سعید مجیدی
در حوزۀ آهنگسازی آثاری از شما مانند «در سایه‌ی بـاد» و «سیر» بیشتر جنبه گروه‌نوازی و همنوازی دارند. برای هماهنگی و رنگ آمیزی کار از چه تمهیداتی استفاده کرده‌اید؟ چه دیدگاهی به ارکستراسیون، هارمونی و کنترپوان داشتید؟
لازم می‌دانم این نکته را بگویم که من خودم را آهنگساز نمی دانم. من بیشتر یک نغمه‌پرداز یا ملودی‌پرداز هستم، و آثاری را هم که شما مثال زدید تنظیم و هماهنگی شان به کمک دوستان بوده است. آقای رضاعی وآقای میتوئی که کمکهای زیادی در بخشی از تنظیمات به من کردند. اما معمولاً ارکستراسیون حدود و سازبندی را قبل از شروع کار تعیین می کنم و نوع صدادهی کار را از پیش پردازش می کنم. و در تکنوازی‌های آثار مذکور از قدرت بداهه‌نوازی تکنوازان استفاده شده است.
مسیر حرکت فکری شما از اولین اثر «شباهنگ» تا آخرین اثرتان یعنی در «سایه‌ی باد» چگونه بوده، که به این تحولات انجامیده است؟
در آلبوم شباهنگ در چارچوب ردیف دستگاهی و معتقد و پایبند به تکنیک سه تارنوازی فکر می کردم، یعنی سخت در حال بررسی و تحلیل آثار سه تارنوازی قدما تحقیق بودم و یقینا تحت تاثیر چنین فضایی آلبوم «شباهنگ» شکل گرفت، پس از آن به این فکر افتادم آثار زیبای استاد صبا را که برای ویلن نوشته‌اند خوب است با سه‌تار اجرا کنم و البته با بررسی و نگاه به شیوۀ سه‌تارنوازی خود استاد صبا، برخی از این قطعات را برای سه‌تار برگردان و اجرا کردم اما تکنوازی های بین قطعات آن اثر، بیان شخصی من در سه‌تارنوازی بوده است و نه بازسازی سه‌تارنوازی استاد صبا. سپس با توجه به علاقه‌ام به ساز طبلا داشتم، مشتاق شدم اثری را در موسیقی دستگاهی با همراهی این ساز اجرا کنم به شکلی که از ابتدا تا انتها روند گوشه‌ها به صورت ریتمیک با این ساز همراه باشد و «انتظار» در این فضا خلق شد.
در این زمان بود که ایده‌هایی به ذهنم رسید که با سه‌تار به خلق فضاهای زیبایی که در گذشته وجود نداشته چه از نظر سونوریتۀ سازی و چه از نظر تکنیک نوازندگی بپردازم و به نوعی هم دوست داشتم تجربیاتی خارج از موسیقی دستگاهی داشته باشم که پس از ساختن قطعات و مشورت با دوستم آقای کریستف رضاعی بر آن شدیم کاری به صورت تلفیقی با سازهای دیگر و… انجام دهیم.
پس از این آلبوم بود که گروه همساز را با تعدادی از شاگردانم تشکیل دادم و کنسرت‌های متعددی نیز با آنها به اجرا درآمد. تجربیات جدیدی که در گروه نوازی سه‌تار داشتیم زمینه‌ای شد تا همزمان گروه همساز را با تعدادی از نوازندگان سازهای دیگر غربی و شرقی ترکیب کرده و کنسرت‌هایی برگزار نمودیم که در نهایت به شکل‌گیری آلبوم «در سایه‌ی باد» انجامید.
۱ نظر