گفتگوی هارمونیک
«بهارِ نو» مجموعه ای از آثار رضا محجوبی که محمدباقر زینالی آنها را گردآوری و تدوین کرده و مظفر شفیعی خوانده است. این اثر با چیدمانی ۸ قطعه ای به عناوین «پیش درآمد»، «درآمد سازی»، «ضربی ابوعطا»، «ساز و آواز-درآمد سَیَخی»، «تصنیف قدیمی حجاز»، «ساز و آواز، حجاز چهارپاره»، «تصنیف بهار نو» و «رِنگ» تولید شده است.
فرید خردمند (تمبک)، محمدامین اکبرپور (تار)، امیرعلی تاجبخش (کمانچه) و محمدباقر زینالی (سنتور، عود) نوازندگانی هستند که در این اثر به هنرنمایی پرداخته و آواز استاد شفیعی را همراهی کرده اند.
زینالی در مورد تدارک تا تولید اثرش عنوان کرده است که کار پژوهشی برای جمع آوری این مجموعه، حدودا از سال ۱۳۸۸ آغاز شده و مقدمات تولید آن از سال ۱۳۹۲ کار در مراحل تولید و ضبط دچار وقفه هایی گشته و نهایتا به شکل نهایی منتشر شد. ضبط، میکس و مسترینگ این اثر در استودیو هورآهنگ انجام شده است.
شایان ذکر است که آلبوم «بهار نو» از محمدباقر زینالی و مظفر شفیعی، از سوی شرکت آوای خنیاگر پارسی منتشر شده و علاقمندان می توانند نسخه الکترونیک آن را از سایت های معتبر موسیقی خریداری نمایند.
***
رضا محجوبی در سال ۱۲۷۷ خورشیدی در تهران زاده شد. پدرش «عباسعلی ناظر» بود که نی مینواخت. مادرش «فخرالسادات» با نواختن پیانو آشنا بود و این علاقهٔ والدین به موسیقی باعث شد تا رضا محجوبی و برادرش مرتضی از همان کودکی با موسیقی آشنا شوند و آن را به عنوان حرفه و هنر خود پی بگیرند.
نخستین استادش حسین هنگ آفرین از افسران موسیقی ارتش بود. پس از آن نزد ابراهیم آژنگ کار کرد ولی از آن روی که به یادگیری قواعد موسیقی چندان علاقه نداشت و بیشتر دوست داشت موسیقی را از راه گوش بیاموزد از ابراهیم آژنگ محروم شد و نزد حسینخان اسماعیلزاده نوازنده کمانچه رفت و برای چند سال از او که با کمانچه، ویولن را به شاگردانش میآموخت، بهرهمند شد.
پس از آن پدرش کافهای را در خیابان لالهزار برپا کرد که او و بردارش در آنجا مینواختند و ساز او که در آن زمان ۱۶ سال بیشتر نداشت جالب توجه بود.
او در سن ۲۵ سالگی در تهران کلاسی برپا کرد و علاوه بر آموزش شاگردان، به اجرای کنسرت و آّهنگسازی نیز میپرداخت. در سال ۱۳۰۲ با درویش و عارف کنسرتهایی برگزار کرد که مورد استقبال قرار گرفت.
با این همه در ۲۴ سالگی به بیماری عصبی دچار شد و مورد مداوا قرار گرفت، ولی نظم و عادات یک انسان عادی جامعه را از دست داد. هرچند که دوستانش را خوب میشناخت و با آنها گفتگو میکرد اما از موضوعاتی حرف میزد که قابل درک نبود. سید کریم امیری فیروزکوهی از دوستان نزدیکش بود. با این همه گاه در جمع دوستان حاضر میشد و حتی ویولن مینواخت.
رضا محجوبی در ۲۹ تیر ۱۳۳۳ در سن ۵۶ سالگی درگذشت و در قبرستان ظهیرالدوله خاکسپاری شد. اثر کاروان با آهنگسازی مرتضی محجوبی برادر رضا، و صدای بنان در سال ۱۳۳۳ و به یاد رضا اجرا شدهاست.
۱ نظر