کنسرت موسیقی مولانا توسط هنرمندان ایرانی و نروژی

جمعی از هنرمندان برجسته ایرانی و نروژی ” کنسرت مولانا “را در چارچوب موسیقی سنتی ایران در اسلو پایتخت نروژ اجرا کردند که قطعات این کنسرت را جاوید افسری راد آهنگساز و نوازنده سنتور ساخته و سالار عقیلی خوانندگی ، پژمان حدادی و بهنام سامانی سازهای کوبه ای ، شهرام غلامی نوازندگی عود و فردین لاهور پور دیوان و نی نوازی آن را برعهده داشتند.

قطعات این کنسرت را جاوید افسری راد آهنگساز و نوازنده سنتور ساخته و سالار عقیلی خوانندگی، پژمان حدادی و بهنام سامانی سازهای کوبه یی، شهرام غلامی نوازندگی عود و فردین لاهور پور دیوان و نی نوازی آن را برعهده داشتند.

چند تن از نوازندگان چیره دست ارکسترهای فیلارمونیک نروژ نیز با سازهای زهی ویلون، ویلونسل و کنترباس همراه نوازندگان ایرانی بودند.
صدها نفر از مردم اسلو و ایرانیان مقیم نروژ دوشنبه شب در کلیسای یعقوب Jakob گرد هم آمدند تا شاهد این برنامه باشند که در مایه های اصفهان شور و ماهور تنظیم شده بود.

مثنوی اصفهان با نی لاهور پور، آواز سالار عقیلی آغازگر این برنامه بود و دو تصنیف نیز در مایه اصفهان به دنبال آن آمد. هماهنگی موزیسین های ایرانی و نروژی بر اجرای این قطعات که از ظرافت ویژه ای برخوردار بود که تحسین همگان را برانگیخت.

بخش دیگر کنسرت شامل آواز شور و دشتی و تصنیفی برای شعر :”در هوایت بی قرارم روز شب …” بود. گروه نوازی دلنشین هنرمندان دو کشور همراه بداهه نوازی سازهای کوبه ای در اوزان خانقاهی و شش هشتم شوق تماشاگران را برانگیخت. تصنیفی با نام مبارک باد با شعر ” عاشق شده ایی ای دل …” قسمت پایانی این کنسرت بود که برای عراق در دستگاه ماهور تنظیم شده بود. این قطعه پر شور و هیجان و با زیر و بم های متوالی با گامهای بلند بود که خواننده و تمامی نوازندگان آن به نیکی آن را اجرا کردند.

از ویژگیهای اعضای ارکستر، کنار هم قرار گرفتن، حدادی و سامانی بود که از جمله بهترین زوجهای سازهای کوبه یی ایران هستند. نوای شیرین و دقیق عود غلامی، نی نوازی دلنشین لاهورپور و شوریدگی و تسلط افسری راد در کنار صدای زیبای سالار عقیلی مجموعه یی در خور نام مولانا شکل داد. همچنین نوازندگی هنرمندان نروژی مکمل صدای سازهای ایرانی بود.

برگزار کننده این برنامه موسسه ملی ریکسنن Riksscinen نروژ بود که از جمله مهمترین مراکز فرهنگی این کشور به ویژه در زمینه موسیقی سنتی و فولکلوریک است. جان لوت (Jan Loth) مدیر این موسسه گفت:”اطمینان دارد این برنامه در معرفی موسیقی ایرانی و مولوی در نروژ تاثیر عمیقی خواهد داشت”.

وی استقبال مردم از کنسرت را بسیار خوب توصیف کرد و آهنگسازی افسری راد را مورد تمجید قرار داد.
افسری راد نیز در پایان این برنامه از کار هنرمندان ایرانی و نروژی ابراز رضایت کرد. وی گفت که با وجود فرصت کم برای تمرین این برنامه آنگونه که خواست وی بوده به اجرا درآمده است.

خانم گرو لودال(Gro Lovdahl) نوازنده پر سابقه ویولون نیز ترکیب سازهای کنسرت را مناسب توصیف کرد و گفت این مجموعه به خوبی توانسته صداهای لازم برای یک کار زیبا و کامل را در بر گیرد. ماریوس فلاتبی (Marius Flatbi) نوازنده ویلونسل نیز گفت که اجرای موسیقی ایرانی برای وی تجربه یی ارزنده بوده است. وی ریتمها و ملودیهای ایرانی را جذاب خواند و گفت :” این موسیقی دارای ارزشهایی است که در نوازنده احساس لطفی ایجاد می کند.” فلاتبی نیز کار افسری راد و شیوه نت نویسی وی را بسیار خوب توصیف کرد.”

با آنکه هنرمندان این کنسرت تنها دو روز فرصت تمرین با یکدیگر را داشتند، همکاری پر سابقه سامانی حدادی و افسری راد در گروه “ضربانگ” زمینه ارائه زیبای کار را فراهم آورده بود. علاوه بر آن شهرام غلامی که چندین بار با افسری راد و سامانی به روی صحنه رفته توانست ارزشهای هنر و قدرت هماهنگی خود را نمایان سازد. فردین لاهورپور نیز به خوبی توانست با نی خود بر رنگ و بوی عرفانی این کنسرت بیافزاید.

پژمان حدادی که سالها تجربه کار در موسیقی تلفیقی را در کوله بار خود دارد از منظری دیگر به این کنسرت می نگرد.
وی می گوید:” در ارائه کارهای تلفیقی از چند فرهنگ باید توجه بسیار به رسیدن نقطه تقارب و تفاهم داشت و مخرجی مشترک برای کار بدست آورد.” به عقیده وی آهنگساز کنسرت مولانا توانسته از عهده این مهم برآمده و از این رو موسیقی ارائه شده اصالت و ماهیت ایرانی خویش را به خوبی حفظ کرده بود.

پیش از آغاز کنسرت نیز نشستی برای معرفی مولانا جلال الدین محمد بلخی عارف و شاعر بزرگ ایرانی برگزار شد که در آن آرلینگ کیتلسن (erling kittelsen) شاعر شناخته شده نروژی در باره زندگی مولانا و سبک اشعار وی مطالبی اظهار داشت. وی گفت:”رومی شاعری است که تاریخ بشریت کمتر کسی را همانند وی پرورانده است و کلام آهنگین و مفاهیم بلند وی برای همگان آموزنده است.”

احمد طاهری کارشناس مسائل عرفانی، نیز درباره انسان از منظر مولانا سخن گفت و برای این منظور داستانهایی را از کتاب پر ارزش مثنوی معنوی بیان کرد.