گفتگوی هارمونیک | Harmony Talk

ریچارد اشتراوس (۱)

ریچارد جورج اشتروس ( ۱۱ ژوئن ۱۸۶۴- ۸ سپتامبر ۱۹۴۹) آهنگسازی آلمانی از اواخر دوره رمانتیک و اوایل دوره مدرن بود که به ویژه اپراها و موسیقی با کلامش برجسته بود، معروفترین آنها Also sprach Zarathustra ( بخش آغاز فیلم ادیسه فضایی :۲۰۰۱ از استنلی کوبریک). او همچنین به دلیل رهبریش نیز مشهور بود.

اوایل زندگی:
اشتروس در ۱۱ ژوئن ۱۸۶۴ در مونیخ متولد شد. او پسر فرانز اشتروس است، کسی که در اپرای کورت در مونیخ هورن اول بود.

او در سرتاسر جوانی، (اما بصورت سنتی) تحت تعلیم پدرش بود و اولین موسیقیش را در سن ۶ سالگی نوشت. او نوشتن موسیقی را تقریباً تا زمان مرگش ادامه داد.

در طول دوران بچگی اش او شانس خوبی برای حضور در تمرینات ارکستر کورت مونیخ داشت و او همچنین از راهنمایی هایی در زمینه تئوری موسیقی و ارکستراسیون از دستیاران رهبران در آنجا بهره مند می شد. در ۱۸۷۴ اشتروس اولین اپراهای واگنر (Wagner)، لوهنگرین (Lohengrin)، تنهاوسر (Tannhäuser) و سیگفرید (Siegfried) را شنید؛ تاثیر موسیقی واگنر بر سبک اشتروس بسیار عمیق بود، اما در ابتدا پدرش مطالعه آن را برایش ممنوع کرده بود! هنوز او به سن ۱۶ سالگی نرسیده بود که امتیاز Tristan und Isolde را کسب کرد. براستی، در خانواده موسیقی اشتروس، ریچارد واگنر سطح پایین محسوب می شد! بعده ها، ریچارد اشتروس هم گفت و هم نوشت که از آن عمیقاً پشیمان است.

در ۱۸۸۲ او وارد دانشگاه مونیخ شد، جاییکه او فلسفه و تاریخ هنر خواند، نه موسیقی! با این وجود، او یک سال بعد به برلین رفت، جاییکه او برای مدت کوتاهی- قبل از اینکه پست دستیار رهبر BülowHans von شود- تحصیل کرد و بعد از کناره گرفتن von Bülow در مونیخ در سال ۱۸۸۵ جای او را گرفت. ساخته های او در این دوران کاملاً پیرو سنت قدیم بود؛ در سبک رابرت شومان یا فلیکس مندلسن و کاملاً طبق تعلیمات پدرش. کنسرتو هورن شماره ۱ او (۱۸۸۲–۱۸۸۳) نمایشگر این دوران است که هنوز هم مرتباً اجرا می شود.

ریچارد اشتروس در ۱۰ سپتامبر ۱۸۹۴ با سوپرانو Pauline de Ahna ازدواج کرد. او به دلیل علاقه به ریاست، پرحرفی و عجیب بودنش معروف بود اما ازدواج خوبی با هم داشتند و او یک سرچشمه بزرگ الهام برای او بود. در طول زندگیش، از اولین آوازها تا آخرین آنها “چهار آواز آخر” در ۱۹۴۸، او صدای سوپرانو را به بقیه ترجیح می داد. تقریباً همه نقشهای اصلی اپراهای نوشته شده توسط اشتروس برای سوپرانو نوشته شده بودند.

سبک اشتروس هنگامیکه با الکساندر ریتر ملاقات کرد، شروع به تغییر کرد، یک آهنگساز برجسته و ویولونیست و شوهر یکی از خواهر (برادر) زاده های ریچارد واگنر. او بود که اشتروس را ترغیب به ترک سبک سنتی دوران جوانی او و نوشتن موسیقی باکلام کرد؛ او همچنین اشتروس را با مقالات ریچارد واگنر و شوپنهاور آشنا کرد. اشتروس یکی از اپراهای ریتر را رهبری کرد و بعده ها ریتر یک ترانه بر اساس Tod und Verklärung از خود اشتروس نوشت.

