در گیر هنر و فلسفه و مفهوم زندگی هستن به دلیل درک بالاشون و شاید هم ظرفیت این ادراک رو نداشتن دست به خود ویرانگری می زنن . مگه نیک درک ( به اون آرومی و سادگی ) و با موسیقی فولک ( که شباهات زیادی به موسیقی سنتی خود ما داره ) خودکشی نکرد ؟
    به شخصه از کسانی که بدون شناخت کافی از موسیقی مدرن و هنری جهان و عدم توانایی در تفاوت قائل شدن اون با موسیقی تجاری در مورد موسیقی مدرن غربی صحبت می کنن و خودشون رو عقل کل می دونن متنفرم . تعصب وحشتناکه رفقا ، مخصوصا اگر سواد و بینشی پشتش نباشه . در حقیقت کار شما مثل اینه که مثلا رباعیات خیام شجریان رو با آهنگ های جواد یساری صرفا به این دلیل که توی هر دوی اونها از ساز قانون یا سازهای آرشه ای استفاده شده یکی بدونید .

  • منم موافقم : زندگیه هیجان انگیز ولی کوتاه بهتر از زندگی از نوع
    کسالت بار و طولانیشه . . . روح تمامی بزرگان موسیقی راک و متال شاد . کرت کوبین – جیم موریسون – سید برت – چاک شولداینر – دایمبگ دارل و . . .

  • من عاشق آهنگهای جیم موریسن ، پینک فلوید ، نیروانا و … هستم . اما نبظر من آنها بهیچ عنوان الگوی خوبی برای زندگی نیستند و فقط باید از موزیکشان لذت برد، درست همانطور که شما از در ساختمانی که مهندس زبر دستی ساخته زندگی میکنید ولی الزاما از هر کاری که او کرده تقلید نمیکنید.
    لطفا این مطالب مالیخولیایی مثل رفتن به دنیای دیگر و غیره را تمام کنید .

  • Ye So Aal Daaram Va Mikhaam Azaaye Bahs. Tooye İnjaa Behesh Javaab Bedan.Pas Cheraa Pas Az İn Hame Margo Miro Sokhano Harfo Hadis; Azaaye Goruh Haaee Chon Dire Streets Va Pink Floyd Va Khode Michael Jackson Va Va Va ………… Hanuzam Ke Hanoze Namordan?İnaaro Miporsam Chon İn Afraad Hamkaaraame Hastan Albatte İno Ham Begam Man Saakene İraan Neestam Va Ahle Sued;Malmo Hastam Va Naaraahatam Az İn Hame Harfo Hadise Naa Be Jaa.Haalaa Be Soaalam Javaab Bedin?!

  • مرگ فردی مرکوری از گروه Queen بر اثر بیماری آمیزشی ایدز مطرح نشد!
    این به شخصیت آدما بستگی داره. چه طوره که اعضای گروه های پرسروصدایی مثل Led Zeppelin, Dire Straits, Pink Floyd, Kiss‎ با این که شیطونی شون رو هم کردند (موزیک تند، طرفدار، سکس، یک کم هم مخدر-جات!) هنوز سرومروگنده خدمتمون تشریف دارند؟ من فکر می کنم هرچند هیجان خوبه، آدم آرامش هم نیاز داره(مثلا خانواده). سنت ستیزی رو باید منطقی پیش برد نه فله ای، تا جایی که آدم با خودش هم دربیفته

  • الیور استون یه فیلمی داره به نام The Doors درباره ی جیم موریسون پیشنهاد می کنم ببینید. با خوب و بد اون نوع زندگی آدمو کمی آشنا می کنه.
    البته چندان واقع گرایانه نیست با توجه به شهرت “نویسنده و کارگردان”ش به “تحریف گر تاریخ”

  • من با مجید موافقم 😀
    ولی دلیل اینکه مرگشون زودگذره غیر از مواد میشه نداشتن آرامشو زندگی پر از هیجانو دونست

  • mamnun az chizi ke neveshti.mesle hamishe inja afradi omadan va goftan ke music rock asabi mikone adamo ya inke sheytaniee ke bazam adam mifahme ke ina hichi az music halishoon nist ke music rocko migam sheitani.nemikham varede bahs besham faghat baraye hameye rock baza arezoooye salamati daram ke marge har kodoomeshoon mesle kurt dimebag cliff ya kheiliaye dige zarbeye bozorgi be ma zade.Rock On 4 Ever

  • من همه سبک موسیقی رو گوش میدادم اما وقتی با راک آشنا شدم فهمیدم تا الان فقط الکی زندگی میکردم.بنظر من توی این سبک چیزی هست که با دنیای واقعی آشنا میشی واسه همین هرکسی قادر نیست درک کنه.و به همه اونایی که راک گوش میدن میگم خیلی باحالن.

