مقارن با زادروز استاد علینقی وزیری، کتاب «علینقی وزیری و تأثیر او بر موسیقی و آموزش موسیقی در ایران»، اثر دکتر مجتبی خوشضمیر، با ترجمۀ امیرحسین رحمتی و ویراستاری شهاب مِنا توسط نشر خُنیاگر منتشر شد.
در معرفی این اثر به قلم ناشر میخوانیم:
علینقی وزیری یکی از نقاط عطف نادری است که تاریخنگاران موسیقی او را با عبارات «قبل» و «بعد» توصیف میکنند. در فرهنگ موسیقی و موسیقیدانان گروو از علینقی وزیری بهعنوان مهمترین مؤلف موسیقی ایرانی در اوایل قرن بیستم نام برده شده است. مدرنسازی موسیقی ایرانی و آموزش موسیقی «بخش چشمگیری از پیشرفت خود را مدیون کوشش وزیری است.»
کتاب حاضر ترجمۀ فارسی رسالۀ دکترای مجتبی خوشضمیر در رشتۀ آموزش موسیقی از دانشگاه ایلینوی است که در سال ۱۳۵۷ دربارۀ استاد علینقی وزیری و تأثیر او بر موسیقی و آموزش موسیقی در ایران نگاشته شده است.
این پژوهش میکوشد تا با «بررسی وضعیت آموزش و آموزش موسیقی در ایران از سال ۱۱۸۶ تا ۱۳۰۲ (تا پیش از تأسیس مدرسۀ موسیقی وزیری)»، «زندگی و کار علینقی وزیری بهعنوان یک نظامی و هنرجوی موسیقی، و در ادامه بهعنوان یک موسیقیدان، معلم موسیقی و مدیر»، «نگرش وزیری نسبت به موسیقی و آموزش موسیقی»، «تأثیر وزیری بر موسیقی و آموزش موسیقی در ایران بهعنوان مدیر، معلم، آهنگساز، نظریهپرداز، نوازنده، توسعهدهندۀ سازهای ایرانی و تکنیکهای نوازندگی، نویسنده و مترجم»، و سرانجام «تأثیر او در نظر و عمل موسیقی و آموزش موسیقی در ایران از سال ۱۳۰۲ تا ۱۳۲۹» دیدگاه جامعالاطرافی از شخصیت و خدمات موسیقایی او بهدست دهد.
مؤلف در انجام این پژوهش، علاوه بر مطالعۀ کتابخانهای و گردآوری اسناد، به پژوهش میدانی و مصاحبه با شخص علینقی وزیری، خویشاوندان، شاگردان و همکاران او نشسته و مطالب دستاول و بدیعی را دربارۀ وی گردآورده و تجزیهوتحلیل کرده است.
کتاب حاضر را میتوانید از طریق موسیقی عارف (۳۳۹۷۶۴۳۱)، انتشارات پارت (۶۶۴۰۵۶۲۷) و انتشارات سرود (۸۸۳۱۸۵۹۲) سفارش دهید.
***
مجتبی خوشضمیر در شهر تهران به دنیا آمد. اصول ابتدایی موسیقی را از پدر آموخت و سپس از محضر استادانی چون: رحمت الله بدیعی، على تجویدی، داریوش صفوت، سلیمان امیر قاسمی، اصغر بهاری و نورعلی برودند جهت تحصیل موسیقی اصیل ایرانی بهره برد. سایر استادان او: یوسف یوسفزاده در تئوری موسیقی، هوشنگ استوار در هارمونی، مهدی برکشلی در آکوستیک و موسیقی باستانی، هرمز فرهت در کنترپوان، توماس کریستین داوید در موسیقی غربی و ارکستراسیون، امانوئل ملیک اصلانیان در موسیقی قرن نوزدهم، محمدتقی مسعودیه در پراکتیکال هارمونی، علیرضا مشایخی در موسیقی مدرن بودند. او در سال ۱۹۷۲ بعد از دریافت لیسانس موسیقی عازم آمریکا شد و در دانشگاه ایلینوی زیر نظر پروفسور برونو نتل به تحصیل اتنوموزیکولوژی پرداخت، در سال ۱۹۷۵ بعد از دریافت فوق
لیسانس دوره دکترای آموزش موسیقی را آغاز کرد و در سال ۱۹۷۹ موفق به دریافت آن گردید.
۱ نظر