گفتگو با جیمز دپریست (۱)

او اغلب در جشنواره موسیقی آسپن به همراه سمفونی تانگلوود، ارکستر فیلادلفیا در مرکز موسیقی مان (Mann Music Center) و ارکستر جولیارد (Juilliard orchestr) در مرکز لینکلن و تالار کارنگی حضور دارد.

او بیش از ۵۰ اثر ضبط شده دارد، یکی از مهمترین آثار ضبط شده او شامل مجموعه قطعات شوستاکویچ به همراه فیلارمونیک هیلسنکی و ۱۵ اثر ضبط شده به همراه سمفونی اُرگون است (که او توانست این ارکستر را به بهترین ارکستر آمریکا مبدل کند.)

شیکاگو سان تایمز در ستایش او مینویسد : “جیمز دپریست یکی از مهمترین رهبران ارکستر روز آمریکا است.” و نیز شیکاگو تریبون نوشته است: “یکی از بهترین رهبرانی که این ملت به خود دیده است!”

او در فیلادلفیا در سال ۱۹۳۶ به دنیا آمد، به همراه وینسنت پرسیچتی در کنسرواتور فیلادلفیا فعالیت داشت و لیسانس و فوق لیسانس خود را از دانشگاه فیلادلفیا دریافت کرد. در سال ۱۹۶۲ جایزه بین المللی رهبری ارکستر دیمیتری میتروپولوس (Dimitri Mitropoulous) را از آن خود کرد و توسط لئونارد برنستین به عنوان دستیار رهبر فیلارمونیک نیویورک طی فصول ۱۹۶۵ – ۶۶ برگزیده شد.

از افتخارات بزرگ دپریست، کنسرت اروپای او در فیلارمونیک رتردام در سال ۱۹۶۲ می باشد. در سال ۱۹۷۱ آنتال دوراتی او را به عنوان رهبر دستیار خود در سمفونی ملی واشنگتون دی-سی انتخاب کرد.

جیمز دپریست دارنده ۱۳ دکترای افتخاریست و نویسنده ۲ کتاب و اشعار زیادی است. او منتخب آکادمی آمریکایی علم و هنر و آکادمی رویال سوئد و دارنده نشان افتخار فرماندهی فنلاند، مدال شهر کوبک و عضو هیات رئیسه فرهنگی مریت (Merit) در موناکو است. در سال ۲۰۰۵ رئیس جمهور آمریکا جیمز دپریست را منتخب مدال ملی هنرها معرفی کرد که این بزرگترین افتخار ملی هنری آمریکا است.

من، بوروس دُفی در سال ۱۹۸۸ مصاحبه ای با جیمز دپریست انجام دادم،(در هتلی در شیکاگو که به مناسبت مجمع ارکستر سمفونیک آمریکا که او آنجا اقامت داشت) بحث ما در آرامش و غیر رسمی بود و او در مقابل سئوالات من علاقه فراوان نشان می داد. زمانی که ضبط صوت را روشن می کردم از من پرسید چقدر طول می کشد و زمانی که در جواب گفتم ۴۵ دقیقه، در پاسخ گفت:

نمی توانم تصور کنم در این زمان طولانی چه چیزی ارزش بیان کردن دارد!

(متعجب) از زبان رهبری همچون شما؟! خب اجازه بدهید با سئوال راجع به تحصیلاتتان آغاز کنم؛ در حدود ۳۵۰ سال مطالب برای یادگیری وجود دارد، چگونه انتخاب می کنید تا کدام را یاد بگیرید، به کدام در آینده بپردازید و کدام را کاملا نادیده بگیرید!؟

بسیار دوره جالبی است! کاری که انجام می دادم این بود که تمام قطعات موسیقی موجود در کتابخانه ام را نگاه می کردم و بعد از مطالعه، با نوشتن بله یا نه آنها را علامت گذاری می کردم. اگر از یک کار اجراهای فراوان داشته باشید، دوست دارید خود تصمیم نهایی را بگیرید اما باید قطعه ای را بنوازید که با مسئول ارکستر نیز به توافق رسیده اید.

دوراتی (Dorati) همیشه به من می گفت: “هیچ تصمیم نهایی نگیر جیمی، تا زمانی که آن قطعه را با بهترین ارکستر اجرا کنی.” زمانی که قطعه ای را تمرین می کنید و تسلط کامل دارید، آن را در بسیاری از برنامه هایی که مناسب به آن می بینید اجرا کنید، با این کار قطعات محبوب به تدریج آشکار می شوند. اگرچه قطعات مختلفی را بارها اجرا کرده اید اما همان قدرت انتخاب بهتری به شما می دهد. تا زمانی که چیزی برای کشف کردن و پیشرفت وجود دارد فوق العاده است!