  • مرگ زودرس موسیقیدانان راک دلایل مختلفی میتونه داشته باشه مثل شرایط زمانی و مکانی معیشتی زندگی ستارگان راک اما به نظر من یکی از مهمترین دلایلش در روحیه و فلسفه موسیقی راک هستش. حمله‌ی بی اغماض به سنت(تمام وجوه سنت: اخلاق- مذهب- اجتماع- سیاست- خانواده و…)، تاکید بسیار بر آزادی فردی از هر نوع، اندیشه‌های افراطی و…
    این باعث صرف انرژی حیاتی بیش از حد در مقطع زمانی کوتاهی از عمر ستارگان راک میشه که در نهایت به مرگ زودرس خودخواسته یا ناخواسته و یا به انفعال و گوشه گیری منجر میشه در بهترین حالت هنرمند به گرایشات میانه روی گرایش پیدا میکنه.
    همونطور که میدونید مرگ زودرس در میان ستارگان راک میانه رو و یا نرم(soft) کمتر پیش میاد. خودم رو که نگاه میکنم میبینم تنها به عنوان یک «شنونده» موسیقی راک که البته سعی کردم در آغاز با فلسفه اون آشنا بشم دیگه اون انرژی هفت هشت سال پیش رو واسه ساعتهای متمادی گوش دادن به موسیقی مثلاً متالیکا، موتورهد و یا دیاموند هد ندارم نه اینکه بدم بیاد واقعاً بعد از یک ساعت شنیدنش کم میارم بلکه بیشتر راکهای ملایم رو گوش میدم.
    در پایان باید بگم بیشتر کسانی که در ایران موسیقی راک رو تایید و رد میکنن از روی سطحی نگری و ناآگاهی و تعصب برخورد میکنن هرچند هستند گروههای راکی که انطورند. اما اونا یا راک رو مساوی با شیطان پرستی میدونن و یا در صورت تایید برداشتشون از راک خلاصه میشه توی اصطلاح گوپیس گوپیس. در حالی که از بعضی احساسات و اندیشه‌های عمیق انسانی توی شعر و موسیقی راک غافلند.

  • به نظر من در مواجهه با انواع جذابیتها به دلیل کمبود اطلاعات واین موضوع که جوانی دوره ی حساسی است جوانان دچار نوعی هیجانات کاذب میشوند بویژه با آن همه تبلیغات.لذا بنظر بنده راه مقابله با انواع تهاجمات فرهنگی افزایش آگاهی جوانان و آشنایی بیشتر با دین مبین اسلام است.

  • سلام.
    مثل اینکه بعضی دوستان دید خیلی بدی نسبت به راک دارند!چراشو نمیدونم اما مطمئنا به خاطر اینه که آشنایی زیادی با این سبک ندارند.
    دوستان عزیز راک یه دنیاست!
    هم خوبی داره هم بدی. هم زشتی داره هم زیبایی. حالا چون بعضی افراد به دلایل مختلف چیزای مزخرفی رو وارد این سبک کردن بگیم این سبک شیطانیه!
    کی گفته راک خشنه؟! مگه Hotel california و always with me always with you (جو ستریانی) و هزارتا آثار دیگه رو نشنیدین؟
    حتما نه که این طور بد قضاوت میکنید. من خودم اول این طور فکر میکردم اما با کمی تحقیق نظرم به کلی مثبت شد!
    پس بیاید با گرایش به سمت آثار پاک و زیبای راک حال کسانی رو قصد لطمه زدن و کثیف کردن این سبک رو دارند بگیریم!!;)

  • من با یاسر موافقم.چون من هم الان مانند ۷ ۸ سال پیش که ۲۴ ساعت با rock وhard rock هایی چون metallica/iron maiden/pink floyd/led zeppelin…زندگی میکردم و حتی با اهنگهاشون مثل لالایی شب میخوابیدم ، نمیتونم بیشتر از ۳ ۴ تا اهنگ ازشون گوش کنم.چون دیگه انرژی سابق رو ندارم.چون به نظر خودم که دقت کردم موسیقی راک(از هر مدلش) انرژی زیادی از ادم طلب میکنه و میگیره.به خاطر ماهیت خشم و اعتراضی که داره.واسه همینم هست که اکثر گروه ها رو نگاه کنین فعالیت زیادی روی سن دارن (بال پایین پریدن هاودویدن ها,,,)و زود هم خاموش میشن.مانند عشقی که زود روشن میشه,فوران میکنه و بعد سریع خاموش میشه.
    این مسئله رو حتی میشه از فاصله زمانی بین البوم هاشون و تفاوتش با خواننده مثلا پاپ یا رپ تشخیص داد.
    حالا تو این مسئله اون عده ایشون که قدرت تحمل بالاتری دارن تا اخر عمر خوانندگی ادامه میدن (که متوسط ۲۰ ساله )[مقایسه کنید با متوسط عمر خوانندگی در پاپ]؛ و اونهایی که استقامت کمتری دارن و از این انرژی تخلیه میشن برای جبران خلا درونیشون روی به اعتیاد و الکل و سایر چیزهای اعتیاد اور میکنن که میشه امثال elvis prisley/jim و بقیه افراد فوق.hendrix

