گفتگوی هارمونیک | Harmony Talk

یادمان هفتاد و دومین زادروز شاعر تمبک «ناصر فرهنگ فر» در فرهنگسرای ارسباران برگزار می شود

یادمان هفتاد و دومین زادروز شاعر تمبک «ناصر فرهنگ فر» در تاریخ پنجشنبه ۹ آبان ۱۳۹۸ ساعت ۱۸ در فرهنگسرای ارسباران برگزار خواهد شد. در این یادمان، گروه تمبک به سرپرستی آرش فرهنگ فر، دونوازی سنتور و تمبک (محمد موحد نیا و آرش فرهنگ فر)، تک نوازی تمبک و ضربی خوانی (آرش فرهنگفر)، دو نوازی تار و تمبک (سیاوش برهانی و آرش فرهنگ فر) به اجرای موسیقی خواهند پرداخت. سخنران برنامه یاد شده میرعلیرضا میرعلینقی است. همچنین پخش تصاویری از اجراهای ناصر فرهنگفر و سخنان بزرگان موسیقی ایران درباره این هنرمند فقیر از دیگر بخش های برنامه است.

 

ناصر فرهنگ فر در چهارم آبان سال ۱۳۲۶ در شهر کهن و تاریخی ری دیده به جهان گشود. از سن هفت سالگی تمبک می نواخت و چون تنبک نداشت از کوزه های سفالی که مادرش روی آن پوست می کشید، استفاده می کرد.

ابتدا، پدرش مخالف تنبک نوازی وی بود و معتقد بود که باید خوشنویسی را ادامه بدهد ولی در آینده ناصر فرهنگ فر هم موسیقی و هم خوشنویسی را دنبال نمود و پیشرفت شگرفی داشت؛ پدرش وقتی استعداد و درخشش او را در زمینه ی موسیقی مشاهده کرد وی را مورد تشویق و ترغیب قرار داد.
پدرش حسینعلی در شهربانی آن زمان مشغول به خدمت بود و برای دل خود تار می نواخت. عمویش حسن (ملقب به خوشرو) که از نوازندگان برجسته بود و تنبک را به شیوه رو حوضی، استادانه می نواخت و همچنین صدایی گرم داشت که معمولا اشعار ضربی را به همراهی تمبک می خواند.

جد مادریش میرزا مهدی خوشنویس از خوشنویسان مشهور دوره قاجار بود که از او چند قرآن به خط نسخ به جا مانده است.

ناصر فرهنگ فر تمبک را از محمد ترکمان که از خویشان و شاگردان خوب مرحوم امیر ناصر افتتاح بود فراگرفت و پیشرفت چشمگیری نمود. در سال های بعد در یک مهمانی افتخار آشنایی با حسین تهرانی را داشت و اتفاقا به تنبک نوازی پرداخت که در آخر حسین تهرانی به صاحب خانه گفت: «این پسر آینده ی درخشانی دارد.» از همین جا افتخار شاگردی استاد حسین تهرانی برایش فراهم شد و چند جلسه از محضر این استاد استفاده نمود.

حسین تهرانی معتقد بود که فرهنگ فر تنبک را خوب می نوازد پس به وی گفت: «بهتر است برای فراگیری نت نزد محمد اسماعیلی بروی».

سپس فرهنگ فر جهت فرا گرفتن کتاب حسین تهرانی که در آن زمان جزوه دست نویسی بود نزد محمد اسماعیلی رفت.

از سال ۱۳۴۲ به توصیه پدرش به انجمن خوشنویسان رفت و نزد استادان سید حسن میرخانی، سید حسین میرخانی، علی اکبر کاوه و غلام حسین امیرخانی به شاگردی پرداخت و تا پایان عمر برای دل خود به خوشنویسی پرداخت.

از سال ۱۳۴۹ به مرکز حفظ و اشاعه موسیقی رفت و پس از امتحان به عنوان نوازنده و مدرس مشغول به کار شد.

از استادان عبدالله دوامی، نور علی برومند، دکتر داریوش صفوت، یوسف فروتن، سعید هرمزی و اصغر بهاری در مورد موسیقی دستگاهی و تصانیف قدیم کسب فیض و گاهی اوقات با این استادان به همنوازی می پرداخت.

از سال ۱۳۵۰ در برنامه تلویزیونی «هفت شهر عشق» و از سال ۱۳۵۱ هر سال در جشن هنر شیراز با دوستان و یارانش به هنرنمایی می پرداخت.

سال ۱۳۵۲ همراه گروه مرکز حفظ و اشاعه به بلژیک رفتند و با گروه باله موریس بژار همکاری نمودند که همین برنامه در همان سال در تخت جمشید به نام باله گلستان اجرا شد.

وی از سال ۱۳۵۴ با گروه شیدا به سرپرستی یار دیرین خود محمدرضا لطفی همکاری نمود و برنامه های متعددی در تلویزیون و رادیو مثل گلهای تازه و گلچین هفته اجرا نمودند. («گلچین هفته» برنامه ای رادیویی بوده که بین سالهای ۵۲ تا ۵۷ از رادیو پخش می شده و گلچینی از برنامه های مختلف ضبط شده در رادیو را در بر داشته است.)

در سال ۱۳۵۴ به دعوت رابرت ویلسون کارگردان شهیر آمریکایی به نیویورک رفت و در تئاتر وی به ضرب نوازی زورخانه، ضربی خوانی و آواز پرداخت.

در سال ۱۳۵۶ با تاسیس گروه عارف با این گروه به همکاری پرداخت و تا سال ۱۳۶۳ با تعطیل شدن کانون چاووش آثاری را به همراهی حسین علیزاده و پرویز مشکاتیان ارائه کرد.

وی علاوه بر آشنایی به سبک و شیوه های مختلف پیش از سن سی سالگی سبکی متمایز و نو در تمبک بنیان نهاد.

صدای تمبک، تکنیک و انگشت گذاری، خلاقیت و بداهه نوازی، تسلط بر ردیف، آواز، ضربی خوانی و ریتم لنگ و آشنایی به اوزان شعری او را متمایز و ممتاز کرده بود. ناصر فرهنگ فر در ۲۳ امرداد ۱۳۷۶ در ۵۰ سالگی چشم از جهان فروبست.

گفتگوی هارمونیک

گفتگوی هارمونیک

مجله آنلاین «گفتگوی هارمونیک» در سال ۱۳۸۲، به عنوان اولین وبلاگ تخصصی و مستقل موسیقی آغاز به کار کرد. وب سایت «گفتگوی هارمونیک»، امروز قدیمی ترین مجله آنلاین موسیقی فارسی محسوب می شود که به صورت روزانه به روزرسانی می شود.

۱ نظر

بیشتر بحث شده است