محمدعلی پورخصالیان
هرچند در آخر این خواننده سیاهپوست به یکی از مهم‌ترین ستاره‌های موسیقی تاریخ معاصر ما تبدیل می‌شود و او با چند اقدام تجاری موفق از جمله خرید سهام شرکت سونی و خرید امتیاز برخی از آهنگ‌های گروه بیتلز می‌تواند وارد قلمروی از صنعت موسیقی بشود که تا پیش از او سیاه‌پوستی به آن نرفته، اما ادامه فعالت‌های حرفه‌ای او همواره مسایل مختلفی پیش می‌آید که تمام این امتیازها یک‌به‌یک از او گرفته می‌شود.
مرزهای نامرئی صنعت موسیقی در قالبی به ظاهر موجه همچنان وجود دارند. طبقه‌بندی سبکی برنامه‌های رادیویی، چارت‌های فروش و جوایز مهم صنعت موسیقی چون گرمی، به عقیده بسیاری از فعالان بازار موسیقی، طبقه‌بندی‌هایی است نژادی. سبک‌های موسیقی مهم و پر طرفدار موسیقی مردمی معاصر ما در چارت‌های مهم موسیقی، برنامه‌های رادیویی و جوایز مهم صنعت موسیقی تعداد زیادی نیستند: پاپ، راک، کانتری، رپ و سول. در رویدادهایی همچون گرمی، آن مراسمی که پخش سراسری جهانی دارد، مراسمی است که در آن جوایز مربوط به این سبک ها اعطا می‌شود.
سبک‌های دیگر موسیقی مثل موسیقی کلاسیک، جز، متال، رگه و سایر سبک‌ها و جوایزی چون فناوری‌های موسیقی، بهترین مهندسی صدا و سایر جایزه‌ها از جوایز گرمی، در مراسم دیگری که حتی در روز دیگری است، برگزار می‌شود. این بخش از مراسم گرمی که به موسیقی‌های جدی تری می‌پردازد، حتی پخش سراسری هم ندارد. بسیاری از فعالان موسیقی معتقدند آثار مرز نامرئی طبقه‌بندی‌های نژادی در چنین مراسمی کاملا قابل شناسایی است.
در مراسم گرمی جوایز اصلی بهترین آلبوم سال، بهترین رکورد سال و بهترین ترانه سال است. این توضیح هم لازم است که میان بهترین رکورد و بهترین آهنگ سال، تفاوتی وجود دارد. بهترین آهنگ سال با معیارهای مختلف کیفی از نظر آهنگسازی و کیفیت خوانندگی و تنظیم سنجیده می‌شود و در بهترین رکورد، بیشتر جنبه‌های فنی کار استودیویی و مهندسی صدا درنظر گرفته می‌شود. در صنعت موسیقی به این سه جایزه، لقب سه جایزه اصلی داده شده. مابقی جوایز در مراسم پخش سراسری، به جز بهترین آرتیست نوظهور، جوایز فرعی است که بر اساس طبقه‌بندی‌های سبکی اعطا می‌شود. مثلا بهترین آهنگ کانتری، بهترین آلبوم هیپ‌هاپ و…
منتقدان با مستندات آماری معتقدند، ورود سیاهپوستان در تمام دوران جوایزی چون گرمی به سه جایزه اصلی به میزان چشمگیری کمتر از سفیدپوستان بوده است. جدید ترین نمونه‌های چنین تبعیضی به باور منتقدان، روند تبعیض نژادی حاکم بر جوایز موسیقی مثل گرمی، در سال‌های اخیر برنده نشدن بیانسه و کندریک لامار دو ستاره سیاهپوست به ترتیب از سبک‌های پاپ و هیپ‌هاپ در جوایز اصلی است.
آن چه ۱۰ سال پیش در مراسم نماهنگ برتر سال جایزه ام‌تی‌وی و در زمان اعطای جایزه تیلور سوئیفت رخ داد، مصداقی از وجود چنین مرزهایی است. مرزهایی که به باور منتقدان نمی‌گذارد تا سیاهپوستان به آن چه حقشان است برسند. وقتی در مراسم ام‌تی‌وی سال ۲۰۰۹ کانیه وست بدون هماهنگی روی صحنه می‌رود و میکروفون را از تیلور سوئیفت می‌گیرد درواقع او به وجود مرزبندی‌های نژادی در صنعت موسیقی اعتراض می‌کند. اعتراضی که در مصاحبه های زیادی از آرتیست های سایاه‌پوست به آن به وضوح پرداخته شده است.
۱ نظر