کاوه رهنما
مایلز دیویس در سال ۱۹۶۰ گروه پنج نفر خود را برپا کرد. همکاران
او در این گروه شامل تونی ویلیامز، واینا شورتر، هربی هنکوک و ران کارتر
۱ بودند. موسیقی این گروه از پیچیده ترین انواع موسیقی بی باپ بود که
مایلز در طول زندگی هنری خود کار کرده است.
این موسیقی از فضای بی باپ
حتی به سمت موسیقی غیر مدال هم کشیده می شد و در نهایت به سمت بداهه نوازی های آزاد
افراد گروه ختم می گشت. پیچیدگی این موسیقی به حدی بود که حتا برخی از طرفداران پر
و پا قرص کارهای مایلز دیویس از درک آن عاجز بودند.
اما حقیقت امر این بود
که منتقدان، آهنگسازان و دست اندرکاران موسیقی همگی کارهای این گروه را تشویق کرده،
می ستودند. در مقابل طرفداران عامی او به دلیل عدم درک موسیقی جز حرص خوردن چیزی
برای ابراز نداشتند. مایلز دیویس تقریبا” تا پایان سال ۱۹۶۸ با افراد این گروه کار
می کرد و کلیه آثار او طی این مدت در مجموعه ای شامل شش CD توسط انتشارات استودیوی
کلمبیا (Columbia Studio Recordings) جمع آوری شده است. به یکی از این کارها که با
همراه جان کولترین اجرا شده است گوش کنید :
Miles Davis
& John Coltrane – The Columbia Studio Recordings, CD1 – Track
۵
۱۹۷۰ هنگامی که موسیقی راک در میان جوانان طرفدار پیدا کرده بود،
برای عقب نماندن از قافله، سازهای برقی را جایگزین آکوستیک کرد. یعنی گیتار برقی،
بیس الکتریکی، کیبورد و درامز و ترمپت مرتبط با آمپلی فایر. اما صدای حاصله از
اجرای این گروه تاریک و بی روح بود و به هیچ وجه فضای Acustic Jazz را بوجود نمی
آورد. به همین علت بسیاری از طرفداران و منتقدین موسیقی از این عملکرد او اظهار نا
رضایتی کردند.
اما همانگونه که در مطلب قبل توضیح داده شد او تخصص و وسواس
بسیاری در ضبط موسیقی و انتخاب اعضای گروه داشت. مجموعه کارهای مذکور با کیفیت
بسیار بالا و همکاری چیک کوریا و هربی هنکوک نوازندهای کیبورد، جان مک لافلین
نوازنده گیتار و بسیاری دیگر از نوازندگان بزرگ Jazz بگونه ای تهیه شد که با انتشار
آلبوم آنها در سال ۱۹۷۰، حدود ۴۰۰ هزار نسخه از آن بفروش رفت و آنرا بعنوان یکی از
پرفروش ترین آلبوم های موسیقی جز تا ابد مطرح کرد. همکاری این افراد در تهیه این
آلبوم از پایه های پیدایش موسیقی Jazz-Fusion بود.
پس از آن به دلیل
بیماری و استفاده از مواد مخدر مهارت اجرای موسیقی و قدرت خلق آثار هنری در او
بسیار کم شد بطوریکه حدود ۵ سال موسیقی را تقریبا” کنار گذاشت. بعد از گذراندن این
دوران سخت و بدست آوردن دوباره روحیه از سال ۱۹۸۱ مجددا” شروع بکار کرد. کارهای
قبلی خود را در استودیو با لوازم، تجهیزات و امکانات جدید اجرا کرد و در مدت یک دهه
توانست تعداد زیاد از جوایز گرمی (Grammy Awards) را بخود اختصاص دهد.
Charlie Parker,
Miles Davis – Milestones
مایلز دیویس این روند را ادامه داد و تا
سال ۱۹۹۰ همچنان به اجرای موسیقی و ضبط با ارکستر برقی پرداخت، او حتی در برخی
موارد بجای نواختن ترمپت به اجرا موسیقی با کیبورد می پرداخت! او حتی در دهه های ۸۰
و ۹۰ گذری هم به موسیقی مینمال داشت و کارهایی در این زمینه نیز از خود بجای گذاشته
است.
همچنین درد دهه ۸۰ مایلز دیوس سعی کرد تا ذوق هنری خود را به سمت
هنرهای بصری نیز بکشاند، برای همین منظور بدون آنکه آموزش خاصی دیده باشد شروع به
کشیدن نقاشی کرد. حدود دو سال به اینکار ادامه داد نقاشی های او بوضوح مملو از
الهامات و روحیه آفریقایی بود و همواره سعی می کرد هنر خود در موسیقی را به تصویر
بکشاند.
Miles Davis
& John Coltrane – Autumn Leaves
مایلز دیوس در ۲۸ سپتامبر ۱۹۹۱
در سن ۶۵ سالگی از دنیا رفت اما موسیقی او همواره در میان طرفداران Jazz زنده است.
۱: Tony Williams, Wayne
Shorter, Herbie Hancock and Ron Carter
۱ نظر