استعمار و ظهور سبک مِنتو
مانند بسیاری از دیگر کشورهای کاراییبی، برده داری و استعمار بخشی از تاریخ معاصر جامایکا را تشکیل می دهد. کشوری که پس از حمله اسپانیایی ها دراواخر قرن پانزدهم وقتی معلوم شد معادن طلا ندارد برای اسپانیایی ها بی اهمیت شد. برده های آفریقایی که برای استخراج از معدن طلا به جامایکا برده شده بود در آن جزیره رها شدند و اسپانیایی ها هم با دست نیافتن به اهداف اقتصادیشان از جامایکا کم کم در مورد این جزیره رسست شدند. صد و پنجاه سال بعد، با سست شدن استعمارگران اسپانیایی، انگلستان جامایکا را تصرف و به مجموعه کشورهخای مستعمره خود اضافه کرد. به این ترتیب و با گذشت زمان این جزیره بومی نشین علاوه بر آن چه خود داشت، سه فرهنگ مختلف اسپانیایی، آفریقایی و بریتانیایی را نیز دریافت کرد.
تصرف جامایکا توسط بریتانیا، تاثیر فرهنگی و جمعیتی عمیقی را برای این کشور بوجود آورد. پس از تصرف جامایکا توسط بریتانیا در اواسط قرن هفدهم میلادی، تعداد زیادی ایرلندی و برده های آفریقایی به جامایکا فرستاده شند. برده های جدیدی که توسط بریتانیا به جامایکا آمدند اغلب از مناطق غرب آفریقا به اسارت گرفته شده بودند و با خود رسم و و آداب، خرافات، موسیقی و مذاهب جدیدی را به این جزیره آوردند. انگلیسی ها، اسکاتلندی ها، ایرلندی ها و ولزی ها هم آورده های فرهنگی و مذهبی خود را داشتند و ترکیب همه این تاثیرات وارداتی به آن چه از قبل در جامایکا بود، وضعیت ویژه ای را برای این جزیره کاراییبی بودجود آورد.
با وجود سیاست های نژادپرستانه استعمارگران و تزریق اجباری فرهنگ اروپایی به جامعه بردگان سیاه پوست و بومی های جاماییکا، طی سالیان متمادی استعمار، فرهنگ بومی و فرهنگ آفریقایی توانست از انقراض جان سالم به در ببرند. بردگان سیاه و بومی هایی که می توانستند با موسیقی و رقص اربابانشان را سرگرم کنند مورد تشویق واقع می شدند و به این ترتیب نسلی از بومیان جامایکا و سیاهان برای امرار معاش سازهای غربی به دست می گرفتند و سعی می کردند که موسیقی مد روز و باب میل بریتانیایی ها را بنوازند.
سرنوشت اما جوری رقم خورد که نوازندگان و خوانندگان جامایکایی بومی و سیاهانی که سعی می کردند تا موسیقی مد روز بریتانیا را برای اربابان تقلید کنند، آورده های خودشان را که بیشتر از کاستی ها زاییده شده بود تا توانایی ها وارد موسیقی پیر استعمارگر کنند.
لهجه غلیظ جامایکاییان در حالی که تلاش می کنند تا آواز انگلیسی بخوانند و تمایل آن ها در تغییر تاکید وزنی ریتم، چه در سازهای کوبه ای و چه در سایر سازها که تاثیر شگفت آور اقلیم کاراییب بر تمام موسیقی های وارداتی است، کارخود را جوری انجام می دهد که بریتانیاییان، این موسیقی تقلید از خود را به عنوان سوغات به جزیره خود در اروپا می برند.
۱ نظر