رابرت وایز (Robert Wise)، کارگردان بزرگ آثار بزرگ سینمایی و
برنده ۴ جایزه اسکار در طی ۶۵ سال فعالیت درخشان خود بود. آثار او طیف وسیعی را از
تدوین “همشهری کین” ساخته اورسن ولز Orson Welles تا کارگردانی فیلم جاودانی “آوای
موسیقی” –که ما آنرا با نام اشکها و لبخندها دیده ایم- و اولین فیلم از سری
“پیشتازان فضا” Star Trek در بر میگیرد.
او هفته گذشته در روز ۱۴
سپتامبر، در اثر نارسایی قلبی و در سن ۹۱ سالگی درگذشت. وایز که فرزند یک کارگر
بسته بندی گوشت بود، در سال ۱۹۱۴ در ایندیانا متولد شد و از سال ۱۰۳۵ در استودیوی
RKO به کار تدوین تصویر و صدا پرداخت و به زودی به مرحله ای رسید که توانست در سال
۱۹۴۱، برای تدوین فیلم همشهری کین، کاندید جایزه اسکار شود. تجربه موفق او در
تدوین، موجب شد ه وایز به سوی کارگردانی رفته و با یکی از بهترین فیلمهای ترسناک
سینما، نفرین مردمان گربه ای The Curse of the Cat People کار خود را آغاز کند.
رابرت وایز در آثار خود نشان داد که در ساختن فیلم در سبکهای
مختلف بسیار موفق است و این آثار از فیلمهای علمی-تخیلی، درام اجتماعی (از جمله
فیلم مشهور “میخواهم زنده بمانم”) گرفته تا فیلمهای تاریخی چون Hindenburg و هلن
تروا، همه به طوری مثال زدنی عالی و بی نقص بودند.
اما آنچه موجب
شهرت جهانی و جاودانی وایز شده است، آثار موزیکال او است که حاصل همکاری او با طراح
رقص افسانه ای، جروم رابینز (Jerome Robins) بوده است. فیلمهای “داستان وست ساید”
(برنده ۱۰ جایزه اسکار) و “آوای موسیقی” که بر اساس زندگی واقعی خانواده “فون تراپ”
ساخته شد، آثاری هستند که نه تنها از داستانی زیبا، که از موسیقی بی نظیر و ترانه
هایی بسیار خاطره انگیز بهره برده اند.
این دو فیلم که برنده اسکار بهترین
فیلم و بهترین کارگردانی شده اند، جزو آثار کلاسیک سینمای موزیکال به شمار می آیند
و همچنان دیدنی و دل نشین هستند.
۱ نظر