این علاقه اخیر او در اولین قطعه ای که بلوغ شخصیتی اشتروس را نشان می داد، دیده شد، موسیقی باکلام “دون ژوان” (Don Juan). وقتیکه این برای اولین بار در ۱۱ نوامبر ۱۸۸۹ اجرا می شد، نیمی از تماشاگران تشویق می کردند، در حالیکه نیمی دیگر ابراز نارضایتی می کردند! اشتروس می دانست که او صدای موسیقی خودش را یافته است، می گفت: “من الان خودم به خودم دلداری می دهم با علم به اینکه من در میان راهی هستم که باید بپیمایم، کاملاً آگاهی دارم که هیچ گاه یک هنرمند وجود نداشته است که توسط هزاران نفر دیگر دیوانه تلقی شود.”

اشتروس شروع به نوشتن سری دیگری از موسیقیهای باکلام خود شد، که شامل این کارها می شد: Aus Italien (1886)، Tod und Verklärung ( مرگ و دگرگونی،۱۸۸۸–۱۸۸۹ )، Till Eulenspiegels lustige Streiche(1894–۹۵)، Also sprach Zarathustra(1896)، Don Quixote (1897)، Ein Heldenleben( زندگی یک قهرمان، ۱۸۹۷–۹۸)، Sinfonia Domestica( سمفونی بومی، ۰۳-۱۹۰۲) و Eine Alpensinfonie( یک سمفونی آلپی، ۱۹۱۵-۱۹۱۱).

گفتگوی هارمونیک

گفتگوی هارمونیک

مجله آنلاین «گفتگوی هارمونیک» در سال ۱۳۸۲، به عنوان اولین وبلاگ تخصصی و مستقل موسیقی آغاز به کار کرد. وب سایت «گفتگوی هارمونیک»، امروز قدیمی ترین مجله آنلاین موسیقی فارسی محسوب می شود که به صورت روزانه به روزرسانی می شود.

دیدگاه ها ۸

  • moteassefane ghalathaye emlai dar matalebe site kheili ziad shode va in baraye shoma khoob nist mozafan bar in ke gahi matalebi dar saite migzarid ke manba va makhazesh moshakhas nist va agar tarjomast name mo0tarjem nayoomade ke inam aslan jaleb nist mesle matlabi ke ghablan darbareye hamjens garaiye richter neveshte boodid ke aslan maloom nabood az koja neveshtid. lotfan dar in mored daghightar va mostanad matlab begzarid

  • masalan neveshtid “hanooz be sete 16 salegi nareside bood ke emtiaze tristan und isolde ra kasb kard” khob aslan in jomle che mani mide vaghan? set ke hatman manzoor sen boode vali emtiaze che chizi ro kasb kard?
    in jomle aslan kollesh hich mani nemide baraye shoma besiar in mozoo zeshte .zemnan matn az koja gerefte shode va motarjemesh ki boode?
    ensafan in ravie aslan khoob nist bishtar deghat konid

  • متشکریم از تذکر شما در مورد این مقاله. دوست گرامی در این سایت هر مطلب حداقل دوبار خوانده میشود ولی با این حال گاهی چنین مشکلاتی پیش می آید.
    ما اگر مطلب منبع خاصی داشته باشد در شماره آخر آن را ذکر می کنیم.

  • از شما به دلیل درج مطالبی راجع به این آهنگساز بزرگ تشکر می کنم موسیقی وی با شکوه و بسیار مردانه و پرقدرت است و از این نظر نقطه مقابل آهنگسازانی است که به ناحق صاحب شهرتی شده اند. این احساس مردانگی و شهامت امروزه کمتر تبلیغ می شود و همه سعی در ساختن آثاری شل و وارفته با حالاتی از زنانگی دارند.

  • اعتراف می کنم که قادر به درک مرگ و دگرگونی نیستم دون کیشوت را خیلی دوست دارم شاید شما نویسنده محترم هم به قسمتی که دون کیشوت با سانخو پانزا در هوا اسب سواری می کنند خیلی علاقه داشته باشید زندگی یک قهرمان برای من قابل درکه البته بجز جنگش

  • نمی‌دانم که اینجا همچنان فعال هست یا خیر. امیدوارم که همچنان فعال باشید. مطلبی که نوشته شده ظاهرا ترجمه‌ای است که توسط گوگل ترنسلیت انجام شده. عباراتی ناصحیح و پر از اشکالات نگارشی. ای کاش مسئول سایت، متن را یکبار می‌خواند و آن را به فارسی می‌نوشت. این متن که فارسی نیست!

بیشتر بحث شده است