در حوزه سازشناسی باید استاد امین شهمیری را از پیشکسوتان دانست. نخستین محققی که از نسل او به این مقوله توجه کرد، زنده یاد حسینعلی ملاح موسیقیدان و پژوهشگر بود که بخش مهمی از عمر حرفه ای خود را در این راه گذاشت و مجموعه یادداشت های به جا مانده از او در کتاب «فرهنگ سازها» به چاپ رسید. می توان امین شهمیری و زنده یاد محمدتقی مسعودیه را از نخستین پیشگامان (بعد از ملاح) در این زمینه دانست اما مشغله های تدریس مانع شد که به سازشناسی وقت بیشتری اختصاص دهد. او ادامه این کار را مشروط به حمایت دولتی و امکانات کافی می داند و معتقد است که باید یک گروه پژوهشی مجرب به این کار بپردازند.
در نخستین همایش موسیقی مازندران، در شهر بابل، امین شهمیری از اعضای کمیته بررسی مقالات تحقیقی بود که قرار است با عنوان «گزیده مقالات همایش موسیقی مازندران» به چاپ برسد. در این همایش، از استاد امین السادات شهمیری به عنوان یکی از چهره های علمی و آکادمیک موسیقی مازندران تقدیر شد. دکتر ایرج کریمیان (دبیر همایش و رئیس هیات مدیره انجمن فرهنگی هنری بابلی های مقیم تهران)، پیرامون جایگاه علمی و سجایای اخلاقی استاد سخن گفت.
سپس، استاد شهمیری در میان ابراز احساسات پرشور حاضران، پشت میکروفن قرار گرفت و در سخنان کوتاهی، یادآور شد که همه کسانی که دل در گرو میهن و زادو بوم خود دارند باید برای اعتلای فرهنگ و هنر خود تلاش کنند. استاد شهمیری، لوح یادبود نخستین همایش موسیقی زاد و بوم خود را در آن جلسه دریافت کرد.
هم اکنون استاد امین شهمیری در تهران زندگی می کند و به تحقیق و راهنمایی دانشجویان مشغول است. اندیشه تدوین جزوه های درس دانشگاهی و دیگر نوشته های او، هنوز هم متحقق نشده و دوستداران مباحث علمی در موسیقی، با بی صبری در انتظار چاپ نوشته های یک عمر تحقیق و تدریس استاد شهمیری هستند. اگر قرار باشد روزگاری تاریخ علم در کنار تاریخ موسیقی ایران نوشته شود، بدون تردید، نام او در هر دو حوزه با احترام و ماندگاری خواهد آمد و از پل های رابط بین این دو حوزه متاسفانه دور از همدیگر خواهد بود.
مدرس علوم مربوط به موسیقی شناسی ومؤلف وفارغ التحصیل علوم فیزیک از دانشگاه تهران و مدرس صداشناسی موسیقی درهنرستان های موسیقی تهران و گردآورنده مطالب بسیاردرباره فرهنگ های بومی وآداب ورسوم وسازها ونغمه های ایرانی با سابقه تدریس طولانی در مراکز علمی-آموزشی در ارتباط با فیزیک صدا و موسیقی امروز در آستانه هشتاد سالگی قرار دارد. غیر از آثاری که از او فرصت انتشار یافته اند، هنور بسیاری از مقالات و تعدادی جزوه منتشرنشده از او وجود دارد که منتشر نشده و انگیزه های بیرونی قوی نیز برای انتشار آنها برای استاد مهیا نشده است.
با این حال تجربه نشان داده است که کمترین پی جویی ها و پیگیری ها از سوی اصحاب رسانه برای استاد، انگیزه نگارش و تدوین مقاله های پراکنده را فراهم آورده است، از آن جمله است مقالاتی که از او در چند نشریه محدود موسیقی در این سالها به چاپ رسیده است. نگارنده یکی از دقیق ترین مقالاتی که تاکنون در حوزه آکوستیک تالارهای موسیقی و نمایش به زبان فارسی خوانده است را مقاله «اصلاح آکوستیک تالارهای موسیقی و نمایشی در ایران» نوشته امین السادات شهمیری می داند.
۱ نظر