  • راک یعنی زندگی شرفتمندانه یعنی به مردم احترام گذاشتن کسی که راک نمی دونه از زندگی عقب هستش جاهعه گریزه اون زودتر میمیره

  • {دوران خوبی داشتم،بسیار خوب ومن خوشحال و مفتخرم. اما از سن هفت سالگی، به کلی از همه ی انسان ها متنفر شدم.تنها به این دلیل که به نظر می رسید برای مردم بسیار آسان است که ادامه بدهند و همدلی داشته باشند.فکر می کنم تنها به این دلیل که من مردم را دوست دارم برای آن ها احساس تأسف می کنم…}این بخشی از متن دستخط خودکشی کرت کوبینه.هر ادمی با خوندن اون یادداشت متوجه میشه دنیا برای روح چنین انسان هایی جایی بسیار کوچیک و حقیره.به قول دکتر شریعتی این ادم ها هرچه باشند از زمین فاصله دارند و این خودش کلام اول عرفانه{نقل به مضمون}.پیشنهاد میکنم فیلم ساعت ها با بازی نیکول کیدمن رو ببینید.داستان نویسنده صاحبنام ویرجینیا وولف هست که در نهایت زیر بار فشار ساعت های تکراری زندگی در اوج شهرت خودش رو در رودخانه غرق میکنه.و باز هم به قول کوبین بهتره به یکباره خاموش شد تا ذره ذره محو!

  • سلام به همه دوستان
    به همه دوستانی که علاقه دارند موسیقی رو از دید کاملا علمی برسی کنند و مضرات و فوائد اونو دقیق و کملا عقلانی برسی کنند توصیه می کنم صحبتهای دکتر رافئی پور رو درمورد موسیقی دراینترنت پیدا کنند و دانلود کنند قول می دم نظرت شما کاملا در مورد موسیقی عوض میشه و با دید کاملا عقلانی و دینی موسیقی رو می بینید

  • به نظر من اصلا سبک موسیقی راک ومتال هیچ ربطی به این مسئله نداره. من سالهاست که این سبک رو گوش میدم و هیچ اثر بدی به جز کر شدن گوش نداره. دلیل مرگ زود هنگام این افراد زندگی نسبتا پر از فشار روانی و استرس و زندگیشان پر از اتفاقات است. خیلی از این افراد ( بخصوص توی سبک متال) افرادی هستند که خیلی افکار فلسفی و عرفانی دارند و شاید به حقایقی پی برده اند که باعث شده برای فرار از ان و یا فرار از این همه فشار های روانی دست به مصرف مشروبات الکلی و یا مواد مخدر بزنند.که گاهی منجر به چنین اتفاقاتی میشود.

  • افرین به خودم-الان ۲۸ سالمه-بنده یه چند سالی موسیقی گوش دادم تا سن ۲۱ سالگی تا این که تو این سالها میدیدم که تو نماز تمرکز ندارم.وقتی هم مو سیقی گوش میدادم احساس میکردم خون تو مغزم جمع شده و اعصابم حسابی میریخت به هم-احساس میکردم سرم داره میترکهیه روز عصبانی شدم زدم هرچی سیدی میدی بود همه رو از وسط نصفش کردمو دیگه هیچ موسیقی ای رو گوش نمیدادمحتی مویسقی های تلوزیون-از اون موقع هیچی گوش نمیدم -زنده باد اسلام که هزار و اندی سال پیش نسخه برا بشر پیچیده که بشر تازه به علتش پی میبره-شایدم قبلا پیبرده اما یه عده ادمای مریض مغرض نمیذارن ملت با خبر شن-سازمان ارشاد هم که شل مادر زاد تشریف دارن خدا شفا شون بده انشا الله

  • عاقای عبدالله خان شما مشکل ذهنی داری عزیز گردن موزیک ننداز
    من ۱۶ سالمه از ۹ سالگی دارم گوش میدم خیلیم ساللم !!!وضعیت درس و اخلاق و اینامم عالیه پس ربطی نداره بااینکه خودم ویولن کار میکنم…

  • سلام یک کتاب زیبا به نام تاثیر موسیقی بر اعصاب و روان هست که واقعیت را برای اهل فن مشخص می کنه مطالعه کنید بشیمان نمیشین

بیشتر بحث شده است