پیرگلو: سبک اردوان کامکار را دوست دارم

آیا جای قباد ظفر بین هنرمندان سنت گرای قرن بیستم خالی نیست؟
در رابطه با قباد ظفر بایستی عملکرد و فعال بودن ایشان در نظر گرفته شود. ملاک بنده به طور کلی اکتیو بودن موسیقی دان ها و نوازندگان است و نه فقط اسم آن ها. من تا به حال هیچ اجرا یا کتابی از استاد قباد ظفر ندیده ام. ما وقتی از پایور، وزیری، صبا، خالقی، ورزنده، بدیعی، کیانی، شهناز، کسایی و… نام می‌بریم، متوجه می‌شویم که این بزرگان چه از نظر اجرایی و چه از نظر مکتوب کردن آثارشان چه قدر فعال بوده و عمری را برای اعتلای موسیقی صرف کرده اند.

موزیسین هایی مانند قباد ظفر و امثال ایشان کم نیستند؛ چه در حوزه موسیقی ملی و چه در موسیقی کلاسیک فقط نامی از آن ها به جا مانده است. بنابر این به علت غایب بودن امثال استاد قباد ظفر در اجراهای صوتی و یا مکتوب نبودن آثارشان، بنده روی کسانی تمرکز کردم که در هر دو زمینه (آثار شنیداری و مکتوب) فعال و مطرح بودند.

علت اصلی عدم فراگیری شیوه سنتور نوازان «منفرد» چیست؟
رویکردهای شخصی این هنرمندان به موسیقی ملی، تکنیک متفاوت نوازندگی، نوع آهنگسازی و عدم تدریس آن ها سبب از بین رفتن سبک و سیاق نوازندگی شان شد و یا مانند شیوه کیانی و اردوان به صورت محدود ادامه پیدا کرد.

البته ما راجع به امروز صحبت می کنیم اما ممکن است در آینده روش این اساتید خیلی هم مقبول افتاده و همه گیر شود. سبک هایی مانند مسعود میثاقیان در زمان خودش خیلی مورد استقبال قرار گرفت و اگر انقلابی به وجود نیامده بود شاید یکی از سبک های مطرح سنتور نوازی امروز بود. هر چند که بنده ایشان را در جایگاه موسیقی ملی و جدی ندانسته و آثارش را در زمره لایت موزیک‌ و موسیقی الکترونیک می دانم اما به هر حال آثار میثاقیان در زمان خودش خیلی مورد استقبال مردم قرار گرفت.

با توجه به اقبال عمومی که نسبت به شیوه سنتور نوازی اردوان کامکار وجود دارد آیا همچنان به این موضوع اعتقاد دارید که شیوه او فراگیر نشده است؟
اردوان و سبک او را دوست دارم و گاهی به آثارش از جمله «ماهی برای سال نو» و «دریا» گوش می دهم و لذت هم می برم اما همان طور که قبلا اشاره کردم هنوز در دانشگاه ها و آکادمی های موسیقی و موسسه های موسیقی، کتاب‌های استاد پایور، صبا و یکی دو کتاب از پشنگ کامکار تدریس می‌شود.

تا آنجا که اطلاع دارم اردوان فقط یک کتاب از آثار خود را به چاپ رسانده که من ندیدم در آموزشگاه ها و یا دانشگاه ها و مراکز دیگر موسیقی چه در ایران و چه در خارج از ایران تدریس شود. البته تا حدی مورد استقبال عموم قرار گرفته اما به صورت آکادمیک هنوز جایی تدریس نمی‌شود مگر در کلاس های های خصوصی خودش و احتمالا چند تا از شاگردانش.