آقای صبا؛ آمدیم نبودید!
ابوالحسن صبا ورایِ نبوغاش در موسیقی، به خوشرویی و مطایبه و لبخندِ همیشگیاش نیز شهره بود. سالهای سال، آنها که درِ خانهاش در خیابان ظهیرالاسلام تهران را زده بودند، خاطرات شیرینی را از مصاحبتشان با صبا نقل کردهاند؛ چه شاگردان و چه دوستان و همکاران و آشنایان. تصاویری که از او باقیمانده و خاطرات پرشمار اهالی موسیقی، خود گویای این واقعیت است.
اما آن خانه، امروز نشانی از آن گشودهآغوشی و خوشرویی برای دقالبابکنندگان ندارد. درِ خانهی صبا که دیگر به موزهی صبا تبدیل شده همیشه بسته است. برای بازدید از موزه باید در زد. در که باز میشود شخصی با دلخوری و اخم علتِ در زدن را جویا میشود. میگوییم: میخواهیم موزه را تماشا کنیم. شاید این جویا شدن را بشود با این توجیه فراموش کرد که آمارِ بازدیدکنندگان از خانهی صبا آنقدر کم است که متصدیان، از صدای در تعجب میکنند (و چه بسا آشفته میشوند از اینکه چرتشان پاره شده) اما برخوردِ زنندهای که تجربه میکنید را بعید است تا همیشه فراموش کنید و مادام که به یادِ خانهی صبا بیافتید آن رفتار و استقبال نیز پیش چشمتان خواهد آمد.
القصه! گوشی موبایل و کیف و دیگر وسایل شخصی را بفرموده، باید گذاشت و داخل خانه شد. البته جای خاصی برای وسایل شخصی وجود ندارد. همانجا روی زمین یا یک میز باید رهایشان کرد. هرگونه عکاسی ممنوع است و این موضوع به شدت گوشزد میشود. اگر بپرسید آن تابلوی روی دیوار که «بدون فلش عکاسی مجاز است» برای چیست؟ پاسخی که میشنوید این است: «مال قدیمه؛ قانون عوض شده»! سلانه سلانه چراغهای خانه را یکی در میان روشن میکنند و شروع به تماشای موزه میکنید. ولی ظاهراً قوانین دیگری نیز وضع شدهاند. زمان بازدید شما محدود است و نمیتوانید هر قدر دلتان خواست از موزه استفاده کنید. بس است! بفرمایید بیرون…
موزهی صبا زیر نظر دفتر موسیقیِ معاونت امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است. نه تنها در مورد این موزه بلکه برای تمام موزههای تحت نظر، شایسته است که نظارت و کنترل همهجانبه و دائمی صورت گیرد. افراد مناسبی در موزهها گمارده شوند و پیش از انتصاب، آموزشهای لازم نیز داده شود. شاید هم بهتر آن باشد که مشاورهای از جانب دفتر موسیقی با موزهی موسیقی که زیر نظر شهرداری تهران است صورت گیرد.
نویز
***
گفتگوی هارمونیک
موزهٔ صبا، یکی از موزههای استان تهران و مربوط به ابوالحسن صبا، هنرمندِ برجستهٔ موسیقی ایرانی است. این موزهٔ هنری، خانهٔ شخصی ابوالحسن صبا است که بر اساس وصیت او در ۲۹ آبان ۱۳۵۳، توسط دانشکدهٔ هنرهای زیبا به موزه تبدیل شد.
۱ نظر