محمود خوشنام
غلامحسین بعدها از او آموزگار دیگر نیز بهره گرفت: ناصر سیف و میرزا طاهر ضیاء رسایی، روضه خوانی معروف به ضیاء الذاکرین. غلامحسین بنان، از سال ۱۳۲۱، دو سال پس از بنیاد نخستین فرستنده رادیویی در ایران به این سازمان پیوست و به آواز خوانی پرداخت. نخست، عبدالعلی وزیری، او را به خالقی معرفی کرد و خالقی نیز آزمایش و پرورش صدای او را به ابوالحسن صبا سپرد.
می گویند صبا در نخستین آزمایش، درآمد سه گاه را که به پایان برده از بنان خواسته که گوشه حصار را بخواند و او آن چنان با مهارت خوانده که دیگر نیازی به آزمایش های بعدی باقی نگذاشت!
بنان در آغاز کار در رادیو، تنها آواز می خوانده ولی چندی بعد به توصیه خالقی(عکس)، پذیرفته که تصنیف نیز بخواند
کشف بنان، برای خالقی و دیگر دست اندرکاران موسیقی ملی، موهبتی تلقی می شد. زیرا که تازه «انجمن موسیقی ملی» را بنیاد کرده بودند و به خواننده ای خوش صدا و ردیف شناس نیاز داشتند. با تبدیل انجمن، به هنرستان عالی موسیقی ملی، بنان نیز رسما به استخدام هنرهای زیبای کشور در آمد و علاوه بر همکاری با ارکستر هنرستان به تدریس آواز خوانی نیز پرداخت.
با بنیاد «برنامه گلها»ی رادیو از سوی داود پیرنیا عرصه تازه و گسترده تری برای آواز خوانی های بنان پدید آمده و او پانزده سال تمام (۱۳۵۰-۱۳۳۵) پای ثابت در بخش های مختلف این برنامه (گلهای رنگارنگ، گلهای جاویدان، یک شاخه گل و…) بود.
در این برنامه، استادان تراز اول موسیقی سنتی چون روح الله خالقی، ابوالحسن صبا، مرتضی محجوبی، احمد عبادی، حسین تهرانی، علی تجویدی، لطف الله مجد و جواد معروفی با او همکاری داشته اند.
بنان در آغاز کار در رادیو، تنها آواز می خوانده ولی چندی بعد به توصیه خالقی، پذیرفته که تصنیف نیز بخواند.
او با این کار نه تنها به تصنیف های دوره مشروطیت جلوه و جلای تازه بخشیده، بلکه آهنگسازان سنتی را نیز به ساخت و پرداخت تصنیف های ارزشمند برانگیخته است.
تصنیف هایی که با صدای او به یارگار مانده، از بهترین آفریده ها در قلمرو موسیقی سنتی به شمار می رود. در این میان می توان از فراگیر ترین آنها یاد کرد:
حالا چرا؟ (آهنگ: خالقی – شعر: شهریار)، روز ازل ( مرتضی محجویی – رهی معیری) ، می ناب و جام جم (خالقی – حافظ)، عاشقی شیدا (تجویدی – منیر طه) و الهه ناز (اکبر محسنی – کریم فکور)
همچنین سرود «ای ایران» (خالقی – حسین گل گلاب) که سالهاست نقش سرود ملی ایرانیان را ایفا می کند، دلنشین ترین یادگاری است که با صدای بنان بر جای مانده است.
۱ نظر