گفتگوی هارمونیک | Harmony Talk

موسیقی‌ فیلم در خدمت سینما یا نظام ستاره‌سازی؟ (۴)

رویکرد استفاده از ترانه و خواننده در تیتراژ پایانی فیلم‌ها با موج جدید خوانندگان جوان عرصه موسیقی و رونق کنسرت در ایران رنگ و بوی جدی بخود گرفت و ستاره‌های موسیقی علاقه‌مند به بازیگری در عرصۀ سینما شدند که این ماجرا با ورود بازیگران به عرصۀ موسیقی هم بصورت یک واکنش دوطرفه تداوم یافت.

روند تیتراژخوانی تا اواخر دولت اصلاحات با تولیدات پراکنده ادامه پیدا کرد. فیلم‌هایی نظیر مَکس به کارگردانی سامان مقدم تولید ۱۳۸۳ به آهنگسازی امیرتوسلی که در این فیلم دوباره با سینمای اجتماعی و اعتراضی روبرو هستیم. یا فیلم حکم به کارگردانی مسعود کیمیایی تولید ۱۳۸۳ به آهنگسازی کاوه ناصحی به خوانندگی رضا یزدانی را هم باید به این لیست اضافه کرد. با تغییر دولت و مسئولان جدید دوباره تغییر ساختاری را در سینما شاهد می‌شویم.



در دوره هشت ساله بعد، رویکرد سیاسی فیلم‌ها تغییر کرد و مقوله تیتراژخوانی افت می‌کند. اما، یک فیلم در این دوران ساخته شد که بازار موسیقی پاپ و روند ستاره‌شدن و ستاره‌سازی ایران را متحول کرد.

فیلم سنتوری ساخته داریوش مهرجویی تولید ۱۳۸۵ به آهنگسازی اردوان کامکار و خوانندگی محسن چاووشی رویکرد جدیدی به ورود خوانندگان پاپ در سینما بود.

با روی کار آمدن دولت روحانی و تغییر فضای سیاسی کشور دوباره بحث تیتراژخوانی داغ می‌شود. از این دست می‌توان به مهمترین آنها فیلم آرایش غلیظ به کارگردانی حمید نعمت الله تولید ۱۳۹۲ به آهنگسازی سهراب پورناظری و به خوانندگی همایون شجریان اشاره کرد که در آن از ریتم‌های تند با تاکیدهای کوبنده با شعر کلاسیک ایرانی استفاده شده است.

این نکته را هم باید اضافه کرد که خوانندگان دیگری هم در عرصه موسیقی پاپ و سنتی در این سال‌ها در سریال‌های تلویزیونی خوانندگی کرده‌اند. از این خوانندگان باید به محمد اصفهانی، سالار عقیلی، علیرضا قربانی، احسان خواجه امیری، علی لهراسبی، مجید اخشابی و بازیگرانی همچون مهران مدیری، رضا عطاران و… اشاره کرد.

همچنان که نظام ستاره‌سازی در پی کسب اهداف جدید و کشف قلمروهای تازه در بخش تبلیغات، ورزش، رسانه‌های حقیقی، مجازی و نظام پوشاک و… است. این اتفاق با سینما به عنوان یک رسانه ساده و مردم‌پسند در اشکال اولیه آن رقم خورد و اکنون با سازوکارهای پیچیده اقتصادی و سیاست‌های فرهنگی مختلف بطور مشخص نمی‌توان برای آن حد و مرزی مشخص کرد و این نظام (ستاره‌سازی) دائماً در حال بازسازی خود و افزایش گسترۀ حرکت خود برای نیل به اهدافش است. شاید آینده بتواند نتایج این رویداد را روشن‌تر مشخص نماید.

محسن نورانی

محسن نورانی

۱ نظر

بیشتر بحث شده است