هادی سپهریمطالب کتاب که متن برنامههای تلوزیونیِ نویسنده برای آشنا سازیِ جوانان آمریکا، در دههی شصت تا اوائل دههی هشتاد میلادی در قرن بیستم، با موسیقی به طور عمومی و به خصوص با موسیقیِ کلاسیک غربی است؛ حاوی نکات بسیار مفید و آموزنده است به صورتی که میتوان با مطالعه ی آن آشنائی عمومی ای با تئوری موسیقی غربی، مبانی آهنگسازی و فرم، شناخت برخی جنبههای بیانِ موسیقایی در موسیقی کلاسیک غرب و همچنین به صورت جسته و گریخته اطلاعاتی در باب موسیقی های مردم پسند قرن بیستم کسب کرد.
برنستاین در در بخش اول کتاب، که حاوی ده فصل است، از نغمه و ملودی آغاز کرده و در ادامه درباره ی فاصله ی صداها در موسیقی، ریتم در موسیقی، موسیقی محلی، سازبندی و سازآرایی (ارکستراسیون) و موسیقی سمفونیک بحث می کند. در همین بخش موضوعاتی که به نوعی برون موسیقائی هم هستند مطرح شده اند از جمله بحث درباره ی معنای موسیقی، که محل مناقشه ی فراوانی بین موسیقی شناسان و فلاسفه بوده و هست، که نویسنده به خوبی، با ذکر مثال ها و آوردن نمونه های متنوع، به شرح و بیان اندیشه ی خود در این موضوعات پرداخته است. به شخصه مطالب این فصل را بسیار می پسندم. فصلی دیگر هم به طرح «بذله گوئی و خوشمزگی در موسیقی» یعنی بیان طنز با موسیقی اختصاص داده شده است.
بخش دوم کتاب هم که دارای پنج فصل است بیشتر به مباحث درون موسیقائی و ساختار موسیقی اختصاص دارد.
شایان ذکر است که مجموعه های تصویری این کنسرت ها هم اخیراً توسط انتشارات ماهور به صورت نوزده دی وی دیِ تصویری با ترجمه و گویندگیِ بابک بوبان منتشر و در دسترس علاقهمندان، در صورتی که بخواهند همراه با کتاب صدا و تصویر نمونه ها را داشته باشند، قرار گرفته است. من این کتاب را بارها (از ۶۷۳۱) به دوستان غیر موسیقیدان و غیرموسیقی شناس هدیه دادهام و نتایج خوبی از مباحثه با آنها پس از مطالعه ی کتاب گرفتم؛ پس به شما هم مطالعه ی آن را توصیه میکنم.
۱ نظر