گفتگوی هارمونیک | Harmony Talk

گروه ریمونز (۱)

ریمونز یا ریمون ها (Ramones) یک گروه مشهور راک آمریکایی هستند که بیشتر به عنوان اولین گروه پانک راک شناخته شده اند. این گروه در منطقه ای در سال ۱۹۷۴ در تپه های جنگلی (Forest Hills, Queens) در نیویورک به وجود آمد. تمامی اعضای گروه، نام ریمون را به جای نام فامیل خود برگزیدند! آنها به مدت ۲۲ سال و بدون وقفه در حدود ۲۲۶۳ کنسرت برگزار کردند. در سال ۱۹۹۶ بعد از شرکت در جشنواره موسیقی لولاپالوزا (Lollapalooza)، گروه آخرین کنسرت خود را به مناسبت جدایی اعضا از یکدیگر اجرا کرد. در مدت این هشت سال جدایی، سه تن از بنیانگذاران گروه؛ جوی ریمون (Joey Ramone) خواننده، جانی ریمون (Johnny Ramone) گیتاریست و دی دی ریمون (Dee Dee Ramone) بیس نواز، فوت کردند.

ریمونز از مهمترین تاثیر گزاران جنبش پانک راک در آمریکا و هم در بریتانیای کبیر بودند، با اینحال از لحاظ تبلیغاتی موفقیت اندکی کسب کردند. مجموعه آلبوم ریمونز مانیا (Ramones Mania)، تنها ضبط آمریکایی آنها، همچنان به عنوان یک اثر طلایی فروخته می شود.

با تشخیص اهمیت این گروه در طی سالها و معرفی شدن آنها به عنوان بزرگترین گروه موسیقی راک زمان، آنها در لیست بهترین گروه موسیقی در مجله موسیقی-سیاسی – فرهنگی آمریکایی “Rolling Stone”، همچنین در بین ۵۰ هنرمند بزرگ زمان، ۲۵ آلبوم برجسته با اجرای زنده، بین ۱۰۰ هنرمند بزرگ هارد راک VH1 ( یا Video Hits One شبکه موسیقی نیویورک، از سال ۱۹۸۵ تا سال ۱۹۹۴) و بین ۱۰۰ آلبوم معروف Mojo (مجله موسیقی محبوب، چاپ شده در بریتانیا)، قرار گرفتند. در سال ۲۰۰۲ ریمونز به عنوان دومین گروه بزرگ زمان در مجله Spin، بعد از بیتلز شناخته شدند!

در ۱۸ مارچ ۲۰۰۰ ریمونز به همراه سه بنیانگذار آن و درام نوازان گروه؛ مارکی و تومی ریمون (Marky and Tommy Ramone) به موزه راک اند رول (Rock and Roll Hall of Fame) در کلولند-آمریکا دعوت شدند.


تاریخچه: سالهای اولیه ۱۹۷۴- ۱۹۷۵

اعضای اصلی گروه در محله Forest Hills (محله متوسطی در نیویورک) با یکدیگر آشنا شدند. جان کامینگ (John Cumming) و توماس اردلی (Thomas Erdelyi)، هر دوی آنان در گروه موسیقی گاراج دبیرستان فعالیت داشتند، در سالهای ۱۹۶۶-۶۷ به نام عروسکهای نارنگی شناخته شده بودند. آنها با داگلاس کولوین (Douglas Colvin) آشنا شدند، کسی که خانواده اش به تازگی به آن منطقه نقل مکان کرده بود.

جفری هیمان (Jeffrey Hyman) عضو گروه اسپینر (Sniper)- موسیقی گلام راک (glam rock)- اوایل دهه ۱۹۷۰، با آنها آشنا شد. در اوایل سال ۱۹۷۴ گروه ریمونز، شروع به شکل گیری کرد (زمانی که کامینگ و کولوین، هیمان را دعوت کردند تا به آنها بپوندد) در ابتدا کولوین خواندن و گیتار ریتم، کامینگ گیتار و هیمان درام نوازی را عهده دار شدند.

