موسیقی مردمی، موسیقی هنری، موسیقی مردم پسند:
امروزه این دسته بندی ها چه معنایی دارند؟ (۸)

سپس، در هشت سال گذشته، به واسطه ی تنش و مناظره ی قابل توجه میان اهالی محل برجسته تر شد چرا که بسیاری از مردم محل احساس می کردند که آنچه مطرح شده است، چیزی کمتر از یک تهدید برای نمادهای مهم هویت محلی شهر نیست. اما این تنها هویت نیست؛ کارگان موسیقایی کنونی ارائه شده توسط کلیسا به عنوان اهانت به احساسات زیبایی شناختی آنها قلمداد می-شود، و قابل درک است که، چنین احساساتی در میان اعضای گروه آواز جمعی و خانواده هایشان قوی تر است. بسیاری از آنها به صراحت از همراهی در آوازِ جمعی در محیط زیبایی شناختی فعلی امتناع ورزیده اند.

در واقع حالات مختلف تعصب مذهبی استحکام بخشِ مکاتب بارُک، اکنون توسط یک کلیسای “نوین” و “مردم پسند” به رهبری یک روحانی با هدف تعریف مجدد نقش کلیسا، به چالش کشیده شده است. در نتیجه، برخی جوامع غیر روحانی شاهد فرسودگی نقش های اهل محله ی خود بودند. در واقع، در کامپانا، کُرِ کامپانا کنترل خود را بر اجراهایشان از دست می داد، و از آنجایی که آنها از نظر کارکردی بسیار به جشن های هفته ی مقدس وابسته هستند، کارگان مطول، که با دقت و زحمت فراوان در طول بیش از چند دهه به خاطر سپرده شده است، ممکن است به کنار گذاشته شود و در زمینه های دیگر شنیده شود.

نه با این گروه آواز جمعی ، که در آن بارُک مینِیرو شنیده می شد، بلکه بیشتر و بیشتر در دانشگاه ها و سالن های کنسرت. بنابراین، یک موسیقیِ متمایز مبتنی بر جماعتی خاص، که از نظر کارکردی به زمینه اش وابسته است و منشأ ارضای زیبایی شناختیِ خاصی است، امکان دارد از بیرون با حمله ی عوامل”مردم پسند”، به دستور مقامات کلیسای مرکزی و سراسری، دست و پنجه نرم کند.

در حالیکه در هفته ی مقدس تسلط غالب از آنِ گروه هایی است که عضویت در آنها در درجه اول به بخش های مرفه محلی تعلق دارد، در طول جشنواره ی نیایش برای بانوی ما، موسیقی توسط چندین گروه رقص و سازهای کوبه ای آفریقایی – برزیلی معروف به کُنگادُس (congados) تدارک دیده می شود که اعضای آنها منحصراً متعلق به طبقات فرودست هستند.

همانند سایر بخش های برزیل، دسته های گروهی همراه با سیاه پوستان هستند، و حضور یک سیاه پوست در اکثر گروه ها مشهود است. با این وجود، هیچ یک از آنها، افراد را به خاطر رنگ پوست شان مستثنا نمی کنند. در کامپانا، سیاه پوست بودن، بیش از آنکه مقوله ای اجتماعی باشد، مقوله ای نژادی است؛ اما به عنوان یک مقوله ی اجتماعی، جایگاه آنها به واسطه ی تجربه ی حقارت ناشی از انقیاد تاریخی سیاه پوستان در این کشور ایجاد شده است.
جشنواره میراث انجمن اخوت سیاه پوستانِ دوران استعمار است، که به عنوان محیط های مناسب برای فعالیت-های اجتماعی در میان بردگان به کار می رفت.