زهرا نصیری
اجازه دهید که سرتان در تمامی جهات حرکت کند. آن را به‌صورت ارادی حرکت ندهید بلکه اجازه دهید جاذبه آن را تا حدی هدایت کند. معلم هم می تواند به هدایت سر هنرجو کمک کند و او را از سفتی حرکتش آگاه سازد.
سرتان را کمی خم کنید ولی به ویولن فشار نیاورید. متوجه خواهید شد که برای نگهداری ویولن فشار کمی لازم دارید.
- چانه تان را از روی زیر چانه‌ای بردارید (سر را به سمت ویولن خم نکنید) و شروع به نواختن کنید.
- برای اینکه مطمئن شوید دندان‌هایتان به هم فشرده نیستند حین نواختن صحبت کنید.
- آرنج دست چپ را روی پیانو یا پایه نت قرار دهید. روی رها کردن وزن دست و راحتی آن تمرکز کنید. بعد از کسی بخواهید دست شمارا نگه دارد. تفاوت بین انقباض دست و رها کردن وزن آن را احساس کنید.
- برای اینکه آرنج دست چپ در موقعیت نامطلوب قرار نگیرد آن را به سمت داخل و خارج بالانس کنید.
- بدون ساز در پوزیشن نواختن قرار گیرید. دستانتان را کاملاً شل و رها سازید. این حس را هنگام نواختن با ساز هم به خاطر بسپارید.
- دست چپ را منقبض نکنید. انگشتان را همانند چکش پیانو به‌کارگیرید. همانند زمانی که لیوان آبی در دست دارید آن را بیش‌ازحد فشار ندهید.
- با قرار دادن ماژیک یا اسفنج لوله مانند بین شست، دسته ویولن، انگشتان و سیم ها می توان دست چپ را شل کرد. دقت کنید که آنها را به هم‌فشار ندهید.
- حرکت اصلی انگشتان دست چپ بین مفصل پایینی انگشتان و کف دست انجام می شود. بسیاری از مردم از این مفاصل بی خبر و ناآگاه‌اند، آنها بیشتر به خط اتصال انگشتان به کف دست توجه می کنند. ولی وقتی دستان خود را از پهلو تماشا میکنید متوجه میشوید که مفاصل پایین‌تر از این خط قرار دارند. با توجه به اسکلت بدن استخوان های انگشتان درواقع از مچ شروع می شوند. آگاهی از محل درست مفاصل می تواند در درک و احساس نحوه عملکرد حرکات دست به ما کمک کند و نحوه استفاده از آن را بهبود بخشد.
- هر از گاهی شست دست چپ را رها کنید و تکان دهید تا مطمئن شوید راحت است و به بقیه انگشتان در قرار گرفتن روی دسته ویولن کمک می کند.
بدون ایجاد انقباض و فشار بر انگشتان تمرینات کششی (اکستنشن) را انجام دهید. هدف اصلی یافتن انگشت گذاری‌هایی است که بدون تنش به اجرایی بهتر بی انجامد.
-150x148.jpg)
۱ نظر