بالشتک نوین (۲)

در اینجا می توان به نظرات نوازندگانی دیگر اشاره نمود که بالشتک (shoulder rest) را وسیله ای چندان ضروری به شمار نمی آورند و البته دلایل خود را مطرح می سازند. اگر آنها نیز به فضای خالی زیر ساز معتقد باشند و آن را موضوعی تلقی نمایند که می تواند نوازنده را دستخوش تغییرات ناگهانی نماید، شاید ترجیح دهند حداقل از قطعه ایی کوچک در زیر ساز استفاده نمایند، آنچنان که نمونه هایی از بالشک های بسیار کوچک نیز موجود بوده و مورد استفاده قرار می گیرد.

اگر فرض را بر این بگیریم که این فضای خالی (Free Form) در حرکت دستها و پروسه زمانی نوازنده می تواند به دلیل هیجانات و یا حرکات ضروری ناشی از نوازندگی، کنترل ساز را در دستان او دچار اختلال نماید، استفاده از چنین وسیله ای در زیر ساز می تواند فضای زیرین را کنترل نموده و فشار ناشی از جمجمه را برای کنترل ساز بر روی شانه کاهش دهد.
در رابطه با اینکه تاریخ اختراع و یا ساخت اولین بالشتک (shoulder rest) را به چه زمانی بر می گردد، به نظر می رسد نمونه هایی در سالهای پایانی قرن ۱۹ ساخته شده باشد اما به صورت ثبت شده رسمی به مواردی در اوایل قرن ۲۰ می توان اشاره نمود.

این اطلاعات نشان می دهد که در اوایل قرن ۲۰ افرادی نمونه های ساخته شده را با ضمیمه تصاویر آنها و سایر ملحقات درج نموده اند که البته این احتمال را نمی توان نادیده گرفت که پیش از تاریخ یاد شده نمونه های ثبت نشده دیگری به اشکال مختلف بصورت سلیقه ایی و یا ابتکاری مورد استفاده قرار می گرفته است.

امروزه با توجه به گستردگی در حال توسعه علاقه مندان به رشته نوازندگی ویولون و روشهای متعدد کاربری ویولون به لحاظ حالت نوازندگی و استقرار ساز و همچنین طیف وسیع و متنوع ساختارهای آناتومیک و خصوصات بالینی بدن نوازندگان، داشتن ابزاری کمکی که نوازنده را در کنترل سازهدایت کند بسیار مهم است.

هم اکنون مدل های مختلف از بالشتک (shoulder rest) موجود می باشد که می توان آنها را در چند دسته طبقه بندی نمود.
برخی از آنها بعد از پیوست به بدنه ساز فاقد تحرک لازم و برخی دیگر بعد از پیوست دارای قابلیت تنظیم محدود در راستای محورعمودی و افقی هستند که می تواند ارتفاع آن را متغیر ساخته و یا اینکه با توجه به ویولون های مختلف در یک سایز خاص که دارای عرض های متنوعی در ناحیه تحتانی هستند امکان تنظیم را برای کاربر فراهم سازد.

در انواعی که ثابت هستند، صرف نظر از ساختار فیزیکی فرد نوازنده، تنها یک امکان وجود دارد که ساز را در کنترل خود قرار دهد، در نتیجه برای افراد کوتاه قد و یا بلند قد که نسبت اندازه های گردن و شانه های آنها با یکدیگر متفاوت است و یا همچنین تنوع حالت شانه ها و قفسه سینه آنها، می تواند مشکلاتی را در ارتباط با استفاده از این نوع به همراه داشته باشد.