نوشته ای که پیش رو دارید ترجمه و خلاصه نویسی کتابی است از نویسنده رومن رولاند (Romain Rolland) با عنوان «زندگی بتهوون» (Vie de Beethoven) که توسط ارغوان امیرصمیمی و سعید حکیمیان انجام شده است. در این کتاب و مقاله های مرتبط با آن؛ ابتداً به بررسی زندگی بتههون اشاره شده است و سپس تاثیرات سمفونی شماره ۹ او در شکل گیری قدرت فاشیسمی آدولف هیتلر بررسی گردیده است.
لودویگ فان بتهوون در ۱۷ دسامبر ۱۷۷۰ به دنیا آمد. پدر او یوهان فان بتهوون اهل فلاندرز بود که امروزه یکی از نواحی بلژیک است و مادر او ماگدالنا کوریچ از تبار اسلاو بود. آنها ۷ فرزند داشتند که ۴ نفر آنها درگذشتند و سه پسر به نامهای: لودویگ، کاسپار، نیکولاوس زنده ماندند. پدر او که نوازنده دربار بود، اولین معلم لودویگ شد و پس از خوردن شراب، با کتک زدن لودویگ به زور در این تلاش بود که او را اعجوبه ای نظیر موتسارت کند.
سپس لودویگ با حمایت شاهزاده الکتور، که پدر لودویگ در دربار آنها کار می کرد، راهی کلاسهای کریستیان گوتلوب نیفه شد. او در ۱۷ سالگی مادرش را از دست داد و مجبور به کار کردن برای زندگی دو برادر کوچکترش شد.
بتهوون جوان در سال ۱۷٨۹ میلادی سر کلاس های اشنایدر حاضر می شد. پس از افشاگری های سیاسی اشنایدر و فتح قلعه باستیل، مشکلات بتهوون با اشنایدر شروع شد. او در آخرین جلسه کلاسش از اشنایدر سیاسی، شعری آموخت که سالها بعد با قطعه ساخته خودش آنرا اجرا نمود و معنای آن شعر معروف این بود که: تعصب را خوار شمردن، چوب نادانی را شکستن، بخاطر حقوق انسانها جنگیدن، وظیفه ماست. شاهزادگان نمی توانند چنین کاری کنند. این کار، کار مردانیست که مرگ را بهتر از بندگی دانند.
واقعا معلوم نبود رویکرد او نسبت به انسانیت چیست و همیشه می گفت، من بر دو چیز معتقد هستم:
۱ـ عزیز شمردن انسانها تا بینهایت
۲ـ حقیر شمردن همان انسانهای عزیز تا بینهایت
تکه کلام او همیشه همین یک جمله بود: “Kraft uber alles” (نیرومندی برتر از همه) و باز پرسیده شد مفهومش چیست؟ و او گفت: “نیرومندی از آن کسانی است که از دیگران برترند، مانند خود من”
او در سال ۱۷۹۲ میلادی به وین رفت و تحت آموزش یوزف هایدن قرار گرفت. اما هایدن به دلیل گرفتاری ناشی از شهرتش وقت چندانی برای او نداشت و او را به دوستش یوهان آلبرشتس برگر معرفی کرد. او بطور جدی تر از سال ۱۹۷۴ میلادی کارش را دنبال نمود. او مسیرش را نسبت به مسیر نوازندگان پیشین تغییر داد و به جای نوازندگی برای دربار به سمت کار آزاد و اجرای عمومی روی آورد.
بیشتر آثار او بین سالهای ۱٨۰۳ تا ۱٨۱۱ میلادی ساخته شده است. سمفونی ۹ او ۱۰ سال طول کشید تا تکمیل گردد. روح بزرگ بتهوون در بدنی عضلانی و پرتوان زندگی می کرد.
بتهوون همیشه اذعان داشت که از زنان بیزار نیست، ولیکن آنها را به اندازه دوست داشتن، دوست دارد. او که اصلا تنبل و تن پرور نبود، هروز صبح با آب سرد دوش می گرفت و بعد ظهرها پیاده روی می رفت، فردی ساده و منظم بود و هیچگاه پرخوری نمی کرد. او عاشق شراب بود و بیشترین دوران شرابخواری او به سالهای ۱٨۲۵ میلادی بر می گردد و آن هم با هولتز.
۱ نظر