گفتگوی هارمونیک
هشتصد و بیست و چهارمین شب از شب‌های بخارا به یادبود استاد جواد بدیع‌زاده اختصاص یافته است. این نشست در ساعت پنج بعدازظهر دوشنبه ششم اسفندماه ۱۴۰۳ساعت ۱۷ با حضور فرزند ایشان سرکار خانم الهه بدیع‌زاده، و سخنرانی آقایان جمال وفایی، میرعلیرضا میرعلی‌نقی و علیرضا امینی در محل موزۀ موسیقی ایران برگزار خواهد شد.
اجرای نغمه‌هایی از ساخته‌های استاد با پیانوی سامان احتشامی، پخش قسمتی از مستند ویژۀ ایشان (ساختۀ ه .امین سلماسی و ف. غیاثی)، و رونمایی از کتاب «دریغ و درد از عمرم» (خاطرات زندگی و فعالیت‌های هنری جواد بدیع‌زاده) که از سوی نشر بدرقۀ جاویدان منتشر شده است، از دیگر بخش‌های این نشست خواهد بود.
علاقمندان موسیقی ملی ایران، نام استاد جواد بدیع‌زاده را به عنوان سازنده و خوانندۀ اثر ماندگار «خزان عشق» می‌شناسند. اما شخصیت او فراتر از این حدود است. وی اولین خوانندۀ حرفه‌ای در موسیقی ملی ایران است که سازندۀ آهنگ‌های بیشتر آثار خویش است. همچنین وی آوازخوان ردیف‌دان، ادیب، چهرۀ فعال در چهار دوره ضبط صفحه‌های سنگی، عضو شوراهای تخصصی در رادیو تهران، راهنمای جوانان با استعداد، و خلاق در ژانرهای دراماتیک، تراژیک و کمیک بوده است. او از معدود خوانندگان صاحب سواد و تحصیلات عالی بود و به زبانهای عربی و فرانسه تسلط داشت. شغل وی ریاست دایرۀ بلیط و لوایح وارده در مجلس شورای ملی بود. آثار موسیقایی وی به شکل صفحه، نوار و سی‌دی منتشر شده و خاطرات زندگی او به قلم خودش و با ویرایش، حاشیه‌نویسی و افزوده‌هایی به قلم میرعلیرضا میرعلی‌نقی به تازگی انتشار یافته است.
***
بدیع‌زاده در سال ۱۲۸۱ شمسی در محله پاچنار تهران به دنیا آمد. پدرش آقا سید رضا بدیع کاشانی، ملقب به بدیع‌المتکلمین، روحانی مشروطه‌خواهی بود که به سید اناری شهرت داشت. وی فرزندش را غالباً به مجالس وعظ و روضه‌خوانی خود می‌برد تا با شیوه آوازخوانی مذهبی آشنا شود.
بدیع‌زاده علاوه بر خوانندگی در امر آهنگ‌سازی نیز شهرت دارد. در سال ۱۳۰۴ که کمپانی انگلیسی صفحه‌پُرکنی هیزمَستِرزوُیس به‌قصد تهیه و ضبط صفحه از نواخته‌ها و خوانده‌های هنرمندان ایرانی نماینده خود را به ایران اعزام کرد و شعبهٔ خود را در تهران گشود، بدیع‌زاده به‌عنوان نخستین خواننده مرد، با معرفی و توصیه عبدالحسین‌خان شهنازی، انتخاب شد و اولین صفحه او با عنوان «جلوه گل» روانه بازار شد که شامل دو قطعه آواز و سه تصنیف از ساخته‌های خودش بود.
بدیع‌زاده با افتتاح رادیو به جمع هیئت ارکستر آن زمان رادیو پیوست و درکنار هنرمندانی چون حسین تهرانی، مرتضی نی‌داوود، حبیب سماعی و استاد ابوالحسن صبا آثار مشهوری در حوزهٔ موسیقی ایرانی پدیدآورد. بدیع‌زاده سال‌ها عضو شعر و موسیقی رادیو تهران بود.
جواد بدیع‌زاده سرانجام در دیماه سال ۱۳۵۸ در هفتاد و هشت سالگی، براثر دومین سکته مغزی، در تهران چشم از جهان فروبست و در بهشت زهرا (قطعه: ۸ ردیف: ۲ شماره: ۲۶) به خاک سپرده شد.
موزۀ موسیقی ایران: میدان تجریش، خیابان دربندی، سه‌راه تختی، کوچۀ نمازی، پلاک ۹
۱ نظر