وگا از طرحهایی که به حمایت از انتخابات رئیس جمهوری، در جهت عقربه های ساعت دور طرح عقاب شعارهایی نوشته بودند استفاده کرد و به جای آن، نامهای مستعار چهار عضو اصلی گروه را قرار داد: جانی، دی دی، جوی و تومی. در طی سالها، نامهای اعضای گروه روی تی شرت ها تغییر یافت.
تاثیرات جاودانشان
ریمونز تاثیرات وسیع و پایداری در رشد موسیقی داشته اند. جان ساویج (Jon Savage) تاریخ دان موسیقی درباره اولین آلبوم آنها نوشت: “هنر ریمونز به عنوان یکی از محدود موسیقی هایی باقی خواهد ماند که موسیقی پاپ را برای همیشه تغییر داده است.”
منتقد Allmusic استیفان توماس ارلویین (Stephen Thomas Erlewine) آنها را به عنوان یکی از چهار نماینده برتر موسیقی پانک، به خصوص پانک آمریکایی و هارد کُر برای دو دهه پس از آن معرفی کرده.
روزنامه رابین ها و ایسلر مشابه آن نوشتند :”ریمونز نه تنها سردمداران جنبش جدید پانک هستند، همچنین پایه ای نو را برای گروههای پانک هارد کُر بنا نمودند.”
داگلاس وولک (Douglas Wolk) در سال ۲۰۰۱ در اسلات (Slate)می نویسد: ” به آسانی می توان ریمونز را اثر گذارترین گروه در طی ۳۰ سال اخیر دانست.”
اولین کنسرت بریتانیای ریمونز در تالار کنسرت خانه مدور (Roundhouse) در ۴ جولای ۱۹۷۶ در مراسم استقلال آمریکا United States Bicentennial برگزار شد، در غروب بعد از آن، ریمونز در شفیلد Sheffield اجرایی داشتند که گروههای Sex Pistols و The Clash از آنها حمایت کردند و همچنین اعضای هر دو گروه در اجرای ریمونز در کلوپ دینگ وال شرکت کردند.
سرپرست ریمونز، دنی فیلدز (Danny Fields) گفتگویی بین جانی ریمونز و بیس نواز گروه کلش، پائول سیمونن ترتیب داد.
جانی از او پرسید: “تو چه کار می کنی؟ آیا در گروه می نوازی؟” پائول جواب داد: “ما فقط تمرین می کنیم. ما خود را گروه کلش می نامیم اما آنچنان که باید خوب نیستیم.” جانی گفت: ” صبر کن تا ما رو ببینی، ما بو می دیدم و خیلی بدیم، ما اصلا نمی توانیم بنوازیم. حالا از اینجا برو و فقط بنواز.”
گروه دیگری که اجرای ریمونز را دیده بود “نفرین شدگان” (The Damned) بود که اولین اجرای خود را دو سال بعد از آن دیدار برگزار کرد.
اجرای ۲ جولای ۱۹۷۶ ریمونز تاثیر فوق العاده ای بر سبک موسیقی بسیاری از گروههای پانک بریتانیا به جای گذاشت. همانطور که شخصی آن را اینگونه ارزیابی کرد: “تقریبا همه گروهها سرعت خود را بالا بردند.” فنزین fanzine، که مخصوص پانک تازه بریتانیا بود بعد از آهنگ ” حالا من می خواهم مقداری چسب استنشاق کنم (“Now I Wanna Sniff Some Glue”) به Sniffin’ Glue تغییر نام داد.
کنسرتها و ریکوردهای ریمونز بسیاری از موسیقیدانان را تشویق نمود تا پانک کالیفورنیا را به وجود آوردند همانند گرژ جین (Greg Ginn) از پرچم سیاه (Black Flag) و جیلو بیافرا (Jello Biafra) از مرگ کندی ها (Dead Kennedys)، برت گرویتز (Brett Gurewitz)
از مذهب بد (Bad Religion) و اعضای The Descendents. اولین موج اصلی پانک در تورنتو کانادا، در ویکتوریا کلمبیای بریتانیایی و ونکوور به وجود آمد که آنان نیز به شدت از ریمونز تاثیر پذیرفته بودند.
در اواخر سالهای ۱۹۷۰ گروههای بسیاری با سبک موسیقی وابسته به ریمونز ظاهر شدند. لارکرز (The Lurkers) از انگلستان، زیر صدا (The Undertones) از ایرلند، سر نوجوان (Teenage Head) از کانادا و صفرها (The Zeros) از کالیفرنیای جنوبی.
لازم به ذکر است که گروه مغزهای بد (Bad Brains) مهمترین گروه هاردکُر، نام خود را از یکی از آهنگهای ریمونز گرفته است.
۱ نظر