درباره کتاب روش تدریس من در نواختن ویولن اثر لئوپولد آوئر (۳)

اشتباه بزرگی که منجر به شکست بخش بزرگی از افرادی که تصمیم دارند خود را وقف آموزش سازهای زهی، نظیر ویُلُن، کنند در اینجا نهفته است؛ مثلاً در همان ابتدا سعی نمی‌کنند مطمئن شوند که به‌قدر کافی از پیش‌نیازهای لازم برای رسیدن به آنچه در ذهن دارند بهره‌مندند!

آنها ظاهراً به این فکر نمی‌کنند که دعوت هنرجو به یادگیری ویُلُن بدون شرایط پیش‌نیازْ مساوی است با دعوت به شکست. یکی از ویژگی‌هایی که یک نوازنده بیش از هرچیز به ‌آن نیاز دارد حس ‌شنوایی قوی است. کسی که حس شنوایی در بالاترین سطح ندارد با تمرکز بر حرفۀ موسیقی وقت خود را تلف می‌کند. البته حتی اگر هنرجویی مبتدی باشد، ممکن است بتواند قدرت شنیداری موسیقایی خود را تقویت‌کند.

هر‌چند هنرجو باید با توجه دقیق به توصیه‌های هنرآموز و با هوشیاری بی‌وقفه در حین کار حس‌شنوایی خود را بهبود بخشد، مقدار مشخصی حساسیت شنوایی برای شروع لازم است. پس ‌از ‌این، ویژگی مهم دیگر ساختار فیزیکی دست، ماهیچه‌ها، بازو، مچ دست، خاصیت ارتجاعی و قدرت انگشتان هنرجوست.

برخی دست‌ها استانداردهای لازم برای تکنیک ویُلُن‌نوازی را ندارند. به‌عنوان مثال، انگشتان دستان بسیاری از هنرجویانِ علاقه‌مند بیش از حد چاق است (اما من هنرجویانی را می‌شناسم که علی‌رغم این ناتوانی، با تمرین هوشمندانه و مشقت‌آمیز، توانسته‌اند لحن کاملی به‌دست آورند)، یا دست‌هایی با انگشتان بسیار شُل ‌و ‌خمیده نمی‌توانند در مواقع لازم با‌قدرت کار کنند. برخی انگشتان به‌قدری کوتاه‌اند که در محدودۀ پُزیسیون اول یا جایی‌که فاصلۀ طولی بین فواصل موسیقی بیشتر است و جایی‌که باید برای اُکتاو و فاصلۀ دهم کشیده شوند به‌سختی قادر به حرکت‌اند‌ و همچنین برخی از انگشتان به‌قدری ضعیف‌اند که تلاش برای تقویت و ورزش آنها فقط موجب سُست‌تر‌شدنشان می‌شود.

برای هر‌که می‌خواهد با موفقیت موسیقی را دنبال کند علاوه بر آمادگی جسمی کافی یکی از مهارت‌های مهم درک ریتم است که در کنار حس‌شنوایی مناسب شرطی ضروری محسوب می‌شود. هرچه طبیعت به‌طور آشکارتر حس شنوایی تمیز و درک قوی ریتم به هنرجو هدیه داده باشد، شانس او برای رسیدن به هدفش بیشتر می‌شود. با‌این‌حال، هنرجوی آینده‌دار باید از ویژگی دیگری نیز برخوردار باشد که فرانســـوی‌ها آن‌را «روح حرفۀ او [شمّ کاری]» (I’ esprit de son métier) می‌نامند. او باید برحسب شهود و به‌طور غریزی توانایی درک همۀ نکات ظریفِ فنی هنر خود را داشته باشد و تمام زیروبم مفاهیم موسیقی را به‌راحتی درک کند.

والدین کودکان خــردسال یا افرادی که مسئول آموزش‌های ابتدایی آنها هستند اغلب وقتی تصمیم می‌گیرند کودک وارد حرفۀ موسیقی شود، بلافاصله سازی را انتخاب می‌کنند که برای او شهرت و ثروت بیاورد. (در مورد فقرا یا افراد ضعیف نیز برحسب قاعده ویُلُن ساز موردِعلاقه است، زیرا ممکن است بتوانند آن‌را به قیمت بسیار ارزان تهیه کنند.)