کولوین از گیتار ریتم به گیتار بیس رسید و اولین کسی بود که نام خانوادگی خود را به ریمون تغییر داد و به عنوان دی دی ریمون شناخته شد، او از پال مک کارتنی (Paul McCartney) در تغییر نام، اثر پذیرفت که کارتنی در دوره نقره ای بیتلزی خود نام پال ریمون را برگزیده بود. دی دی، دیگر اعضای گروه را متقاعد کرد که نام خود را به ریمون تغییر دهند و در نهایت به این نتیجه رسیدند که گروه را ریمونز (ریمون ها) بنامند. هیمان و کامینگ به جوی ریمون و جانی ریمون تغییر نام دادند.

یکی از دوستان این گروه مونته ای.ملنیک (Monte A. Melnick) که بعدها برنامه ریز تورهای آنان شد، در استودیوی اجراهای منهتن برای آنها مکانی برای تمرین فراهم کرد، جایی که خود در آنجا به کار مشغول بود و هم گروهی پیشین جانی، اردلی (Erdelyi) سرپرست گروه شد. خیلی زود پس از شکل گیری کامل گروه، دی دی به این نتیجه رسید که قادر نخواهد بود که در یک زمان هم بخواند هم بیس بنوازد، با تشویق اردلی، جوی (نوازنده درام گروه) خواننده جدید گروه شد.

اما جوی نیز خیلی زود به این نتیجه رسید که نمی تواند هم درام بنوازد هم بخواند و از نقش درام نوازی کناره گرفت. در حالی که انجام تست برای یافتن درام نواز انجام می شد، اردلی خود درام نوازی گروه را بر عهده گرفت و نیز گروه را در چگونه خواندن یک قطعه راهنمایی می کرد. در نتیجه مشخص شد که او بهتر از هر کس دیگری می تواند گروه نوازی کند و سرانجام به عنوان تومی ریمون (Tommy Ramone) به گروه پیوست. ریمونز برای اولین بار در مکان تمرین خود برای تماشاگران در ۳۰ مارچ ۱۹۷۴ نواختند.

آهنگهای آنان خیلی سریع و کوتاه بود، اغلب آنها بیشتر از ۲ دقیقه طول نمیکشید. در این دوره، موسیقی جدیدی در نیویورک ظاهر شد که در کلوپهای مرکزی منهتن و شهر کانساس مکس و مشهورترین آنها، CBGB مرکزیت داشت. ریمونز اولین اجرای خود در CBGB را در ۱۶ آگوست برگزار کردند. لژز مک نیل (Legs McNeil) از بنیانگذاران مجله پانک، بعدها تاثیر اجرای ریمونز را اینچنین ارزیابی کرد: “همه آنها کت چرمی مشکی پوشیده بودند و همه با هم اشعار را می خواندند و همانند حجمی از صدا بودند… آنها بسیار جذاب در عین حال غیر معمول به نظر می رسیدند. این افراد هیپی نبودند، بلکه پدیده ای کاملا نو بودند.”

گروه به سرعت و به طور مرتب در این کلوپها اجرا می کردند. در پایان سال، هفتاد و چهار بار اجرا داشتند! بعد از کسب توجه فراوان نسبت به اجراهایشان – که مدت هر اجرا در حدود هفده دقیقه بود – گروه در پائیز ۱۹۷۵ قراردادی را با سیمور استین (Seymour Stein) از ریکوردهای سیره (Sire Records) بستند. همسر استین لیندا استین (Linda Stein) که اجرای گروه را در CBGB دیده بود، بعدها مدیریت گروه را به همراه دنی فیلدز (Danny Fields) عهده دار شد. در این زمان ریمونز به عنوان رهبر موج جدید و بیشتر به عنوان پانک شناخته شدند.

گفتگوی هارمونیک

گفتگوی هارمونیک

مجله آنلاین «گفتگوی هارمونیک» در سال ۱۳۸۲، به عنوان اولین وبلاگ تخصصی و مستقل موسیقی آغاز به کار کرد. وب سایت «گفتگوی هارمونیک»، امروز قدیمی ترین مجله آنلاین موسیقی فارسی محسوب می شود که به صورت روزانه به روزرسانی می شود.

۱ نظر

بیشتر بحث شده است