زمان بندی و شیوه تمرینات روزانه در نوازندگی گیتار (۱)

هر وقت هنرجویی می پرسد “چقدر زمان برای تمرین لازم است؟ “معلم پاسخ می دهد: “هر چقدر که در توانت هست” و این تقریبا پاسخی صادقانه است.

در اصل این حقیقت بر پایه دو چیز است، یکی مقدار زمان و وقتی که برای تمرین دارید و دیگری وضعیت فیزیکی دست هایتان…

اگر شما یک هنرجوی تازه کار گیتار باشید در برخی مراحل دستان شما شروع به آسیب دیدن می کند. مهم نیست که چه نوع گیتاری می زنید، آکوستیک، الکتریک یا کلاسیک. در ابتدا هر کسی که این ساز را در دست می گیرد با این مشکل مواجه می شود.

اگر شروع به تمرین کرده اید و انگشت هایتان شروع به درد کرده اند، تمرین را متوقف کنید. به انگشت هایتان نیم ساعت استراحت دهید و سپس به تمرین برگردید، این بار قبل از اینکه انگشت ها درد بگیرند ده دقیقه به آنها استراحت دهید. در ماههای اول تمرین شاید به این ده دقیقه ها زیاد نیاز داشته باشید. هیچ چیز را تا مرز ایجاد درد دنبال نکنید زیرا این عمل تنها موجب آسیب دیدگی خواهد شد.

همیشه حداقل بیست دقیقه (و در صورت لزوم تا یک ساعت) را به انجام تمرینات مقدماتی برای گرم کردن انگشتان اختصاص دهید. این تمرینات باید شامل گام، آرپژ و لگاتوهای دست چپ باشد. برای اجرای هریک از این موارد با بالاترین تمپو به اندازه کافی وقت صرف کنید. سپس ده الی سی دقیقه یا بیشتر برای نوازندگی درس ها و قطعات تکنیکی دشوار موجود در رپرتوارتان از قبیل قطعات تکراری، موومان ها و واریاسیون های سریع از آثاری بزرگ تر و قطعاتی که توانایی اجرای بیشتر را طلب می کند اختصاص دهید. (ایسبن، ۱۳۸۹،۴۳)

مدت زمان لازم برای آماده کردن هر قطعه را برآورد کنید و بر اساس آن پیش بروید. باید علاوه بر اهداف بلند مدت اهداف روزانه تان را نیز مشخص کنید. از آنجا که مهارت و پیشرفت تکنیکی هرگز قابل پیش بینی نیست از این رو انعطاف پذیر باشید. سازماندهی خوب فرایند یادگیری را لذت بخش تر خواهد.

استفاده از مترونوم برای انجام تمریناتی از قبیل گام، آرپژ و لگاتو که نیازمند افزایش سرعت هستند توصیه می شود. با سرعت مناسب شروع کنید و هنگامی که بر تمرین مسلط شدید هربار یک درجه سرعت مترونوم را بالا ببرید. فقط زمانی که سرعت قبلی کامل شد به سرعت بعدی بروید. اطمینان حاصل کنید که نت ها نه تنها واضح و دقیق شنیده می شوند بلکه از نظر ریتمیک یکدست بوده و به طور دقیق با ضربات مترونوم همزمان هستند.(ایسبن، ۱۳۸۹ : ۴۴)
هنگام تمرین با مترونوم مراقب باشید از نظر ریتمیک بیش از اندازه ماشینی و غیرقابل انعطاف نباشید. همواره عبارت بندی، تنفس کردن، دینامیک و آرتیکولاسیون را تمرین کنید.

حال ببینیم چقدر وقت آزاد برای تمرین داریم و اصلا” منظور از تمرین کردن چیست؟

این سؤال مهمی است و چیزی که دانستن آن ضروری است این است که چطور باید سطح نوازندگی خود را ارتقا‌ء دهیم. زمانی که تازه کار هستید هر چیزی می تواند برایتان تمرین باشد، اما هر چقدر در نوازندگی جلوتر می روید و پیشرفت می کنید خیلی مهم است که روی هر مطلبی تمرکز کنید.

اهداف چیزهای هستند که “دارین کولتو” در یکی از مقالات خود آن را مهمترین مهارت یک موسیقی دان می نامد، و یک هدف هر چیزی می تواند باشد از تعویض آکورد “می” به “فا” بدون انداختن ضرب تا توانایی نواختن تمامی قطعات کلاسیک، مطمئنا” هر نوازنده ای می خواهد به آسانی پیشرفت کند.

مخاطبینی که ما برای خودمان تصور می کنیم شامل خودمان، خانواده و دوستانمان است نه یک استادیوم پر از طرفداران پرشور، اگر به این فکر کنید بیشتر از آن زمانی که دوست دارید، مجبورید در شلوغی روزمرگی های زندگی تان برای تمرین وقت پیدا کنید و مطمئن باشید که آن وقت را پیدا خواهید کرد.

افراد زیادی را می شناسم که وقت تمرینشان را ابتدا یا انتهای روز انتخاب کرده اند.